Ήταν 12 ετών και την έθαψαν ζωντανή – Διάσημοι Έλληνες που έκλαψαν πάνω από το μνήμα για τα παιδιά τους

Ιστορίες επώνυμων Ελλήνων που βίωσαν τον πιο σκληρό πόνο, την απώλεια ενός παιδιού, αποδεικνύουν πως η τραγωδία δεν κάνει διακρίσεις. Από σεισμούς μέχρι ατυχήματα και αρρώστιες, ο θρήνος τους έγινε δημόσιος, όχι από επιλογή, αλλά από την αδυσώπητη μοίρα.

Η οικογενειακή τραγωδία του Παντελή Ζερβού

Ο Παντελής Ζερβός, σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός, πέρασε μια σκληρή παιδική ηλικία, χάνοντας τη μητέρα του στα 4 και τον πατέρα του στα 8. Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο, αλλά η μεγαλύτερη τραγωδία της ζωής του ήρθε αργότερα, το καλοκαίρι του 1956, με τον σεισμό στη Σαντορίνη.

Τότε, η 12χρονη κόρη του Ευδοξία καταπλακώθηκε από τα ερείπια. Η σύζυγός του και οι άλλες δυο κόρες τους πρόλαβαν να σωθούν. Όμως το σοκ κορυφώθηκε τρία χρόνια αργότερα, όταν κατά την εκταφή αποδείχθηκε πως το παιδί είχε ταφεί ζωντανό. Η στάση του σώματος και το ανοιχτό στόμα μαρτυρούσαν την αλήθεια. Ο Ζερβός κράτησε το φρικτό μυστικό για τον εαυτό του μέχρι λίγο πριν πεθάνει, όταν και το αποκάλυψε σε συνέντευξή του.

Η απώλεια που λύγισε τη Μέλπω Κωστή

Η ηθοποιός Μέλπω Κωστή βίωσε τον απόλυτο εφιάλτη όταν ο 16χρονος γιος της, Δημήτρης, σκοτώθηκε σε τροχαίο. Ο νεαρός οδηγούσε τη μηχανή του όταν ένα αυτοκίνητο, παραβιάζοντας κόκκινο φανάρι, έπεσε πάνω του. Σε μια εξομολογητική συνέντευξη, είπε:

«Θέλει πολύ χρόνο για να περάσει ο πόνος και να διακοπεί η συναισθηματική σύνδεση. Χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά, γιατί αυτή η απώλεια είναι αφύσικη και δεν τη χωράει ο ανθρώπινος νους. \[…] Είναι εγωιστικό να πω “χάθηκε το παιδί μου, πονάω, κατεβάζω ρολά”… Είμαι η μοναδική που έχασε το παιδί της για να τα εγκαταλείψω όλα; Προφανώς και όχι. Η ζωή συνεχίζεται. \[…] Ζήτησα ψυχολογική υποστήριξη».

Ο δρόμος προς την αποδοχή και τη θεραπεία

Η Κωστή τόνισε τη σημασία της ψυχοθεραπείας και της ενεργής προσπάθειας για να μην χαθεί μέσα στη θλίψη. Η εργασία, το διάβασμα και η στήριξη από γιατρούς την βοήθησαν να σταθεί στα πόδια της.

Το παιδικό όραμα που έγινε σύμβολο: Ανδρέας Γιαννόπουλος

Ο Κώστας Γιαννόπουλος έχασε τον μικρό του γιο, Ανδρέα, από καρκίνο το 1995. Ο Ανδρέας, μόλις 10 ετών, άφησε πίσω του ένα ημερολόγιο, ένα όραμα που γέννησε το “Χαμόγελο του Παιδιού”. Ο πατέρας του μετέτρεψε αυτό το όνειρο σε ένα από τα πιο σημαντικά κοινωφελή έργα της Ελλάδας.

«Ο Ανδρέας κατάφερε να κάνει το “Χαμόγελο του Παιδιού” πραγματικότητα \[…] Είναι δύσκολο μετά από 24 χρόνια να αποδώσω αυτό που αισθάνομαι, γιατί υπερτερεί το ότι ακόμα υπάρχει μέσα από αυτό το έργο. \[…] Έτσι προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που έλεγε, αν ενωθούμε όλοι, θα τα καταφέρουμε».

Το παιδί που έγινε φως για άλλα παιδιά

Ο Ανδρέας δεν έφυγε απλώς. Άφησε πίσω του μια παρακαταθήκη που έχει στηρίξει πάνω από 1.600.000 παιδιά. Ο πατέρας του, βαθιά συγκινημένος, συνεχίζει την αποστολή του γιου του.

Η Ικαρία που έγινε εφιάλτης για τον Οδυσσέα Σταμούλη

Ο ηθοποιός Οδυσσέας Σταμούλης έχασε τον 11χρονο γιο του το καλοκαίρι του 2023, από πνιγμό σε παραλία της Ικαρίας. Ο ίδιος επέλεξε να μη μιλήσει δημόσια, επισημαίνοντας:

«Αυτή η χρονιά ήταν ένας εφιάλτης… Δεν μιλάω γι’ αυτό και ούτε θα μιλήσω, γιατί είναι σαν να έχει η δικιά μου απώλεια μεγαλύτερη βαρύτητα από των άλλων. \[…] Ήταν πολύ χυδαίο που ερχόντουσαν έξω από το θέατρο… Δεν κάλεσα ποτέ κανέναν να του πω για τον πόνο μου».

Η σιωπηλή κραυγή του Γιώργου Γεωργίου

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Γεωργίου βίωσε το χαμό του γιου του από σπάνια νόσο. Ο ίδιος περιέγραψε τις στιγμές αυτές με λόγια που κόβουν την ανάσα:

«Όταν η πρώτη μου γυναίκα έμαθε ότι η ασθένεια του γιου μας δεν έχει επιστροφή, πήγε να αυτοκτονήσει. \[…] Έτρωγα ψίχα ψωμί και έσπαγαν τα δόντια μου, από τη στεναχώρια. \[…] Τον κοίταζα κι έλεγα… τι αισθάνεται αυτό το παιδί μέσα του; Δεν τον ρώτησα ποτέ».

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης και η απώλεια που δεν επουλώθηκε ποτέ

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, κορυφαίος Έλληνας επιχειρηματίας, έχασε τον γιο του, Αλέξανδρο Ωνάση, σε ηλικία 25 ετών σε αεροπορικό δυστύχημα το 1973. Το τραγικό γεγονός στο αεροδρόμιο του Ελληνικού σημάδεψε για πάντα τη ζωή του μεγιστάνα, αφού θεωρούσε τον γιο του διάδοχο και ψυχικό του στήριγμα.

Η απώλεια μέσα σε ένα δευτερόλεπτο για τον Χρήστο Χωμενίδη

Ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης έχασε τον 3 μηνών γιο του από πνιγμό, όταν η μητέρα του λιποθύμησε στο μπάνιο. Ο ίδιος είχε πει:

«Είχε ένα φρικτό ατύχημα στο μπάνιο. Λιποθύμησε η μητέρα του και πνίγηκε. Σχεδόν αρχαιοελληνικό δεν είναι; Κι αυτό έγινε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Και να φανταστείτε πως εγώ είμαι ένας άνθρωπος που νομίζει πως ελέγχει τα πάντα! Μερικές φορές όμως μαθαίνεις με τον πιο βίαιο τρόπο πως τα δεδομένα δεν είναι τελικά δεδομένα».

Η απώλεια παιδιού δεν έχει πρόσωπο, δεν γνωρίζει φήμη ή πλούτο. Όσοι τη βίωσαν, επώνυμοι ή μη, μιλούν την ίδια γλώσσα: αυτή του πόνου, της σιωπής και της προσπάθειας να σταθούν ξανά στα πόδια τους.