Η κοπέλα με το κόκκινο σάλι που επέζησε από τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου παλεύει με τις τύψεις: «Αν είχα μια ευχή, θα τους έλεγα να φύγουν»

Η 25χρονη Vlada Patapov, η οποία έγινε ευρέως γνωστή ως η «κοπέλα με τα κόκκινα», παραμένει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023. Το βίντεο που τη δείχνει να τρέχει να σωθεί από τη σφαγή κατά τη διάρκεια του μουσικού φεστιβάλ Nova, την καθιστά ένα από τα σύμβολα εκείνης της τραγικής ημέρας.

Η Vlada ήταν παρούσα στο φεστιβάλ όταν οι ένοπλοι της Χαμάς ξεκίνησαν τη σφαγή στις πρώτες πρωινές ώρες, αφήνοντας πίσω τους τουλάχιστον 340 νεκρούς και 40 ομήρους. Φορώντας το κόκκινο σάλι της, προσπάθησε να διαφύγει μαζί με πλήθος άλλων τρομοκρατημένων ανθρώπων, τρέχοντας μέσα στην έρημο και τελικά επιβιβάστηκε στο πίσω μέρος ενός οχήματος.

Για εβδομάδες δεν ήταν σαφές αν είχε επιβιώσει ή όχι, αλλά η ίδια η Vlada, καταγωγής από την Ουκρανία, περιέγραψε στη **DailyMail** την τρομακτική εμπειρία που θα στιγματίσει για πάντα τη ζωή της.

Ένα χρόνο μετά, η Vlada, μητέρα ενός παιδιού, αποφάσισε να μιλήσει για την τρομακτική εμπειρία που της άλλαξε τη ζωή, προσπαθώντας να διαχειριστεί το συναισθηματικό τραύμα που τη στοιχειώνει ακόμα.

Μιλώντας αποκλειστικά στη MailOnline, η Vlada αναφέρει:

«Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να είχα πει σε όλους στο φεστιβάλ μία ώρα πριν την επίθεση της Χαμάς ότι κάτι θα συνέβαινε, τότε όλοι θα μπορούσαν να είχαν γλιτώσει. Εγώ επέζησα, αλλά άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Το σκέφτομαι αυτό. Βαραίνει το μυαλό μου. Είμαι ακόμα τραυματισμένη από αυτό που συνέβη ένα χρόνο μετά».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Έχω κάνει ψυχοθεραπεία όπως και πολλοί άλλοι που ήταν εκεί και το να μιλάω σε ανθρώπους με βοηθά να αντιμετωπίσω αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα. Αλλά μερικές φορές σκέφτομαι ποιος μπορεί να με βοηθήσει όταν όλα αυτά συμβαίνουν ακόμα γύρω μας και ο φόβος είναι ακόμα εδώ και είναι ακόμα αληθινός».

Η 26χρονη Vlada εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το **μετατραυματικό στρες**, ενώ αγωνίζεται να ξεπεράσει το συναισθηματικό τραύμα που έφερε η επίθεση. Εκείνη τη μέρα, τρομοκράτες έπεσαν με αλεξίπτωτα από τον ουρανό και επιτέθηκαν με μοτοσικλέτες και φορτηγά, αιματοκυλώντας το φεστιβάλ.

«Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να επιβιώσω για την κόρη μου»

Η Vlada μοιράστηκε ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης, η μόνη σκέψη που την κυρίευσε ήταν η επιβίωση για χάρη της τρίχρονης κόρης της, Romi. «Όταν σκέφτομαι εκείνη την ημέρα πριν από ένα χρόνο, όλα φαίνονται τόσο νωπά και το μόνο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ εκείνη τη στιγμή ήταν να μείνω ζωντανή για την κόρη μου Romi και ευχαριστώ γι’ αυτό κάθε μέρα. Σύντομα θα γίνει τεσσάρων ετών και για το ένα τέταρτο της ζωής της γνώρισε μόνο τον πόλεμο».

Η απόφασή της να παρευρεθεί στο φεστιβάλ πάρθηκε την τελευταία στιγμή, με τον φίλο της Matan και μια φίλη της, την Mai. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της επίθεσης, έχασε την επαφή με τον Matan, και αντίκρισε φίλους να πυροβολούνται μπροστά της από τους τρομοκράτες.

Χρειάστηκε να περάσουν 24 ώρες προτού μπορέσει να βρεθεί ξανά με την κόρη της, κάτι που της πρόσφερε τη μεγαλύτερη ανακούφιση.

«Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους τρομοκράτες να νικήσουν. Δεν μπορούμε να είμαστε αδύναμοι – πρέπει να παραμείνουμε δυνατοί για το Ισραήλ και για τους ομήρους που βρίσκονται ακόμη στη Γάζα. Αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο τρομακτικά εδώ αυτή τη στιγμή για εμάς, έχουμε ρουκέτες από τη Γάζα, ρουκέτες από το Λίβανο και τώρα ρουκέτες από το Ιράν, φαίνεται ότι δεν θα σταματήσουν ποτέ» εξηγεί η Vlada.

Η Vlada, που ζει στην πόλη Ashdod, κοντά στο Τελ Αβίβ, αναφέρει ότι η καθημερινότητα στην περιοχή είναι γεμάτη φόβο. «Γίνονται τρομοκρατικές επιθέσεις, έγινε μία πριν από λίγες ώρες και μία την περασμένη εβδομάδα. Απλά δεν αισθάνεσαι ασφαλής όταν φεύγεις από το σπίτι σου, αλλά όπως είπα πρέπει να είσαι δυνατή, δεν μπορείς να τους αφήσεις να νικήσουν».

Αναφερόμενη στην κατάσταση, λέει ότι δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται τους ομήρους που παραμένουν στη Γάζα. «Αλλά είναι οι όμηροι που είναι ακόμα εκεί και αυτούς σκέφτομαι ακόμα περισσότερο, οικογένειές τους, τα μικρά μωρά που είναι ακόμα εκεί ένα χρόνο μετά. Ποιος θα πίστευε ότι θα βρισκόμασταν ακόμα σε αυτή την κατάσταση ένα χρόνο μετά;».

Με την κατάσταση στο Λίβανο να επιδεινώνεται, η Vlada φοβάται ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν.

Η μαρτυρία της Vlada: Πώς διέφυγε από τη Χαμάς

Τον Δεκέμβριο, η Vlada περιέγραψε για πρώτη φορά τις λεπτομέρειες της επίθεσης, προσφέροντας μια συγκλονιστική μαρτυρία για το πώς βίωσε εκείνη τη μέρα της φρίκης. Καθώς μιλούσε, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της, αποκαλύπτοντας πόσο επώδυνο είναι ακόμη να συζητά για τα γεγονότα.

Η Vlada είχε δηλώσει: «Δεν έχω μιλήσει πραγματικά για το τι συνέβη σε κανέναν, εξακολουθεί να είναι πολύ οδυνηρό για μένα, έχω μοιραστεί με την οικογένειά μου τη φρίκη εκείνης της ημέρας και εξακολουθώ να ευχαριστώ τον Θεό κάθε πρωί που είμαι ακόμα ζωντανή».

Η περιγραφή της σχετικά με την επίθεση είναι συγκλονιστική. Ενώ βρισκόταν στο φεστιβάλ, άκουσε πυροβολισμούς στις 6:30 π.μ. και έτρεξε με τον φίλο της Matan και τη φίλη της Mai για να σωθούν. «Στην αρχή πιστεύαμε ότι ήταν απλά μια συνηθισμένη επίθεση με ρουκέτες από τη Γάζα, αλλά γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν κάτι πολύ χειρότερο», λέει.

Καθώς έτρεχαν προς το αυτοκίνητό τους, βρέθηκαν μπροστά σε έναν άνδρα με στρατιωτική στολή, κάτι που τους μπέρδεψε για λίγα δευτερόλεπτα. Όμως το χάος δεν είχε τελειώσει. Η Vlada θυμάται τη στιγμή που οι δρόμοι μπλοκαρίστηκαν από τα οχήματα που προσπαθούσαν να διαφύγουν, και όλοι κόρναραν πανικόβλητοι.

«Η όλη κατάσταση είχε διαρκέσει τρεις ώρες, αλλά πέρασε τόσο γρήγορα. Αυτό που κράτησε περισσότερο ήταν όταν περίμενα στη βάση πριν μπορέσουν να με πάρουν και να πάω σπίτι και να δω τη Romi, και της έδωσα τη μεγαλύτερη αγκαλιά που της είχα δώσει ποτέ».

Η εικόνα της Vlada να τρέχει για τη ζωή της με το κόκκινο σάλι της συγκλόνισε τον κόσμο, κάνοντας την ιστορία της γνωστή σε παγκόσμιο επίπεδο.