Εύη Γατίδου: Η άγρια δολοφονία της νεαρής που βρήκαν με 104 μαχαιριές και παραμένει ατιμώρητη εδώ και 25 χρόνια

Η τραγική ιστορία της Εύης Γατίδου, μιας νεαρής φοιτήτριας Ιατρικής, συγκλόνισε την κοινή γνώμη όταν το 1997 βρέθηκε άγρια δολοφονημένη στο διαμέρισμά της στη Λάρισα. Παρά την αγριότητα του εγκλήματος και την αρχική στοχοποίηση ενός βασικού υπόπτου, η υπόθεση παραμένει άλυτη εδώ και 25 χρόνια.

Τα πρώτα βήματα στη Λάρισα και οι γνωριμίες

Η Εύη Γατίδου είχε γεννηθεί στη Φτελιά Δράμας και μέσα από κόπο και θυσίες κατάφερε το 1994 να περάσει στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το όνειρό της ήταν να ολοκληρώσει τις σπουδές της και να προσφέρει μέσα από ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», που θαύμαζε.

Μετακομίζοντας στη Λάρισα, κατάφερε γρήγορα να προσαρμοστεί. Ανέπτυξε φιλίες με συμφοιτητές της, αλλά και με ένα ζευγάρι που ανήκε στην Ευαγγελική Εκκλησία, το οποίο τη στήριξε στα πρώτα της βήματα. Έτσι, άρχισε να συμμετέχει συχνά στις θρησκευτικές συγκεντρώσεις τους, χωρίς όμως να είναι πιστή του δόγματος. Είχε άλλωστε συγγενείς που είχαν ασπαστεί την πίστη αυτή, κάτι που την έκανε εξοικειωμένη αλλά όχι αφοσιωμένη.

Όταν γνώρισε τον 26χρονο που την πολιορκούσε

Μέσα από τις εκδηλώσεις της Ευαγγελικής Εκκλησίας γνώρισε έναν 26χρονο άνδρα, τον Γιώργο Ζ., διανομέα της τοπικής εφημερίδας «Ημερήσιος Κήρυκας». Εκείνος έδειξε από την αρχή έντονο ενδιαφέρον για την Εύη και άρχισε να την πολιορκεί. Παρά τις ξεκάθαρες ενδείξεις της Εύης ότι δεν ήθελε σχέση μαζί του, εκείνος επέμενε κάθε φορά που τη συναντούσε στην Εκκλησία.

Μάλιστα, κάποια στιγμή της είπε: «Ο Θεός θέλει να γίνεις η γυναίκα μου». Η νεαρή φοιτήτρια απάντησε με ψυχραιμία και χιούμορ: «Θα μιλήσω κι εγώ με τον Θεό, θα μάθω αν κι εσύ θα πρέπει να γίνεις ο άντρας μου». Μετά από αυτό το περιστατικό, σταμάτησε να πηγαίνει στην Εκκλησία.

Ο 26χρονος, όμως, συνέχισε να την αναζητά επίμονα, πηγαίνοντας ακόμα και στο σπίτι της και ζητώντας της να τον παντρευτεί.

Το βράδυ που εξαφανίστηκε

Το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 1997, η Εύη έκανε μια σύντομη βόλτα στην πόλη για να ξεκουραστεί από το διάβασμα. Επικοινώνησε με τους γονείς της, τους διαβεβαίωσε ότι είναι καλά και ότι θα συνεχίσει το διάβασμα της. Όταν επέστρεψε στο διαμέρισμά της, πήγε κατευθείαν στο γραφείο της.

Κάποια στιγμή χτύπησε το κουδούνι. Κοίταξε από το ματάκι και άνοιξε την πόρτα σε κάποιον που προφανώς γνώριζε.

Οι πρώτες ανησυχίες και η σοκαριστική αποκάλυψη

Την επόμενη μέρα, Κυριακή, οι γονείς της δεν είχαν νέα της, αλλά δεν ανησύχησαν άμεσα, καθώς συνήθιζαν να επικοινωνούν μέρα παρά μέρα. Τη Δευτέρα όμως, η Εύη δεν πήγε στο Πανεπιστήμιο να δώσει ένα σημαντικό μάθημα, κάτι που τους άγχωσε. Μέχρι την Τρίτη δεν είχε επικοινωνήσει με κανέναν. Η κολλητή της πήγε στο σπίτι της και της άφησε σημείωμα κάτω από την πόρτα. Το ίδιο έκανε και ένας φίλος της.

Τελικά, την Τετάρτη 1 Οκτωβρίου, η μητέρα της ζήτησε από την ιδιοκτήτρια του σπιτιού να ανοίξει την πόρτα με το εφεδρικό κλειδί, αλλά δεν τα κατάφερε, αφού υπήρχε κλειδί στην εσωτερική πλευρά. Κλήθηκε κλειδαράς.

Όταν η πόρτα άνοιξε, μαζί με τους φίλους της Εύης μπήκαν μέσα και αντίκρισαν τη φρίκη. Το δωμάτιο ήταν γεμάτο αίμα, και η Εύη βρέθηκε νεκρή, μισόγυμνη, πάνω στο κρεβάτι, κατακρεουργημένη με 104 μαχαιριές.

Οι έρευνες που δεν οδήγησαν πουθενά

Ο Γιώργος Ζ., που είχε προσπαθήσει να της κάνει πρόταση γάμου λίγες μέρες πριν, θεωρήθηκε βασικός ύποπτος και κλήθηκε να καταθέσει με μεγάλη καθυστέρηση. Ωστόσο, ο χρόνος που είχε χαθεί είχε ήδη καταστρέψει κρίσιμα στοιχεία. Η υπόθεση κατέληξε σε αδιέξοδο και μπήκε στο αρχείο στις 13 Οκτωβρίου 1999.

Δίκες, καταδίκες και ανατροπές

Παρά το αρχικό κλείσιμο της υπόθεσης, η οικογένεια της Εύης αποφάσισε να κινηθεί νομικά. Μαζί με τους δικηγόρους της συγκέντρωσε νέα στοιχεία και το 2005 ο Γιώργος Ζ. οδηγήθηκε εκ νέου στο εδώλιο. Αυτή τη φορά, το δικαστήριο τον καταδίκασε ομόφωνα σε ισόβια κάθειρξη.

Κατά τη διάρκεια της δίκης επικράτησε ένταση, με μέλη της Ευαγγελικής Εκκλησίας να επιτίθενται στους συγγενείς της Εύης, προσπαθώντας να υπερασπιστούν τον κατηγορούμενο. Η καταδίκη του, όπως υποστήριζαν, στιγμάτιζε τη θρησκευτική κοινότητά τους.

Ωστόσο, το 2007 πραγματοποιήθηκε νέα δίκη, στην οποία ο κατηγορούμενος αθωώθηκε. Ο καθοριστικός παράγοντας ήταν το ζήτημα του χρόνου τέλεσης του εγκλήματος, που αποδείχτηκε κρίσιμο για την τελική απόφαση.

Ένα έγκλημα χωρίς δικαίωση

Η υπόθεση της Εύης Γατίδου παραμένει ανεξιχνίαστη, και οι συγγενείς της συνεχίζουν να αναζητούν δικαίωση. Παρά την ένταση, τις επαναλαμβανόμενες δίκες και τις αντίθετες αποφάσεις, η πραγματική αλήθεια για τη νύχτα εκείνη του 1997 δεν ήρθε ποτέ στο φως.

Η φράση «η δικαιοσύνη είναι τυφλή» επανέρχεται ξανά και ξανά σε όσους θυμούνται την τραγική αυτή ιστορία.