Η Έλενα Ακρίτα «καρφώνει» το ΠΑΣΟΚ και τον Λοβέρδο που ήξεραν για την Εύα Καϊλή, αλλά…

Συστηματικές ήταν οι έρευνες των βελγικών αρχών, οι οποίες σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες πέντε ευρωπαϊκών κρατών, παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα υπόπτων για την υπόθεση χρηματισμού από το Κατάρ, στην οποία κατηγορείται για εμπλοκή η Εύα Καϊλή.

Η Ελληνίδα πολιτικός βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα» μετά τις αποκαλύψεις για τον χρηματισμό προσώπων στην ΕΕ από τη Ντόχα για προώθηση των συμφερόντων της εντός της Ενωσης. Η Εύα Καϊλή δεν είναι η πρώτη φορά που απασχολεί τα ΜΜΕ για… αρνητικό λόγο. Πριν κάποια χρόνια είχε υποστηρίξει πως τον παππού της τον σκότωσαν κομμουνιστές και η Ελενα Ακρίτα την… έσφαξε παραθέτοντας στοιχεία.

Όπως αποδείχτηκε, ο υποτιθέμενος παππούς δεν ήταν… καν παππούς της πολιτικού και είχε δολοφονηθεί λόγω ερωτικής αντιζηλίας. «Και διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά παππούς μας είναι ο πατέρας των γονιών μας. Ο δήθεν “παππούς” δήθεν “σκοτώθηκε από τους κομμουνιστές” το 1947. Ελα όμως που ο μπαμπάς της κι η μαμά της γεννήθηκαν μετά το 1950» γράφει η Ελενα Ακρίτα και χαρακτηρίζει την Εύα Καϊλή ως τον «ξανθό ελέφαντα στο δωμάτιο».

Ολόκληρη η ανάρτηση της Ελενας Ακρίτα:

Πριν πέντε χρόνια έγραφα στα ΝΕΑ για τα ψέματα της Καϊλή. Πριν πέντε χρόνια, κύριε Λοβέρδε – που μού ‘πέσατε από τα σύννεφα’ – έγραφα για τον “ξανθό ελέφαντα στο δωμάτιο”:

«Η υπόθεση Καϊλή, από γραφική, γίνεται πλέον σοβαρή. Ο παππούς που σκοτώθηκε από κομμουνιστή ήταν τελικά ο πρώτος σύζυγος της γιαγιάς που σκοτώθηκε από ερωτικό αντίζηλο

«Η υπόθεση Καϊλή, από γραφική, γίνεται πλέον σοβαρή. Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, συγγνώμη για την ενόχληση παραμονές εκλογών, αλλά τα πολιτικά αντανακλαστικά σας θα τα ζήλευε κι ένα μεξικάνικο σομπρέρο. Διότι δυστυχώς οι ενδοκομματικές καντρίλιες σάς εμποδίζουν να δείτε τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Τον ξανθό ελέφαντα που όλο και μεγαλώνει.

Έχετε λοιπόν στο δυναμικό σας την Εύα Καϊλή. Μια πολιτικό που πρόσφατα φανέρωσε δύο ενδιαφέρουσες πτυχές της προσωπικότητάς της: την ακροδεξιά της νοοτροπία και την ανειλικρίνειά της.

Ο παππούς που δήθεν σκοτώθηκε από κομμουνιστή ήταν τελικά ο πρώτος σύζυγος της γιαγιάς που σκοτώθηκε από ερωτικό αντίζηλο (Πηγές Νίκος Μπογιόπουλος Ημεροδρόμος Documento).

Το θύμα ήταν ο Γιάννης Μπακαλίδης και το 1943 τον έσφαξε στον ύπνο του ο Σταύρος Κωνσταντινίδης, από ερωτική αντιζηλία. Ο φονιάς, γνωστός μαχαιροβγάλτης της περιοχής, δολοφόνησε και τον φίλο του Μπακαλίδη που ήταν αυτόπτης μάρτυς του εγκλήματος.

Η δημοσιογραφική έρευνα έγινε στα χωριά Κωνσταντία Πέλλας και Αλεξάνδρεια Ημαθίας σε ρεπορτάζ της εφημερίδας ‘Documento’. Την έρευνα όταν ερωτήθηκε η κα Καιλή δεν την διέψευσε.

Γιατί άραγε;

Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, δεν θέλουμε να αναμασήσουμε τα ίδια και τα ίδια. Θέλουμε όμως να δείτε επιτέλους τον ξανθό ελέφαντα στο δωμάτιο. Που, αφού τον μοιράστηκε τον πόνο της μαζί μας, δεν της βγήκαν τα νούμερα ρε παιδί μου.

Και διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά παππούς μας είναι ο πατέρας των γονιών μας. Ο δήθεν “παππούς” δήθεν “σκοτώθηκε από τους κομμουνιστές” το 1947. Ελα όμως που ο μπαμπάς της κι η μαμά της γεννήθηκαν μετά το 1950. Ξαναδιορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά εγκυμοσύνη 3 ετών δεν έχω ξανακούσει. Και για να φωτίσουμε περαιτέρω το family saga, η κυρία Καϊλή γεννήθηκε το 1978, όταν ο μπαμπάς της ήταν μόλις 23 χρονών. Συνεπώς γεννήθηκε το 1955, εφτά χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του – αλλά ποια είμαι εγώ που θα το κρίνω;

Η δικαιολογία (η χειροτέρα του σφάλματος πάντα) ήρθε λίγο μετά. Όχι, λέει η πολιτικός, ο παππούς δεν ήταν ακριβώς παππούς, περισσότερο πρώτο άντρα της γιαγιάς μου τον λες: σαν παππούς – μπαλαντέρ που κολλάει παντού και βγαίνεις ένα πράμα.

Και πάλι δεν μας μαρτυράει αυτός ο άνθρωπος ποιος ήταν, τι ήταν, πού τον σκότωσαν, γιατί τον σκότωσαν.

Κυρίες και κύριοι του ΠΑΣΟΚ, η περίπτωση Καϊλή είναι σοβαρή. Πολύ σοβαρή. Και δεν είναι δυνατόν να ζητάτε από τους ψηφοφόρους σας να επιλέξουν τον αρχηγό του κόμματός σας κι εσείς να κάνετε πως δεν βλέπετε τον ελέφαντα στο δωμάτιο.

Σε όποια άλλη χώρα, το όποιο πολιτικό πρόσωπο θα είχε παραιτηθεί. Χτες. Στη δική μας χώρα, τίποτα. Τους ακούνε και γελάνε και τα πόμολα.

Που γενικώς δεν φημίζονται για το χιούμορ τους»