Ο Άγιος των φτωχών, των αδυνάμων, και τον δυστυχισμένων ο Άγιος που τακτοποιεί το άδικο

Ο Άγιος Μηνάς είναι από τους πιο αγαπημένους Αγίους της Εκκλησίας μας. Θεωρείται προστάτης των φτωχών, των αδυνάτων και όσων αδικούνται, ενώ η μνήμη του γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου. Γεννήθηκε το 245 μ.Χ. στο Νίκιο της Κάτω Αιγύπτου από ειδωλολάτρες γονείς, όμως από νεαρή ηλικία γνώρισε τον Χριστό και αφιερώθηκε σε Εκείνον με όλη του την ψυχή. Είναι ο πολιούχος του Ηρακλείου Κρήτης, και η ημέρα της γιορτής του αποτελεί επίσημη αργία για την πόλη.

Ο βίος του Αγίου

Όταν έφτασε σε ηλικία στράτευσης, κατατάχθηκε στο τάγμα του ιππικού των Ρουτιλιανών στη Φρυγία Σατουλαρία, με έδρα το Κοτύαιο (σημερινή Κιουτάχεια). Το σώμα αυτό αποτελούνταν από εκλεκτούς στρατιώτες με γενναιότητα και υψηλό φρόνημα.

Ο Μηνάς ξεχώρισε ως παράδειγμα άψογου στρατιώτη. Ήταν συνεπής, υπάκουος και τίμιος, δείχνοντας με τη στάση του ότι η πίστη και η πράξη μπορούν να συμβαδίζουν αρμονικά.

Στο στρατό γνώρισε και άλλους νέους, με τους οποίους μοιράστηκε τη χριστιανική του πίστη. Σαν ιεραπόστολος καλλιέργησε την ευσέβεια και την αρετή στους συντρόφους του, μιλώντας με αγάπη για τον Χριστό. Η θερμή του ομολογία οδήγησε αρκετούς στρατιώτες στη νέα πίστη.

Η ασκητική ζωή

Μετά τη στρατιωτική του θητεία, ο Μηνάς αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στον Θεό. Έζησε με αυστηρότητα, απλότητα και προσευχή, μαζί με λίγους ακόμη στρατιώτες που ακολούθησαν το παράδειγμά του. Δημιούργησαν μια μικρή κοινοβιακή σκήτη στο Πορσούκ-Νταγ, κοντά στην Κιουτάχεια.

Εκεί έζησαν με νηστεία, προσευχή και μελέτη, ενισχύοντας την πίστη τους και προετοιμάζοντας τον εαυτό τους για τις δοκιμασίες. Όταν κατέβηκε στην πόλη, ο Μηνάς συνάντησε ειδωλολατρική τελετή για τα γενέθλια του Διοκλητιανού. Με θάρρος διακήρυξε μπροστά σε όλους:
«Ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Χριστός, και όλα αυτά που προσκυνείτε είναι είδωλα τυφλά, άλαλα και αναίσθητα».

Η ομολογία του συγκλόνισε το πλήθος. Πολλοί πίστεψαν, ενώ οι αρχές τον συνέλαβαν ως υβριστή.

Η δίκη του Αγίου Μηνά

Ο Μηνάς οδηγήθηκε σε δίκη μπροστά στον ηγεμόνα Πύρρο. Απολογήθηκε με γενναιότητα, λέγοντας:
«Ουδεμία βάσανος θα με χωρίσει από την αγάπη του Χριστού· κάμε οιανδήποτε παίδευση θέλεις και θα σου οφείλω χάριτας».

Καταδικάστηκε σε θάνατο και υπέστη σκληρά βασανιστήρια: μαστιγώσεις, φυλάκιση, καυτηριασμούς και ξέσχισμα της σάρκας του. Τελικά αποκεφαλίστηκε, γύρω στα 295-305 μ.Χ. Οι χριστιανοί συνέλεξαν το σώμα του και το έθαψαν με ευλάβεια. Αργότερα, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στην Αίγυπτο, εκπληρώνοντας την επιθυμία του να αναπαυθεί στην πατρίδα του.

Θαύματα του Αγίου Μηνά

Η φήμη του Αγίου συνοδεύεται από πολλά θαύματα. Ένα γνωστό περιστατικό μιλά για έναν προσκυνητή που δολοφονήθηκε από άπληστο ξενοδόχο. Ο Άγιος εμφανίστηκε ως έφιππος στρατιώτης, αποκάλυψε το έγκλημα, συνέθεσε τα μέλη του θύματος και με προσευχή τον ανέστησε.

Άλλο θαύμα αφορά έναν πλούσιο χριστιανό που κράτησε για τον εαυτό του έναν ασημένιο δίσκο αφιερωμένο στον Άγιο. Στη διάρκεια ταξιδιού, ο δίσκος χάθηκε στη θάλασσα μαζί με τον νεαρό υπηρέτη του. Όμως ο υπηρέτης βγήκε ζωντανός από το νερό κρατώντας τον δίσκο, λέγοντας ότι τον έσωσαν τρεις άνδρες: ο Άγιος Μηνάς, ο Άγιος Βίκτωρ και ο Άγιος Βικέντιος, οι οποίοι μαρτύρησαν την ίδια μέρα με εκείνον.

Οι τρεις αυτοί Άγιοι τιμώνται όλοι μαζί στις 11 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης και ελπίδας για τους πιστούς.