Τότε 10 χρονών παιδάκι, τώρα 57άρης αλλά με τα ίδια καταγάλανα μάτια: Έτσι είναι σήμερα ο μικρός Ιησούς από τη Ναζαρέτ

Ο μικρός Ιησούς με τα αξέχαστα γαλανά μάτια που είδαμε στην τηλεόραση πριν δεκαετίες είναι σήμερα 57 ετών. Ο Lorenzo Monet, που καθήλωσε το κοινό με το βλέμμα του, μεγάλωσε αλλά δεν έχασε εκείνο το χαρακτηριστικό βλέμμα που τον έκανε ξεχωριστό.

Ο ρόλος του Lorenzo Monet στο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ»

Ο Lorenzo Monet έγινε γνωστός μέσα από την τηλεοπτική υπερπαραγωγή του Φράνκο Τζεφιρέλι, «Ιησούς από τη Ναζαρέτ», που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1977 και συνεχίζει μέχρι σήμερα να συγκινεί και να συγκεντρώνει υψηλή τηλεθέαση, ειδικά τις ημέρες του Πάσχα.

Ο μικρός Ιησούς, που ενσάρκωσε ο Monet, ξεχώρισε αμέσως. Το βλέμμα του – γεμάτο αθωότητα αλλά και δύναμη – έμεινε χαραγμένο στη μνήμη των θεατών. Τα έντονα γαλανά μάτια του ήταν από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της ερμηνείας του.

Δίπλα στον Γιώργο Βογιατζή

Στην ταινία, ο Monet εμφανίστηκε δίπλα στον Έλληνα ηθοποιό Γιώργο Βογιατζή, ο οποίος υποδύθηκε τον Ιωσήφ – τον προστάτη πατέρα του μικρού Ιησού. Οι δυο τους είχαν δυνατές σκηνές που αποτύπωσαν την ιδιαίτερη σχέση τους και κέρδισαν το κοινό με την αυθεντικότητα και τη ζεστασιά τους.

Πώς είναι σήμερα ο Lorenzo Monet

Παρόλο που εκείνος ο ρόλος τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο, ο Lorenzo Monet δεν ακολούθησε επαγγελματική πορεία στην υποκριτική. Η συμμετοχή του στο έργο του Τζεφιρέλι ήταν το μοναδικό μεγάλο βήμα του στον κινηματογράφο.

Σήμερα, στα 57 του, παραμένει αναγνωρίσιμος κυρίως για εκείνον τον ρόλο. Οι φωτογραφίες του δείχνουν έναν άντρα που εξακολουθεί να έχει το χαρακτηριστικό βλέμμα και την ήρεμη αύρα του παιδιού που κάποτε υποδύθηκε τον μικρό Ιησού.

Πως πραγματικά πέθανε ο Ιησούς; Ο ιατροδικαστής Κουτσάφτης δίνει την απάντηση, δεν πέθανε από 1 πράγμα

Το Πάσχα, ένα ιδιαίτερο γεγονός στο Χριστιανισμό, συνδέεται με τη θρησκευτική πεποίθηση της Ανάστασης του Ιησού Χριστού.

Η επιστημονική κοινότητα αμφισβητεί και εξετάζει τα γεγονότα γύρω από το θάνατό Του, αναζητώντας πιθανές εξηγήσεις. Ο Φίλιππος Κουτσάφτης, προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, προσφέρει επιστημονική διασάφηση, διερευνώντας την πληροφορία από διάφορες πηγές και αναλύοντας τα Πάθη και τον θάνατο του Ιησού Χριστού με συστηματικότητα και επιστημονική προσέγγιση.

Πριν από καιρό, στις στήλες της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», αναλύθηκαν λεπτομερώς οι παράγοντες που οδήγησαν στον θάνατό Του και η επίδραση κάθε μαρτυρίου.

– Κύριε Κουτσάφτη, τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας από τις Γραφές, την παράδοση της Εκκλησίας και τις ιστορικές πηγές μάς δίνουν μια πλήρη εικόνα για τα μαρτύρια Του Χριστού;

«Βεβαιότατα. Ξέρουμε πάρα πολλά στοιχεία και θα έλεγε κανείς ότι μπορούμε να βγάλουμε ένα πόρισμα. Ελπίζω να μην ακούγεται ασεβές αυτό το τόλμημα σε ορισμένους, γιατί τόλμημα είναι. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το Θείο πάθος είναι εκούσιο. Ο Κύριος με τη δική Του θέληση δέχτηκε τα πάντα, γι’ αυτό ακόμα και την ώρα που τα καρφιά έσκιζαν τις σάρκες του και τρυπούσαν τα οστά Του Αυτός προσευχόταν για τους σταυρωτές Του, πράγμα πρωτοφανές.»

– Ως προς τον Σταυρό που κουβάλησε;

«Όταν ο Κύριος φορτώθηκε τον Σταυρό έπρεπε να κουβαλήσει ένα ξύλο που δεν ήταν πλανισμένο (όπως το βλέπουμε στις αγιογραφίες). Ήταν δυο κορμοί γεμάτοι σκληρό φλοιό και ρόζους και καταλαβαίνετε τι έγινε όταν πέταξαν πάνω στην πλάτη Του το οριζόντιο τμήμα.

Πλέον δεν έχει ανάσες και αρκετό οξυγόνο. Το αίμα Του λιγοστεύει και κάποια στιγμή λυγίζουν τα γόνατά Του και είναι αδύνατον να προχωρήσει. Επρόκειτο για πολυπαραγοντικό θάνατο. Πολλά πράγματα έδρασαν για την κατάληξη, με τελικό αίτιο την ασφυξία μαζί με την κυκλοφορική ανεπάρκεια.

Ο Χριστός αντιμετωπίζει μια σειρά από δυσμενείς παράγοντες:

Υποχρεωτική ορθοστασία, που Του δημιουργεί ορθοστατική υπόταση.
Υποχρεωτική ακινησία, που δεν δίνει τη δυνατότητα στο φλεβικό αίμα να επιστρέψει στην καρδιά.
Ειδική στάση του θώρακα, με το βάρος του σώματος να είναι σε μόνιμη έκπτυξη και να δυσκολεύει φοβερά την αναπνοή. Δεν μπορεί να κάνει εκπνοή παρά μόνο εισπνοή. Αυτό συντόμευσε τον θάνατό Του.
Επιπλέον αντιμετωπίζει επιπλοκές τραυμάτων, αιμορραγία, αφυδάτωση, πείνα, δίψα και εξάντληση.»

– Το τελικό «πόρισμα»;

«Επρόκειτο για πολυπαραγοντικό θάνατο. Πολλά πράγματα έδρασαν για την κατάληξη, με τελικό αίτιο την ασφυξία μαζί με την κυκλοφορική ανεπάρκεια. Μια σημαντική λεπτομέρεια είναι και η επιδρομή των σαρκοφάγων εντόμων.

Το αίμα φέρνει από πολύ μακριά έντομα που κόβουν κομμάτια από τις πληγές ενός ακίνητου ανθρώπου! Οι πιο φοβερές στιγμές για Τον Κύριο ήταν μετά το κάρφωμα στον Σταυρό.»

– Πώς εξηγείτε την αντοχή που έδειξε;

«Ο Χριστός δεν πέθανε πριν από τη Σταύρωση γιατί υπήρχε λόγος. Υπερέβη τα ανθρώπινα μέτρα και για μένα το ότι άντεξε και ανέβηκε στον Σταυρό είναι ακόμα ένα δείγμα της θεότητάς Του.»

– Μπορείτε να μας περιγράψετε τι αισθανόταν ο Ιησούς φορώντας το ακάνθινο στεφάνι;

«Από όποια πλευρά και να έγινε ο λογχισμός, με αυτό το βαρύ όπλο των δυόμισι μέτρων, δεν υπάρχει περίπτωση ο οποιοσδήποτε να μείνει ζωντανός. Με τίποτα! Πρώτα πρώτα, να σας πω ότι είναι πρωτοφανής τρόπος αντιμετώπισης. Ποτέ πριν δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο και ποτέ ξανά δεν επαναλήφθηκε. Επρόκειτο για φρίκη! Το κατασκεύασαν από μια τζιτζιφιά, ευλύγιστο φυτό που ευδοκιμεί στην περιοχή, με πολύ μεγάλα και σκληρά αγκάθια.

Μέχρι τότε τα στεφάνια των καταδίκων ήταν σιδερένια και προσαρμόζονταν με βάση τη διάμετρο του κρανίου. Εδώ ήταν βασανιστήριο. Το τριχωτό της κεφαλής είναι αγγειοβριθέστατο.

Έχει πολύ καλή αιμάτωση και ειδική νεύρωση. Η αιμορραγία, λοιπόν, ήταν μεγάλη και αφόρητος ο πόνος από τα αγκάθια στα νεύρα.

– Κατά καιρούς έχουν ακουστεί θεωρίες ότι Ο Χριστός δεν είχε πεθάνει στον Σταυρό και ότι έτσι δικαιολογείται (λογικά) η Ανάστασή του. Κατά τη γνώμη σας, αυτό μπορεί να στέκει;

«Τυχαία έγινε, νομίζετε, ο λογχισμός της πλευράς; Καθόλου τυχαία. Αυτό το γεγονός είναι το πιστοποιητικό του θανάτου. Η λόγχη τρύπησε την πλευρά και βγήκε «αίμα και ύδωρ». Από όποια πλευρά και να έγινε ο λογχισμός, με αυτό το βαρύ όπλο των δυόμισι μέτρων, δεν υπάρχει περίπτωση ο οποιοσδήποτε να μείνει ζωντανός. Με τίποτα!»

– Άρα καταρρίπτονται όλα;

«Φυσικά. Οι αρνητές βέβαια λένε ό,τι θέλουν, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολούνται με Τον Χριστό αφού γι’ αυτούς δεν υπάρχει.»