Η Σεξουαλική Ζωή μιας Γυναίκας που Κάποτε την Kακοποίησε ο Aδελφός της

Share Tweet

«Οι πιο τραυματικές εμπειρίες μου ως παιδί ήταν όταν κοιμόμουν».

O αδελφός της Kat Alexander, την κακοποιούσε όταν ήταν παιδί. Η Kat καταπίεσε, σχετικά, τα περισσότερα άσχημα συναισθήματά της, μέχρι πριν από μια δεκαετία όταν μετακόμισε στη γενέτειρά της και συνάντησε ξανά τον αδελφό της, στο σπίτι όπου γινόταν η κακοποίηση.

Άρθραπου μπορεί να σε ενδιαφέρουν

Τι πρέπει να κάνουν όσοι ήρθαν σε επαφή με ασθενείς με κορονοϊό – Οι οδηγίες και για τους συμμαθητές του 10χρονου παιδιού στην Θεσσαλονίκη

28-02-2020 00:12πμ

Κορονοϊός: Ποια θεωρείται “στενή” επαφή με κρούσμα, ποια “περιστασιακή” και τι ακολουθεί

27-02-2020 20:04μμ

Load More

Τότε τα συναισθήματά της επέστρεψαν έντονα. Από τότε, η Alexander προσπαθεί να βρει τρόπους να πορευτεί με τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) – και να βρει τρόπους να έχει απολαυστική σεξουαλική ζωή.

Τα τελευταία χρόνια, οι Αμερικανοί έχουν βελτιωθεί στις συζητήσεις περί βιασμού και άλλων μορφών σεξουαλικής κακοποίησης – και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που μπορεί να έχουν.

Πολλές προσωπικές ιστορίες και ειδικοί περιγράφουν τους διαφορετικούς τρόπους που το σεξουαλικό τραύμα μπορεί να επηρεάσει τη μελλοντική σεξουαλική ζωή κάποιου.

Άνθρωποι που έχουν διαταραχή μετατραυματικού στρες σχετιζόμενη με σεξουαλική επίθεση, συχνά αναπτύσσουν αρνητικούς συσχετισμούς με τις σεξουαλικές αισθήσεις και λένε ότι μια από τις πιθανές συνέπειες είναι ότι κατά τη διάρκεια του σεξ είναι αφηρημένοι ή αποστασιοποιούνται. Επίσης, το τραύμα μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια σεξουαλικής όρεξης ή σε έκρηξη αυτής.

Αλλά ο σύγχρονος πολιτισμός ακόμα δεν τα καταφέρνει τρομερά στη διαχείριση αυτών των αρνητικών συνεπειών και στην ανακάλυψη νέων πηγών απόλαυσης για τα άτομα που έχουν υποστεί κακοποίηση.

Επίσης, δεν τα καταφέρνουμε τρομερά στη συζήτηση για το πώς οι σύντροφοι μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτών των στόχων και να ξεπεράσουν τους δικούς τους φόβους μήπως δημιουργήσουν ξανά τραύμα στους συντρόφους τους.

Aυτό ενδέχεται να συμβαίνει επειδή, όπως έγραψε η Tracy Clark-Flory στο Refinery29 το 2015, μπορεί να είναι άβολο να αναφέρεις τη σεξουαλική κακοποίηση και τη σεξουαλική απόλαυση στην ίδια συζήτηση.

Σε πολλούς μπορεί να φαίνεται λάθος να ασχοληθείς με κάτι άλλο εκτός από τον πόνο.

Δεν είναι όμως. Το να βρεις έναν δρόμο για να απομακρυνθείς από τις συνέπειες του σεξουαλικού τραύματος και να φτάσεις σε μια σεξουαλικά υγιή ζωή είναι για πολλούς σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας θεραπείας – ή για να πάρουν τον έλεγχο από το άτομο που τους κακοποίηση και να ζήσουν τη δική τους ζωή.

Και δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη εμπειρία μετά το σεξουαλικό τραύμα, δεν υπάρχει οδηγός για να ξανακερδίσεις τη σεξουαλική ζωή σου.

Υπάρχουν όμως παραδείγματα ατόμων που έχουν διαχειριστεί τις σεξουαλικές ζωές τους μετά το τραύμα και είναι πολύτιμα. Δείχνουν ότι ο άνθρωποι μπορούν να προχωρήσουν.

Για να δώσει ένα τέτοιο παράδειγμα, το VICE μίλησε με την Kat, ιδρύτρια του Report It, Girl τώρα, μια web πλατφόρμα που βοηθάει επιβιώσαντες σεξουαλικής βίας να θεραπευτούν μέσα από ιστορίες, βοηθήματα και ανθρώπους. Το VICE μίλησε και με τον Dave (που δεν θέλει να δημοσιευτεί το επίθετό του), σύντροφό της τα τελευταία τριάμιση χρόνια, και μας είπανπώς διαχειρίζονται τη σεξουαλική οικειότητα.

Kat: Ως έφηβη και ιδίως όταν πήγα στο κολλέγιο, θυμάμαι ότι πολλές έκαναν σεξ με πολλούς, αλλά εγώ με προστάτευα υπερβολικά, λόγω αυτών που είχα περάσει. Τα δύο πρώτα χρόνια φίλησα μόνο ένα αγόρι.

Επίσης περνούσα πολύ άσχημο PTSD στο κολλέγιο αλλά τότε δεν ήξερα τι είναι, ήξερα απλώς ότι είχα εφιάλτες και φλασμπάκ.

Καθώς προχωρούσα στη δεκαετία των 20, δεν είχα τη βοήθεια που χρειαζόμουν και οι τραυματικές αναμνήσεις υποχώρησαν ακόμα πιο πολύ.

Το 2009 πήγα ξανά στο Σαν Ντιέγκο για ένα διδακτορικό στη δημόσια υγεία. Ο πατέρας μου, που έφυγε όταν ήμουν δύο, πέθανε από καρκίνο του προστάτη, οπότε ήταν σαν μια τελευταία εγκατάλειψη.

Η μητέρα μου έπαθε μανιακό επεισόδιο και για άλλη μια φορά παρενέβην για να τη σώσω. Και για πρώτη φορά ήμουν ξανά με τον αδελφό μου που με κακοποίησε, στο σπίτι όπου συνέβη. Οπότε συνέβη αυτό που αποκαλώ ξήλωμα. Το κουκούλι που προστάτευε όλες αυτές τις αναμνήσεις έπεσε και βίωσα πλήρως το PTSD.

O Dave κι εγώ γνωριστήκαμε τριάμιση χρόνια πριν. Στις 30 Απριλίου κλείνουμε τέσσερα χρόνια.

Dave: Δεν ήξερα τίποτα για το PTSD και το πώς επηρεάζει τη σεξουαλικότητα. Έμαθα γι’ αυτό όταν τα φτιάξαμε. Έμαθα πολλά. Προέκυψε σχετικά νωρίς.

Kat: Από την αρχή είπα “Aν με απορρίψεις, θέλω να γίνει από την αρχή. Δεν θέλω να χάσω χρόνο”. Το 2011 είχα βγει με κάποιον που ήταν κακοποιητικός, οπότε για μένα ήταν δύσκολο να ανοιχτώ.

Dave: Έδειξα συμπόνοια. Είπε την ιστορία της. Την αποδέχτηκα και πήγαμε παρακάτω. Επίσης μου τα έλεγε λίγα-λίγα, οπίτε δεν επεξεργαζόμουν με τη μία τι της είχε συμβεί. Πήρε ενάμιση χρόνο να μάθω την πλήρη έκταση των πραγμάτων.

Kat: Τώρα μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό χωρίς να μουδιάζω και να αποστασιοποιούμαι τελείως. Έκανα δουλειά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με επηρεάζει. Ο φόβος υπάρχει βαθιά στο μυαλό μου. “Αν το μοιραστώ με αυτόν τον άνθρωπο, θα με κρίνει;”.

Επειδή ιδίως με την αιμομιξία –χωρίς να θέλω να μειώσω τις εμπειρίες κακοποίησης εκτός οικογένειας, δεν συγκρίνονται οι κακοποιήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο– υπάρχει τεράστιο ταμπού. Αλλά ήταν ήρεμος. Προσγειωμένος. Τρυφερός.

Dave: Πρόσεξα την επίδραση του PTSD στη σωματική μας σχέση από την αρχή, ίσως από την πρώτη βδομάδα. Άρχισε να κλαίει στη μέση του σεξ.

Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν φταις εσύ, τι συμβαίνει. Αρχίζεις να τα σκέφτεσαι όλα.

Άκουσα την ιστορία της πολλές φορές τους δύο πρώτους μήνες. Πάντα επανερχόταν στο τραύμα όλη της της ζωής, κάτι που ήταν δύσκολο για μένα.

Όταν σκέφτεσαι για το μέλλον, το να σταματάς και να ακούς την ίδια ιστορία ξανά και ξανά, αρκετές φορές τη βδομάδα αν αναρωτιέσαι αν είναι φυσιολογικό.

Μου πήρε εννιά μήνες να μάθω ότι η θεραπεία είναι κάτι διαρκές. Μπορεί να σου πάρει 20 χρόνια να θεραπευτείς. Τελικά, μιλήσαμε για το ότι πρέπει να ακούμε τον άλλον και να του δίνουμε χώρο και να ζούμε με όρια.

Kat: Το μεγαλύτερο τραύμα το βίωσα όταν κοιμόμουν, ως παιδί. Έτσι, από την αρχή είπα στον Dave να μη με ξυπνάει ποτέ για σεξ. Ήταν μια σαφής γραμμή και τη σεβάστηκε 100%.

Dave: Κανόνες επαφής. Έτσι τους λέω. Ξέρω ότι θέλει να νιώθει επαφή πριν το σεξ. Οπότε, δεν κάνουμε σεξ στα γρήγορα.

Kat: Δεν ισχύει απόλυτα.

Dave: Δεν ισχύει. Αλλά κάποιες στιγμές μετά την πράξη, λέει «Θα μου άρεσαν λίγα προκαταρκτικά». Αυτά τα λαμβάνεις υπόψη και διορθώνεις στην πορεία.

Kat: Για μένα, το να συμμετέχω στη στιγμή και να μην είμαι μουδιασμένη ή αποστασιοποιημένη, ηρεμώ και λέω “θέλω να συνδεθώ μαζί σου τώρα” ή “είμαι πολύ κουρασμένη και θέλω να κοιμηθώ”. Πάντα λαμβάνω υπόψη τι θέλω.

Dave: Κάποιες στιγμές σκέφτομαι αν θα είναι έτσι για πάντα. Είναι σαν τον αλκοολισμό ή άλλα προβλήματα. Θα βελτιωθεί με τον καιρό; Δεν ξέρεις. Κάνεις βήματα όμως ώσπου να νιώθει ο ένας ασφαλής μαζί με τον άλλον. Μάλλον άρχισα να νιώθω ότι δεν κάνω κάτι λάθος μετά από έναν μήνα, αλλά μόνο επειδή το συζητούσαμε τόσο πολύ.

Kat: Στην αρχή, κάναμε πολύ συχνά κάτι που το περιγράφαμε ως εξής: ότι αγγίζαμε τα πληγωμένα μέρη ο ένας του άλλου. Μάθαμε πώς να πηγαίνουμε αργά αυτές τις στιγμές, όπου ένας από εμάς ενεργοποιείται.

Μάθαμε πώς να ονομάζουμε αυτό που νιώθαμε. Τώρα φτάσαμε σε ένα σημείο που τις καλύτερες μέρες μας κρατάει δευτερόλεπτα. Διαβάζω την ενέργειά του ή εκείνος τη δική μου και κοιταζόμαστε στα μάτια και λέω “τι συνέβη;”.

Στην αρχή, θυμάμαι έκανα κάτι που πέρασε ένα από τα δικά του όρια και σκέφτηκα ότι έκανα μαλακία. Δεν μου το είπε παρά μόνο όταν πέρασε δυο μέρες και ζήτησα συγγνώμη, είπα ότι δεν κατάλαβα ότι είχα ξεπεράσει τα όριά του και δεν θα το ξανάκανα.

Dave: Ήμουν πολύ εσωστρεφής μικρός και δεν μοιραζόμουν τις ανάγκες, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες μου με κανέναν. Το ότι γνώρισα την Kat και τα εκφράζω είναι μια παράξενη εμπειρία μάθησης.

Στην αρχή κρατιόμουν. Όταν κάποιος άλλος μοιράζεται κάτι τόσο σημαντικό σκέφτεσαι ότι το δικό σου δεν είναι και τόσο σημαντικό, δεν υπάρχει κάτι να μοιραστείς. Έτσι, σίγουρα ήταν μονόδρομος για πολύ καιρό. Αλλά εκείνη με παρότρυνε.

Kat: Όταν είμαι στενοχωρημένη ή κουρασμένη με πλησιάζει, με κοιτάζει στα μάτια και με ρωτάει τι χρειάζομαι. Το λατρεύω αυτό. Αμέσως αλλάζει τα πάντα. Ποτέ δεν με ρώτησε αυτό το πράγματα γονιός ή συγγενής. Ηρεμώ και σκέφτομαι.

Dave: Μερικές φορές στην αρχή το σεξ ήταν νορμάλ και φανταστικό και κάποιες φορές είχε μια πληγή. Αλλά βρήκαμε συστήματα που μπορούσαν να βοηθήσουν και πλέον δεν έχουμε τέτοιες δύσκολες στιγμές.

Kat: Αρχίσαμε να συζούμε πριν από έναν χρόνο. Ήταν μεγάλη αλλαγή, να μοιραζόμαστε ένα κρεβάτι συνέχεια. Όλη την ενήλικη ζωή μου κοιμόμουν μόνη. Με ανησυχούσε. Θα θέλει κάθε βράδυ σεξ ο Dave; Το σώμα μου θα είναι εκεί. Ίσως θα θέλει σεξ. Αλλά αν δεν έχω διάθεση θα πρέπει να λέω όχι πιο συχνά απ’ όταν βρισκόμασταν δυο φορές την εβδομάδα και ήταν σαφές ότι ήταν ο κοινός μας χρόνος.

Dave: Στην αρχή βρισκόμασταν τα σαββατοκύριακα, από Παρασκευή ως Κυριακή, και δεν βγαίναμε ποτέ. Έτσι η σεξουαλική μας συχνότητα ήταν πάνω από τον μέσο όρο όταν τα πρωτοφτιάξαμε, κάτι που δεν θα το περίμενες σε μια σχέση με κάποιον που έχει τέτοιες εμπειρίες.

Kat: Έχει υψηλή λίμπιντο και η δική μου είναι μέτρια προς υψηλή, ιδίως αν δεν είμαι στρεσαρισμένη από τη δουλειά.

Dave: Αλλά καθώς δουλεύουμε και οι δύο 14 ώρες και συμβαίνουν πολλά στη ζωή μας, είναι φυσιολογικό να πέφτουν οι ρυθμοί.

Kat: Βρίσκουμε χρόνο. Κανονίζουμε κάποια βράδια ραντεβού. Και νιώθω τόση έλξη, για το ποιος ειναι και πώς είναι. Και με τόση δουλειά που έχουμε κάνει ξέρω ότι μπορώ να ζητήσω αυτό που θέλω. Ξέρω ότι με ακούει και μου δίνει χώρο κλπ.

Dave: Το τραύμα του βιασμού και όσα συνέβησαν όταν ήταν μικρή δεν προκύπτουν τόσο συχνά πια. Έχουν αντικατασταθεί από το

Ποιος πλήρωσε τον λογαριασμό του νερού; Προχωράμε σαν ζευγάρι. Ό, τι προκλήσεις κι αν προκύψουν τώρα έχουμε μάθει μια καλύτερη γλώσσα για ό, τι δε μας αρέσει.

Kat: Νιώθω ασφαλής επειδή στην αρχή συζητήσαμε τόσο πολύ για τα δικά μου και τι χρειάζομαι που φτιάξαμε έναν δεσμό. Ήταν σαν να ήμασταν σε εμπόλεμη ζώνη. Τώρα είμαστε σε καιρό ειρήνης.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Πηγή

Share Tweet