Ελληνικό: «Ποιος καθαρίζει σεντόνια νεκρών, αν δεν έχει κάτι να κρύψει;» – Το συγκλονιστικό τετ – α – τετ με τη Νικολούλη

Μια υπόθεση στο Ελληνικό έχει αναστατώσει την κοινή γνώμη, καθώς μέσα σε μόλις 13 ημέρες, τρία μέλη της ίδιας οικογένειας πέθαναν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Οι αρχές ερευνούν κάθε ενδεχόμενο, ενώ στο φως έρχονται σοκαριστικές αποκαλύψεις.

Οι θάνατοι που συγκλόνισαν το Ελληνικό

Το Τμήμα Ανθρωποκτονιών εξετάζει την οικογενειακή τραγωδία που εκτυλίχθηκε με τη διαδοχική απώλεια της 78χρονης Βαρβάρας Σιδηροπούλου (γνωστής ως Βέρα), της μητέρας της Κατερίνας και του αδελφού της Μιχάλη. Όλα συνέβησαν μέσα σε λίγες ημέρες, γεγονός που έχει προκαλέσει ανησυχία. Στο μικροσκόπιο βρίσκεται η οικιακή βοηθός από τη Βουλγαρία, η οποία εργαζόταν στο σπίτι από τον Φεβρουάριο.

Η Βέρα αντιμετώπιζε καρδιολογικά προβλήματα και είχε βηματοδότη, κάτι που εξετάζεται τόσο από την Αστυνομία όσο και από τη δημοσιογραφική ομάδα της Αγγελικής Νικολούλη, η οποία διερευνά σε βάθος την υπόθεση.

«Είναι απίθανο να πέθαναν και οι τρεις τυχαία»

Στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ», ένας στενός φίλος του Μιχάλη Σιδηροπούλου μίλησε από τον Καναδά, αποκαλύπτοντας πληροφορίες για τη συμπεριφορά της οικιακής βοηθού και τις υποψίες του:

«Η οικιακή βοηθός δεν μιλούσε σε κανέναν και κρατούσε τα μυστικά για εκείνη. Κάτι που έμαθα είναι ότι ενώ είχε πεθάνει η μητέρα, κρατούσε τη Βέρα, την κόρη της δηλαδή στο σκοτάδι, με την εντύπωση ότι η μητέρα της ζει. Ίσως το έκανε για να μην στεναχωρηθεί αλλά ίσως για να μην υποπτευθεί τον περίεργο ρόλο που είχε», λέει χαρακτηριστικά.

«Η απάντησή τους ήταν ότι δεν είναι εύκολο σαν διαδικασία να γίνει αν δεν έχουν εμφανιστεί συγγενείς. Στο σπίτι δεν υπήρχε κινητικότητα πριν ‘φύγουν’ από τη ζωή. Δεν είχαν δηλαδή επισκέψεις.

Η οικογένεια είχε μια εσωστρέφεια εκτός του Μιχάλη. Εκείνος ήταν ανοιχτός άνθρωπος. Του άρεσε να τραγουδάει και να παίζει την κιθάρα του. Ήταν πολύ ευχάριστος, αλλά στο σπίτι αυτό δεν πήγαινε κόσμος, εκτός από τη φίλη του.

Φοβάμαι πως πρώτον έχει πέσει θύμα σπείρας της βουλγαρικής μαφίας και δεύτερον θα ήθελα να ελεγχθεί ο ρόλος της φίλης του. Επειδή είμαι λάτρης των μαθηματικών και των πιθανοτήτων, είναι απίθανο να ‘έφυγαν’ και οι τρεις άνθρωποι τυχαία μέσα σε 13 ημέρες», καταλήγει.

Ο μάρτυρας αποκάλυψε ότι η ίδια βοηθός μπαινόβγαινε στο σπίτι, με κλειδιά, και μετέφερε πράγματα με τη βοήθεια εύσωμων ανδρών σλαβικής καταγωγής, «σαν μπράβους».

«Καθαρίστηκαν τα σεντόνια από τα κρεβάτια των εκλιπόντων. Γιατί; Ποιος καθαρίζει σεντόνια νεκρών, αν δεν έχει κάτι να κρύψει;»

Η βοηθός, σύμφωνα με την εκπομπή, διαφημιζόταν ως αποκλειστική μέσω Facebook. Ο ίδιος απηύθυνε έκκληση:

«Αν υπάρχουν συγγενείς της οικογένειας Σιδηροπούλου, να επικοινωνήσουν με την εκπομπή ή με την Αστυνομία. Οι σοροί βρίσκονται ακόμη στα ψυγεία… Πρέπει να παγώσουν οι διαδικασίες ενταφιασμού και να γίνει ιατροδικαστικός έλεγχος για να λάμψει η αλήθεια.»

Η οικιακή βοηθός μιλά με τη Νικολούλη

Το τετ-α-τετ με την Αγγελική Νικολούλη ήταν αποκαλυπτικό και παρατίθεται αυτούσιο:

Αγγελική: Καλησπέρα είμαι η Αγγελική Νικολούλη. Τι κάνεις;

Οικ. Βοηθός: Καλά ευχαριστώ εσείς;

Αγγελική: Δεν μου λες εσένα που σε βρήκε η κόρη;

Οικ. Βοηθός: Από γραφείο…

Αγγελική: Ήθελε η Βέρα να βοηθήσεις την μητέρα της, τον αδερφό της και την ίδια. Έτσι δεν είναι;

Οικ. Βοηθός: Μάλιστα αλλά όταν πήγα σπίτι η κυρία Βέρα ήταν πολύ καλά. Δεν είχε κάποιο πρόβλημα, απλά είχε πέσει μερικές φορές.

Αγγελική: Είχε όμως κάποιο ατύχημα με το πόδι, δεν είχε;

Οικ. Βοηθός: Όχι.

Αγγελική: Εσύ κούκλα μου, πως το εξηγείς ότι μέσα σε δεκατρείς ημέρες πέθαναν όλοι; Είναι περίεργο δεν είναι;

Οικ. Βοηθός: Η κυρία Κατερίνα ήταν 99 χρόνων και ήταν στο κρεβάτι. Ωχ συγγνώμη…

Και τότε το τηλέφωνο ξαφνικά κλείνει… Η επικοινωνία όμως επανέρχεται…

Η δημοσιογράφος στην προσπάθειά της να λάβει τις απαντήσεις στα ερωτήματα που όλοι αναζητούν, επέμεινε στο περίεργο των τριών θανάτων. Ανέφερε πως η μητέρα της οικογένειας είχε κατακλίσεις που αντιμετωπίζονται στους υπερήλικες αλλά δεν την πρόσεξαν και η ηλικιωμένη έπαθε σηψαιμία.

Οικ. Βοηθός: Εγώ αν δείτε και το τηλέφωνό μου, έχω καλέσει εκατό φορές τους γιατρούς. Η κυρία Βέρα όμως δεν απαντούσε ποτέ στις κλήσεις που τις έκαναν πίσω για να επιβεβαιώσουν όσα έλεγα. Μία φορά που επέμεινα και πήγα σπίτι να την βρω, την βρήκα πεσμένη στο πάτωμα.

Αγγελική: Γνώριζες τον αδερφό της Βέρας;

Οικ. Βοηθός: Όχι. Δεν τον είχα δει στο σπίτι. Από γείτονες έμαθα ότι είχε αδερφό.

Αγγελική: Στον Ερυθρό Σταυρό όμως που μετέφεραν την μητέρα την κυρία Κατερίνα, ήταν ήδη και ο γιος της ο Μιχάλης.

Οικ. Βοηθός: Βέβαια το ξέρω.

Αγγελική: Ε και δεν πήγες να τον δεις; Να τον βοηθήσεις λιγάκι;

Οικ. Βοηθός: Πήγα ναι αυτό σας λέω. Όποτε πήγαινα να δω την κυρία Αικατερίνη πήγαινα να δω κι εκείνον. Τη δεύτερη φορά όμως που πήγα μου είπαν να μην μπω…

Αγγελική: Ο Μιχάλης είχε και μια φίλη.

Οικ. Βοηθός: Μια φορά την είδα, γνωριστήκαμε και με έφερε μάλιστα στο σπίτι. Δεν είχε καλές σχέσεις όμως με τον Μιχάλη. Έτσι ξέρω από την κυρία Βέρα, ότι αυτή δεν είναι φίλη είναι φίδι. Με είχαν πάρει και τηλέφωνο από το νοσοκομείο αν την γνώριζα αλλά τους είχα εξηγήσει ότι δεν την ήξερα. Μου είχαν πει ότι είχε πάει μαζί με άλλη μια κυρία ένα χαρτί στον κύριο Μιχάλη και τον πίεζαν για να το υπογράψει. Εκείνος είχε αρχίσει να φωνάζει και κάποιοι άλλοι ασθενείς φωνάξανε τους γιατρούς και οι γιατροί την αστυνομία. Αυτό ξέρω.

Αγγελική: Εσένα από τον Ερυθρό Σταυρό γιατί σε πήρανε να στο πουν αυτό;

Οικ. Βοηθός: Γιατί ήξεραν ότι προσέχω την αδερφή του την κυρία Βέρα και ήθελαν να την ενημερώσω. Εγώ της το είπα της κυρίας Βέρας και μου ζήτησε να την πάω κομμωτήριο και μετά από το νοσοκομείο για να τους διώξει. Μου είχε πει ότι θα μου έκανε και ένα χαρτί για να μπορώ να πηγαίνω μόνο εγώ στον αδερφό της και κανένας άλλος.

Αγγελική: Άρα εσύ είχες την μάνα και την κόρη και τον Μιχάλη η φίλη του;

Οικ. Βοηθός: Ναι.

Αγγελική: Από τον Ερυθρό Σταυρό σου είχαν πει να μην μπεις στον θάλαμο του γιατί έγιναν κάτι περίεργα εκεί;

Οικ. Βοηθός: Δεν με αφήνανε γιατί νομίζανε ότι ήμουν κι εγώ της παρέας. Τότε τους είπα ότι ήμουν με την μητέρα του, και έτσι με αφήσανε…

Αγγελική: Γιατί έβγαζες πράγματα από το σπίτι και τα φόρτωνες με γνωστούς σου;

Οικ. Βοηθός: Δεν είναι αλήθεια αυτό.

Αγγελική: Γιατί πήγες σαν συγγενής να πάρεις τις σορούς και να τις θάψεις;

Οικ. Βοηθός: Το έκανα γιατί τους πονούσα. Πήγα για την κυρία Κατερίνα και την κυρία Βέρα. Επί ευκαιρίας ρώτησα και για τον κύριο Μιχάλη. Τόσες μέρες κάθονταν στο ψυγείο και είναι ακόμα. Το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι δεν υπάρχουν συγγενείς και έπρεπε να τους θάψουμε τους ανθρώπους. Ήθελα να είναι όλοι μαζί.

Αγγελική: Ναι αλλά δεν έχει γίνει νεκροτομή και όπως καταλαβαίνεις πρέπει να γίνουν εξετάσεις. Δεν γίνεται να τους παραδώσουν έτσι τους ανθρώπους.

Οικ. Βοηθός: Εγώ δεν είπα κάτι. Απλά ρώτησα. Πώς θα γίνει να θαφτούν οι άνθρωποι και μου είπαν ότι πρέπει να βρεθούν συγγενείς…

Αγγελική: Είχες βρει και γραφείο κηδειών;

Οικ. Βοηθός: Έχω ρωτήσει ναι… Μου είχαν πει και το πιο οικονομικό που ήταν 1300 το άτομο και εγώ μέσα στο σπίτι έχω βρει μια αλυσίδα χρυσή που θα την αξιοποιήσω. Λεφτά δεν είχαν…

Αγγελική: Και πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν είχαν λεφτά; Κάρτες;

Οικ. Βοηθός: Η κυρία Βέρα πήγαινε κάθε μέρα στην τράπεζα. Την κάρτα του κυρίου Μιχάλη την έχουν οι φίλες του. Κάρτες στο σπίτι δεν έχω δει.

Η ύποπτη σκηνή στο νοσοκομείο…

Στο «Ερυθρός Σταυρός», μάρτυρας περιέγραψε μια σοκαριστική σκηνή. Είδε τον Μιχάλη, σε πλήρη διαύγεια, να δέχεται επίσκεψη από δύο γυναίκες – μια φίλη του και μια άγνωστη συνοδό. Μαζί τους εμφανίστηκε ένας καλοντυμένος άνδρας με χαρτοφύλακα, που όπως έμαθε ήταν συμβολαιογράφος. Έκλεισαν το παραβάν, άρχισαν να μιλούν χαμηλόφωνα, μέχρι που ακούστηκαν φωνές. Ο Μιχάλης ζητούσε βοήθεια, καθώς – όπως κατάλαβε ο μάρτυρας – τον πίεζαν να μεταβιβάσει ακίνητο. Η ασφάλεια του νοσοκομείου επενέβη.

Λίγο αργότερα εμφανίστηκε και μια ιδιωτική νοσοκόμα, που όπως ανέφερε ο ίδιος ο ασθενής, ονομαζόταν Κλαούντια και ήταν ιταλικής καταγωγής. Ο ηλικιωμένος, όπως φάνηκε, δεν την ήθελε και της εξέφραζε συνεχώς την ενόχλησή του.

«Ο κ. Μιχάλης φώναζε και ζήτησε να καλέσουν την Αστυνομία. Ήρθαν αστυνομικοί και κατέγραψαν το περιστατικό», λέει ο μάρτυρας.

Όταν η κατάσταση φάνηκε να ηρεμεί, συνέβη κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό.

«Την επόμενη μέρα μετά την τελευταία επίσκεψη αυτής της παρέας, η υγεία του κ. Μιχάλη παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση. Δεν είχε πια καμία επαφή με το περιβάλλον. Σκέφτηκα ότι ίσως ταράχτηκε πολύ, αλλά η τόσο ξαφνική αλλαγή δεν μπορούσε να εξηγηθεί. Λίγες μέρες μετά, μάθαμε ότι πέθανε».