Παρασκευή Κουτσαΐδη: Η τυφλή φοιτήτρια που τα κατάφερε κόντρα σε όλα και «σάρωσε» με βαθμό 19,9

Γνωρίστε την Παρασκευή Κουτσαΐδη, την τυφλή μαθήτρια από την Κρήτη που ξεπέρασε τις προκλήσεις και αρίστευσε στις εξετάσεις της.

Η Παρασκευή Κουτσαΐδη αποτελεί μια λαμπρή απόδειξη ότι η αναπηρία δεν αποτελεί εμπόδιο στην ακαδημαϊκή επιτυχία και στην υλοποίηση των ονείρων. Γεννημένη με συγγενή τύφλωση στην Κρήτη, η Παρασκευή όχι μόνο κατάφερε να αριστεύσει στις Πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά εξασφάλισε και μια θέση στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Παρασκευή Κουτσαΐδη: Η ακαδημαϊκή της επιτυχία

Παρά την οπτική της αναπηρία, η Παρασκευή επέδειξε αξιοθαύμαστη επιμονή και αφοσίωση στις σπουδές της. Ακολουθώντας μαθήματα σε γραφή Braille και με την υποστήριξη της οικογένειας και των καθηγητών της, κατάφερε να λάβει μέσο όρο 19,9 στις εξετάσεις, αφήνοντας άπαντες άφωνους.

Ενεργή συμμετοχή σε εξωσχολικές δραστηριότητες:

Πέρα από την ακαδημαϊκή της αριστεία, η Παρασκευή διακρίνεται και για την πλούσια εξωσχολική της δράση. Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις, μουσικά σχήματα και αθλητικές δραστηριότητες, αποδεικνύοντας ότι η τύφλωση δεν αποτελεί τροχοπέδη στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς της.

Παρόλα αυτά, διάβασε όλα τα μαθήματα της Γ’ Λυκείου σε γραφή Braille, αρίστευσε στις εξετάσεις της και με μέσο όρο 19,9 εξασφάλισε θέση στο πανεπιστήμιο.

Ξεπερνώντας τις προκλήσεις

Η Παρασκευή Κουτσαΐδη γεννήθηκε με συγγενές γλαύκωμα και ανιριδία μια πολύ σπάνια πάθηση κατά την οποία λείπει η ίριδα, το χρωματιστό μέρος του ματιού. Τα μάτια της μοιάζουν με δύο μικρές λίμνες.

«Με το ζόρι βλέπω. Κάποια σχήματα και κάποια χρώματα. Σύμφωνα με το νόμο, θεωρούμαι τυφλή».

Όταν ήταν νέα, δυσκολευόταν να καταλάβει γιατί η διαφορά της από τους άλλους φαινόταν τόσο έντονη. Τα μάτια της είναι όλα μπλε, και τα παιδιά ρωτούσαν και έκαναν ερωτήσεις για να το μάθουν.

Καθώς μεγάλωνε, αυτό που την ενδιέφερε δεν ήταν ότι δεν θα έπρεπε να ρωτούν και θα ρωτούσε αν έβλεπε ένα κορίτσι σαν κι αυτήν αλλά ότι το πρόβλημα όρασής της δεν θα έπρεπε να γίνει λόγος για να της φέρονται διαφορετικά.

Ισχυρό στήριγμα στη ζωή της ήταν πάντα ο αδελφός της, φοιτητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Πατρών.

Η μητέρα της, καθηγήτρια Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, και ο πατέρας της, ηλεκτρονικός μηχανικός στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στο Ηράκλειο, επέλεξαν, παρά την οπτική της αναπηρία, να την εγγράψουν σε σχολείο με αρτιμελείς μαθητές και όχι σε ειδικό σχολείο.

Έλαβε απολυτήριο με άριστα από το Πειραματικό Λύκειο Ηρακλείου Κρήτης. «Ήμουν η μόνη τυφλή στην τάξη, αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα, παρακολουθούσα κανονικά.

Οι συμμαθητές μου έβλεπαν ενώ εγώ όχι, και πιστεύω ότι όχι μόνο εγώ κέρδισα από αυτούς, αλλά και όσοι βίωσαν από πρώτο χέρι το πρόβλημά μου».

Παρασκευή Κουτσαΐδη: Οι στόχοι για το μέλλον

Το ερχόμενο φθινόπωρο, η Παρασκευή Κουτσαΐδη θα ανέβει τα σκαλιά της Φιλοσοφικής Σχολής χρησιμοποιώντας το λευκό μπαστούνι της.

Μιλάει άπταιστα αγγλικά, πέρυσι πήρε το πτυχίο της στα γαλλικά και φέτος, λόγω εντατικής μελέτης, «έμεινα λίγο πίσω στο πιάνο». Στόχος της είναι να τελειώσει σε τέσσερα χρόνια και να κάνει μεταπτυχιακό.

«Μου αρέσουν οι ξένες γλώσσες, οπότε θα δηλώσω πρώτα τη Γαλλική Φιλολογία. Στο μέλλον, θα ήθελα να διδάξω ή να εργαστώ στη μετάφραση και τη διερμηνεία», λέει η Παρασκευή Κουτσαΐδη.

Τον περασμένο χρόνο, ακολούθησε την ίδια σκληρή προετοιμασία με τους συμμαθητές της, αλλά στο τέλος έδωσε ενδοσχολικές εξετάσεις.

«Οι κανονικές πανελλαδικές εξετάσεις είναι δύσκολο να δοθούν γιατί το Υπουργείο δεν επιτρέπει τη μετάφραση των θεμάτων σε γραφή Braille. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτρέψει να τυπωθούν τα θέματα σε γραφή Braille, επειδή η κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτρέψει τη μετάφραση της γραφής Braille».

Ένα βήμα πριν από τη νέα της ζωή στην Αθήνα, νιώθει άγχος. «Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητη.

Ξέρω ότι η Αθήνα δεν είναι η πιο φιλική πόλη για τα άτομα με αναπηρία, αλλά και το Ηράκλειο έχει μια περίεργη αστική διάταξη, αν και τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες έχουν βελτιωθεί κάπως- το ίδιο και στην εκπαίδευση. Με το Πανεπιστήμιο, έχω άγχος, τι θα συναντήσω και πώς θα προσαρμοστώ.»