ΤΑΖ για Μητσοτάκη: Προσλαμβάνει στρατιές οπαδών του – Ρεκόρ μετακλητών…
Άρθρο που θα προκαλέσει συζητήσεις από τη Γερμανία κατά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης του. Η εφημερίδα Tageszeitung δημοσιεύει ανταπόκριση από την Αθήνα στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει:
Στο ρεπορτάζ επισημαίνεται ότι υπάρχει «βιομηχανία μετακλητών υπαλλήλων» και υποστηρίζει πως «όπου ρέουν κυβερνητικά κεφάλαια, ο Μητσοτάκης δημιούργησε θέσεις εργασίας για πιστούς οπαδούς», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει πως «στην Ελλάδα ο νεποτισμός είναι ανεξέλεγκτος».
Η ΤΑΖ γράφει για «σπατάλη χρημάτων», σε «συγγενείς ή κομματικούς στρατιώτες» και υποστηρίζει πως «το μόνο που μετράει είναι η επίδειξη πίστης και ο συγχρωτισμός με την εξουσία».
«Στην πραγματικότητα οι μετακλητοί είναι καθαρή σπατάλη χρημάτων, καθώς η Ελλάδα, μία χώρα δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, έχει σχεδόν 600.000 δημοσίους υπαλλήλους. Οι θέσεις των μετακλητών αμείβονται με υψηλούς μισθούς για τα ελληνικά δεδομένα ,παίρνουν επιδόματα, κι έχουν απολαβές μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες στον ιδιωτικό τομέα. Μία τόσο ονειρεμένη δουλειά προορίζεται κατά προτίμηση για συγγενείς ή κομματικούς στρατιώτες κάθε επαγγέλματος. Πρόκειται για μία κουλτούρα μετριότητας».
Το δημοσίευμα έχει προσωπικές αναφορές κατά του πρωθυπουργού με αποκορύφωμα ότι «ο Μητσοτάκης είναι χειρότερος από όλους τους προκατόχους του, χειρότερος και από τον Τσίπρα που επίσης είχε στήσει ένα σύστημα νεποτισμού».
Ειδική αναφορά γίνεται στον Γρηγόρη Ψαριανό για τον οποίο γράφει ότι είναι ένα παράδειγμα «αποκατάστασης» και τον κατηγορεί πως « αλλάζει κόμμα τόσο συχνά, όσο άλλοι αλλάζουν το εσώρουχό τους».
Επικαλούμενη τη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, η ΤΑΖ γράφει πως « η αξία των κρατικών συμβάσεων που ανατέθηκαν στον ιδιωτικό τομέα από τον Ιανουάριο του 2020 έως τον Ιούνιο του 2021 ανήλθε σε 13,55 δισ. ευρώ – το υψηλότερο επίπεδο από το 2010. Από το σύνολο των 305.656 κρατικών συμβάσεων σε αυτούς τους 18 μήνες, ωστόσο, το 65% ήταν απευθείας αναθέσεις, ένα «σκοτεινό σημείο» σύμφωνα με τη Ναυτεμπορική. Οι κρατικές συμβάσεις ανατέθηκαν από τα Υπουργεία και άλλους δημόσιους φορείς σε ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες χωρίς διαγωνισμούς».
Ολόκληρο το άρθρο:
Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης έχει χτίσει μια πραγματική βιομηχανία κρατικών υπαλλήλων. Ποτέ δεν υπήρξαν τόσοι πολλοί λεγόμενοι μετακλητοί, όσο σήμερα.
Στην Ελλάδα, ο 67χρονος Γρηγόρης Ψαριανός, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και κειμενογράφος, έχει αλλάξει κόμμα τόσο συχνά όσο άλλοι αλλάζουν εσώρουχό.
Το 2007 και το 2009 εξελέγη στο ελληνικό κοινοβούλιο με το τότε μικρό ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΣΥΡΙΖΑ, το 2012 με το πιο μετριοπαθές κυβερνών κόμμα Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ) και το 2015 με το φιλελεύθερο κόμμα Ποτάμι. Τον Ιούλιο του 2019 έθεσε υποψηφιότητα με τη συντηρητική Νέα Δημοκρατία. Ήθελε να βοηθήσει τον αρχηγό της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη να διώξει τον τότε αριστερό αρχηγό της κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα.
«Ο Μητσοτάκης, θα καθαρίσει επιτέλους τον φουσκωμένο κρατικό μηχανισμό», διαβεβαίωνε ο Ψαριανός. Η ΝΔ νίκησε, όμως ο Ψαριανός απέτυχε να εκλεγεί στην Αθήνα. Τότε ήταν ήδη 64 ετών. Ο Ψαριανός όμως βρήκε τελικά καταφύγιο: Τον Δεκέμβριο του 2020 προσλήφθηκε από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον πρώην προϊστάμενο δικαστή Παναγιώτη Πικραμένο. Ο Ψαριανός δεν χρειάστηκε να κάνει αίτηση για δουλειά. Πήρε την καλά αμειβόμενη θέση χωρίς προσπάθεια.
Επιθυμητά προσόντα: κανένα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη του έδωσε δουλειά. Έτσι απλά. Ο Ψαριανός είναι ο λεγόμενος μετακλητός. Πρόκειται για κυβερνητικό υπάλληλο στην Ελλάδα που είναι κοντά στο κυβερνών κόμμα. Όσο το κόμμα είναι στην εξουσία, θα παραμένει δημόσιος υπάλληλος. Αν το κόμμα χάσει την εξουσία, θα χάσει και αυτός την κρατική του δουλειά. Οι μετακλητοί είναι στην πραγματικότητα καθαρά «απόβλητα»: η Ελλάδα έχει σχεδόν 600.000 δημόσιους υπαλλήλους και 10 εκατομμύρια κατοίκους.
Οι θέσεις εργασίας των μετακλητών συνοδεύονται από έναν γενναιόδωρο μισθό συν τα ειδικά επιδόματα – σημαντικά περισσότερα από όσα κερδίζουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Αυτή η «δουλειά των ονείρων» δίνεται κατά προτίμηση σε συγγενείς δημοσίων λειτουργών ή κομματικούς «στρατιώτες». Απόδοση και προσόντα; Δεν πειράζει. Μόνο η πίστη και το πόσο στηρίζεις την εξουσία μετράνε.
Μια κουλτούρα μετριότητας
Ο Μητσοτάκης, ο ίδιος γόνος μιας παλιάς πολιτικής δυναστείας, έχει χτίσει μια πραγματική «βιομηχανία μετακλητών» σύμφωνα με το δοκιμασμένο μοντέλο από τη νίκη του στις εκλογές. Ο Μητσοτάκης οπουδήποτε ρέουν κυβερνητικά κεφάλαια, έχει δημιουργήσει θέσεις εργασίας για πλήθος πιστών οπαδών. Ο Μητσοτάκης θέτει νέα πρότυπα: ποτέ πριν δεν υπήρξαν τόσοι πολλοί μετακλητοί υπάλληλοι στην Ελλάδα όσο σήμερα.
Ο Μητσοτάκης είναι χειρότερος από όλους τους προκατόχους του, χειρότερος και από τον Τσίπρα που ο ίδιος είχε στήσει ένα παρόμοιο σύστημα. Τον Ιούλιο του 2019, πριν αναλάβει ο Μητσοτάκης, υπήρχαν 1.710 μετακλητοί. Στα τέλη Οκτωβρίου 2021, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε 3.138. Επιπλέον, υπάρχουν 1.641 πρόεδροι και μέλη διοικητικών συμβουλίων μυριάδων νομικών προσώπων όπως οι ημιδημόσιες εταιρείες.
Εξάλλου, 14.957 δήθεν ειδικές περιπτώσεις ανήκουν στους μηχανισμούς της ΝΔ που πληρώνονται με χρήματα των φορολογουμένων. Ο στρατός του Μητσοτάκη επίσης κερδίζει όλο και περισσότερα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αύξησε έγκαιρα τους μισθούς των Μετακλητών κατά 65 με 70%. Κόστισαν στο δημόσιο ταμείο περί τα 65 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Μόνο οι στενότεροι υπάλληλοι του Μητσοτάκη κόστισαν 16,5 εκατ. ευρώ.
Το κυβερνών κόμμα έχει βαριά χρέη
Ο Μητσοτάκης είχε καταδικάσει έντονα την πρακτική των μετακλητών όταν ήταν αντιπολίτευση: «30.000 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα, αλλά οι κυβερνώντες δεν τους νοιάζονται! Οι μόνοι που τα πάνε καλά είναι η κομματική μετακλητή που διέκοψε η κυβέρνηση! Η αξία των κρατικών συμβάσεων που ανατέθηκαν απευθείας στον ιδιωτικό τομέα από τον Ιανουάριο του 2020 έως τον Ιούνιο του 2021 ανήλθε στα 13,55 δισ. ευρώ – το υψηλότερο επίπεδο από το 2010.
Οι κρατικές συμβάσεις ανατέθηκαν από τα υπουργεία και άλλους δημόσιους φορείς σε ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες χωρίς διαγωνισμούς. Ο Μητσοτάκης πρόσφατα συνέχισε να «φουσκώνει» το μέγεθος της κυβέρνησής του. Τώρα αριθμεί συνολικά 59 υπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς και υφυπουργούς. Καμία κυβέρνηση στην Αθήνα δεν είχε τόσους πολλούς από το τέλος της δικτατορίας το 1974, χωρίς να περιλαμβάνει τους πολλούς γενικούς γραμματείς στα 19 υπουργεία.
Το ότι η ΝΔ με χρέη 353.906.007,38 ευρώ (από το 2020) είναι αδιαμφισβήτητα το πιο υπερχρεωμένο κόμμα της Ευρώπης είναι άσχετο για έναν Μετακλητό. Αυτό ισχύει και για το γεγονός ότι τα χρέη της ΝΔ αυξήθηκαν κατά 142 εκατ. ευρώ από τις αρχές του 2016 επί κομματικής ηγεσίας Μητσοτάκη και η ΝΔ θα χρειαστεί 170 χρόνια για να ξεπληρώσει όλα της τα χρέη.
Ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο αποτυχημένος βουλευτής και νυν κυβερνητικός υπάλληλος, ρώτησε την τότε κυβέρνηση Σύριζα ως βουλευτής το 2016 «πόσοι μετακλητές υπάρχουν;» και «πόσο κοστίζουν οι κρατικοί εργαζόμενοι στον Έλληνα φορολογούμενο;». Είναι πλέον μέρος αυτού του συστήματος και ο ίδιος.
Η ΕΡΤ και η Νέα Δημοκρατία
Παλιότερα μια άλλη γερμανική εφημερίδα, η Berliner Zeitung, αναλύοντας το φαινόμενο των μετακλητών υπαλλήλων, ανέφερε ως παράδειγμα την πρόσληψη του δημοσιογράφου και τέως υποψήφιου βουλευτή της ΝΔ Αντώνη Πανούτσου στην ΕΡΤ.
Όπως ανέφερε το δημοσίευμα «μετά τη εκλογική νίκη της Ν.Δ. η ΕΡΤ διοικείται από έναν άνθρωπο της ΝΔ, τον Κώστα Ζούλα, ο οποίος μέχρι τότε διηύθηνε το γραφείο τύπου της Ν.Δ. Στην ΕΡΤ ο Πανούτσος αναλαμβάνει καθήκοντα συμβούλου για τον σχεδιασμό του προγράμματος, με έξοδα του κράτους. Δεν χρειάστηκε να κάνει κάποια αίτηση, στέλνοντας βιογραφικό. Πήρε την καλοπληρωμένη θέση χωρίς διαγωνισμό. Του την πρόσφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί ο Πανούτσος είναι ένας “μετακλητός”. Όλα τα πολιτικά κόμματα που έχουν περάσει από την κυβέρνηση διαιωνίζουν το σύστημα των μετακλητών. Ο μετακλητός είναι υπάλληλος του κράτους, φίλα προσκείμενος στο κυβερνών κόμμα. Όσο το κόμμα παραμένει στην κυβέρνηση, παραμένει κρατικός υπάλληλος. Μόλις χάσει την εξουσία το κόμμα, χάνει κι εκείνος τη δουλειά του».
Πηγές: tvxs.gr, ieidiseis.gr, TAZ
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.