Τον εγκατέλειψαν σε μοναστήρι βρέφος και τον αποκαλούσαν «τέρας», αλλά έγινε ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο!

Η ζωή του Φρανκ Ριμπερί μοιάζει με κινηματογραφικό σενάριο. Ένα παιδί που εγκαταλείφθηκε βρέφος σε μοναστήρι και αποκαλούνταν «τέρας», κατάφερε να γίνει ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο.

Από το μοναστήρι στην κορυφή του κόσμου

Περισσότερο από δύο χρόνια πριν, στα 40 του χρόνια, ο Φρανκ Ριμπερί αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση λόγω επαναλαμβανόμενων τραυματισμών. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του αγωνίστηκε σε ομάδες όπως οι Μεκ, Μαρσέιγ, Φιορεντίνα και Σαλερνιτάνα, όμως το μεγαλύτερο μέρος της δόξας του το γνώρισε με τη φανέλα της Μπάγερν Μονάχου.

Μετά την αποχώρησή του τον Οκτώβριο του 2022, παρέμεινε στη Σαλερνιτάνα ως τεχνικός συνεργάτης του προπονητή Νταβίντ Νικολά. Ο ρόλος του επιβεβαιώθηκε και υπό τον διάδοχο Πάουλο Σόουζα και, στα τέλη του 2023, απέκτησε την άδεια UEFA B.

Η πορεία του προς την κορυφή δεν ήταν εύκολη. Ο Ριμπερί δεν γνώρισε ποτέ τους βιολογικούς του γονείς, καθώς εγκαταλείφθηκε σε μοναστήρι στη Γαλλία λίγο μετά τη γέννησή του.

Σε ηλικία μόλις δύο ετών, ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα τού άφησε στο πρόσωπο μια βαθιά ουλή, ύστερα από περίπου 100 ράμματα. Αυτή η ουλή έγινε αιτία να αντιμετωπίσει σκληρό bullying στα νεανικά του χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να μετατρέψει τον πόνο του σε κινητήρια δύναμη.

«Αυτό μου έδωσε χαρακτήρα και δύναμη, γιατί όταν είσαι παιδί και έχεις μια τέτοια ουλή, δεν είναι εύκολο. Ο τρόπος που σε κοιτάνε, τα σχόλια… Υπέφερα εξαιτίας αυτού… Οι άνθρωποι έλεγαν “κοίτα το πρόσωπό του, κοίτα το κεφάλι του, είναι άσχημος, αηδιαστικός”. Όπου κι αν πήγαινα, οι άνθρωποι με κοιτούσαν, όχι επειδή ήμουν καλός ποδοσφαιριστής, αλλά λόγω της ουλής».

Τα παρατσούκλια που πλήγωναν

Στο σχολείο, δεχόταν σκληρή κακοποίηση από συνομηλίκους του, που τον αποκαλούσαν Κουασιμόδο, Σημαδεμένο και Φρανκεστάιν. Συχνά αναγκαζόταν να αμυνθεί με τη βία.

«Ήταν δύσκολο. Στο σχολείο με κορόιδευαν, μιλούσαν για μένα… Αλλά παρόλο που με πείραζαν, ποτέ δεν έκλαψα. Ποτέ, μα ποτέ, αλλά υπέφερα. Με βασάνιζε πολύ, αλλά διοχέτευσα τον θυμό μου στο ποδόσφαιρο. Χωρίς αυτές τις ουλές, θα ήμουν ένα κανονικό παιδί, αλλά χάρη σε αυτές έχω τώρα εξαιρετικό χαρακτήρα και θέληση. Όταν τα θυμάμαι όλα, είμαι περήφανος για όσα πέρασα. Δεν ήταν εύκολο, αλλά γι’ αυτό σήμερα αγαπώ το πρόσωπό μου και τη ζωή μου»

Ο έρωτας που τον μεταμόρφωσε

Στα νεανικά του χρόνια ο Ριμπερί είχε συχνά προβλήματα συμπεριφοράς, μέχρι που γνώρισε τη γυναίκα του, Γουαχίμπα Μπελαμί, αλγερινής καταγωγής. Για χάρη της, άλλαξε τη ζωή του, αλλά και τη θρησκεία του, ασπαζόμενος το Ισλάμ και παίρνοντας το όνομα Μπιλάλ Γιουσούφ Μοχάμεντ.

«Την γνώρισα στα 16 μου, μέναμε στην ίδια γειτονιά. Ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά», αποκάλυψε.

Τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο ήταν επίσης γεμάτα δυσκολίες. Μετά από μια αποτυχημένη περίοδο στις ακαδημίες της Λιλ, κατέληξε στην ομάδα τρίτης κατηγορίας Alès. Η μεταγραφή του στην Μπρεστ, όμως, αποτέλεσε σημείο καμπής για την καριέρα του, οδηγώντας τον στη Μεκ, τη Γαλατασαράι, τη Μαρσέιγ και τελικά στη Μπάγερν.

Το σκάνδαλο με τη Ζαχία

Παρόλο που κατάφερε να γίνει εθνικός ήρωας, τα σύννεφα δεν άργησαν να εμφανιστούν. Οι μέτριες εμφανίσεις του στην εθνική Γαλλίας προκάλεσαν αντιδράσεις, ενώ το 2010 ξέσπασε σκάνδαλο όταν η ανήλικη τότε Ζαχία Ντεχάρ αποκάλυψε πως ο Ριμπερί και ο Καρίμ Μπενζεμά την είχαν πληρώσει για σεξ.

Η Ζαχία δήλωσε πως είχε πει ψέματα στους ποδοσφαιριστές για την ηλικία της, γεγονός που οδήγησε τελικά στην απαλλαγή τους από την κατηγορία της μαστροπείας.

«Το 2010 ήταν μια φρικτή χρονιά για μένα. Δεν θέλω καν να αναφέρω τους τραυματισμούς που αντιμετώπιζα. Τόσο στην προσωπική όσο και στην ποδοσφαιρική μου ζωή, πήρα λάθος δρόμο. Χάθηκα και πλήγωσα αγαπημένα μου πρόσωπα. Απογοήτευσα πολλούς, ακόμα και σόκαρα, και θέλω να ζητήσω συγγνώμη γι’ αυτό».

Το τέλος της εθνικής καριέρας

Το 2014, λόγω τραυματισμού, ο Ριμπερί έχασε το Μουντιάλ της Βραζιλίας και αμέσως μετά αποσύρθηκε από την εθνική ομάδα. Σε συλλογικό επίπεδο, ξεκίνησε από την Boulogne, μεταφέρθηκε στην Olympique Alès, και στη συνέχεια σε Μπρεστ και Μεκ. Τον Ιανουάριο του 2005 μεταγράφηκε στη Γαλατασαράι, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Τουρκίας, πριν μετακομίσει στη Μαρσέιγ.

Το καλοκαίρι του 2007, η Μπάγερν Μονάχου τον απέκτησε με 25 εκατομμύρια ευρώ. Εκεί έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές της καριέρας του, με 9 πρωταθλήματα, 5 κύπελλα, 4 Super Cups και 3 διεθνή τρόπαια: Champions League, UEFA Super Cup και Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Το 2013, αναδείχθηκε κορυφαίος Γάλλος ποδοσφαιριστής από το περιοδικό France Football.

Δείτε video:

Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του αγωνίστηκε στην Ιταλία, με τη Φιορεντίνα και τη Σαλερνιτάνα.

Η οριστική απόσυρση

Το φθινόπωρο του 2022, σε ηλικία 39 ετών, ο Ριμπερί ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση λόγω σοβαρών τραυματισμών στο γόνατο. Παρά το συμβόλαιό του με τη Σαλερνιτάνα μέχρι το τέλος της σεζόν, ελάχιστα αγωνίστηκε εκείνη τη χρονιά.

Η καριέρα του είχε ξεκινήσει το 2000, και μέχρι το 2022 φόρεσε τη φανέλα εννέα διαφορετικών ομάδων: Boulogne, Alès, Brest, Mec, Galatasaray, Marseille, Bayern, Fiorentina και Salernitana. Με την εθνική Γαλλίας έπαιξε 81 αγώνες και πέτυχε 16 γκολ, μεταξύ 2006 και 2014.

Ο Φρανκ Ριμπερί έφυγε από το ποδόσφαιρο ως θρύλος, κυρίως για την παρουσία του στην Μπάγερν Μονάχου, όπου έγραψε τη δική του σπουδαία ιστορία.