Η τραγωδία ενός πυρόπληκτου στην Πάτρα: Το σπίτι και η ιτιά στη μνήμη της κόρης του έγιναν στάχτη

Η τραγική ιστορία ενός πυρόπληκτου στην Πάτρα συγκίνησε όλη τη χώρα, καθώς μέσα σε λίγα λεπτά έχασε όχι μόνο το σπίτι του, αλλά και την ιτιά που είχε φυτέψει στη μνήμη της κόρης του.

Η ανάρτηση του Γιάννη Κοψίνη

Μετά τη μεγάλη φωτιά που έπληξε την Πάτρα, ο Γιάννης Κοψίνης βρέθηκε αντιμέτωπος με την απόλυτη απώλεια. Το σπίτι του καταστράφηκε ολοσχερώς, όπως και η ιτιά που είχε φυτέψει για να τιμήσει τη μνήμη της κόρης του, Νεφέλης.

Σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα έγραψε με πόνο:
«Η ιτιά που φύτεψα στη μνήμη της μικρής μου και ό,τι μου είχε απομείνει από αυτήν… εκείνα τα χρωματιστά χαρτιά με τις καρδούλες και τα “στον μπαμπά μου”».

Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη

Τον Γιάννη επισκέφθηκε ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος περιέγραψε με δικά του λόγια το μέγεθος της καταστροφής:

«Πήγα στο σπίτι του Γιάννη. Κάηκε ολοσχερώς. Αναμνήσεις μιας ζωής έγιναν στάχτη σε λίγα λεπτά. Εκεί που τώρα υπάρχουν στάχτες και αποκαΐδια κάποτε βρισκόταν το σπίτι του, το στούντιό του.

Τα βιβλία και οι δίσκοι του. Αυτά που ήθελε να αφήσει ως κληρονομιά στα παιδιά του για να μπορούν μέσα από τα προσωπικά του αντικείμενα να τον γνωρίσουν καλύτερα».

Η ιτιά ως σύμβολο μνήμης

Ο ίδιος πρόσθεσε:
«Και εκεί στέκει και μια καμένη ιτιά. Μια ιτιά που φύτεψε στη μνήμη της κόρης του της Νεφέλης.

Τώρα στέκει εκεί σαν μαρτυρία της φωτιάς που έκαψε τα πάντα. Και γι’ αυτό είναι ντροπή να ακούγονται κυνικές φράσεις όπως “τα σπίτια ξαναγίνονται”. Γιατί το σπίτι δεν είναι οι τοίχοι. Είναι η ζωή και οι αναμνήσεις των ανθρώπων».

Δείτε το βίντεο:

Μνήμες που μένουν ζωντανές

Ο Στέφανος Κασσελάκης στάθηκε κριτικά απέναντι στη στάση της κυβέρνησης, υπογραμμίζοντας:
«Κι όταν η κυβέρνηση που απέτυχε να το προστατεύσει, έρχεται μετά να το υποβαθμίσει σε τούβλα και τσιμέντο, προδίδει τους ανθρώπους και δεύτερη φορά.

Και όταν ξαναφυτευτεί η ιτιά μέσα από τις στάχτες της, δεν θα γίνει γιατί οι πληγές σβήνουν εύκολα. Θα γίνει γιατί οι ρίζες της δεν κάηκαν. Γιατί οι ρίζες της είναι μνήμες και αγάπη. Και αυτές μένουν ζωντανές στην καρδιά του Γιάννη».