Θα περιμένατε ποτέ να ακούσετε ότι το Netflix -ναι αυτός ο κολοσσός των streaming υπηρεσιών- να πέσει θύμα απάτης; Κι όμως έτσι έγινε με μια από τις σειρές που ετοίμαζε και τώρα η ιστορία έρχεται στο φως από ένα ρεπορτάζ των New York Times.
Όλα ξεκίνησαν το 2018 όταν το Netflix άρχισε να μοιράζει πολλά δισεκατομμύρια το χρόνο δεξιά κι αριστερά για να αποκτήσει προβάδισμα στο περιεχόμενο και στον πόλεμο των streaming υπηρεσιών. Ήταν μια εποχή που ξεκίνησε το Netflix να αποκτά ποσότητα αλλά όχι ποιότητα και εν τέλει να του μένει η “ρετσινιά” αυτή στη φήμη του.
Πριν από 5 χρόνια, λοιπόν, οι υπεύθυνοι περιεχομένου του Netflix, ύστερα από μια σκληρή δημοπρασία, όπου αντιμετώπισαν την Amazon, απέκτησαν τα δικαιώματα της σειράς “Conquest” για το ποσό των $61.2 εκατομμυρίων. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για μια σειρά που αργότερα θα μάθαιναν εκεί στα γραφεία του Netflix ότι δεν είχε καν έτοιμο σενάριο. Ούτε καν…γραπτό σε κάποιο word αρχείο πόσο μάλλον σε χαρτί.
Η ιστορία της παραγωγής του Conquest είναι πράγματι μια που γεννά πολλές απορίες ειδικά όταν πίσω από το τιμόνι της βρισκόταν ο δημιουργός Carl Erik Rinsch. Ο Rinsch είχε μόλις μία γνωστή ταινία στο ενεργητικό του, το “47 Ronin” που θα ήθελαν να διαγράψουν από τη μνήμη τους όσοι την είδαν, να θέλει να την ξεχάσει ο πρωταγωνιστής Keanu Reeves και να μετανιώσει η Universal που της έδωσε $175 εκατομμύρια δολάρια budget. Ήταν μια άνευ προηγουμένου αποτυχία σε κάθε επίπεδο -εμπορικό και αποδοχής κοινού και κριτικών.
Η δίψα για φρέσκο περιεχόμενο “εδώ και τώρα” από το Netflix και ο πακτωλός χρημάτων που είχε στη διάθεσή του, έκαναν ακόμη πιο κοντή τη μνήμη του απέναντι στον σκηνοθέτη αυτόν που έψαχνε παραγωγό ή streaming υπηρεσία για να πασάρει το project του.
Τι ήταν το Conquest;
Αποτελούσε μια sci-fi σειρά που είχε οραματιστεί ο Carl Erik Rinsch, η οποία σύμφωνα με τους ιθύνοντες του Netflix είχε όλα τα φόντα να μετατραπεί σε franchise -άκουσον άκουσον- του βεληνεκούς του Stranger Things και να γεννήσει sequels και spinoffs. Η σειρά θα ήταν χωρισμένη σε 13 μικρού μήκους επεισόδια, συνολικής διάρκειας 120 λεπτών -περίπου δύο ωρών δηλαδή. Θα διηγούταν την ιστορία μιας μιας σούπερ ιδιοφυίας που κατασκευάζει ένα είδος ανθροποειδών, μίξης σάρκας και τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίοι ονομάζονται “Organic Intelligent” (O.I.).
Σκοπός αυτών των O.I είναι να πηγαίνουν σε διάφορα μέρη του πλανήτη και να βοηθούν τον κόσμο σε δύσκολες καταστάσεις, προσφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια επί της ουσίας. Ωστόσο κρύβουν έναν απώτερο ζοφερό σκοπό, τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και στρέφονται εναντίων τους.
Τα παράξενα ξεκίνησαν από τα γυρίσματα
Μέχρι να ξεκινήσουν τα γυρίσματα αυτού του concept δεν είχαν φανεί τα πρώτα σημάδια της ακραίας και ιδιότροπης συμπεριφοράς του Rinsch. Είχε προσλάβει κυρίως ευρωπαϊκής καταγωγής ηθοποιούς και συνεργείο, ώστε να μειώσει τα κόστη και να μην έχει στο κεφάλι του τους κανόνες των χολιγουντιανών σωματείων. Οι πρώτες μέρες των γυρισμάτων είχαν βάναυσο πρόγραμμα, σύμφωνα με τα όσα καταθέτει στην New York Times η πρώην -πλέον- σύζυγος του Rinsch, Gabriela Roses Bentancor.
Κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος στην Κένυα ο σκηνοθέτης επέμενε να γυρίζουν επί 24 συνεχόμενες ώρες, κάτι που επιβεβαίωσαν και δύο μέλη της παραγωγής. Όταν πήγαν στην Ρουμανία για μερικά γυρίσματα, η πρωταγωνίστρια της σειράς έκανε για ώρες ολόκληρες μια σκηνή ξυπόλυτη στα χιόνια, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο παθαίνοντας υποθερμία. Έπρεπε όμως να κρατήσει ζωντανή την παραγωγή του Conquest και ο Rinsch χρειαζόταν περαιτέρω χρηματοδότηση, την οποία εν τέλει έλαβε από την 30West την εταιρία παραγωγής του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Dan Friedkin.
Έχασε όμως μια σημαντική διορία για το project και η 30West απείλησε να πάρειτο project από τα χέρια του. Εκείνη τη στιγμή επενέβη ο Keanu Reeves, με τον οποίο ο Rinsch είχε διατηρήσει φιλικές σχέσεις από τα γυρίσματα του 47 Ronin. Έτσι ο σταρ των Matrix και John Wick ταινιών έδωσε τα παραπάνω χρήματα και έγινε παραγωγός.
Το deal με το Netflix
Θα έλεγε κανείς πως ο Rinsch παραδόξως κατάφερε κάτι το ανήκουστο για το μέγεθος του ρεζουμέ και της φήμης του: να έχει το τελικό cut, ένα προνόμιο μόλις μερικών σκηνοθετών σε όλο το Χόλιγουντ και πως θα έπρεπε να έχει ενεργό ρόλο στο project “για όλη την υπόλοιπη ζωή του” σε όσες σεζόν και spinoff έβγαιναν.
Αργότερα τα προβλήματα συνεχίστηκαν με επεισόδια στο πλατό που πήραν διαστάσεις, όταν η παραγωγή μετακόμισε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Εκεί λέγεται ότι ο Rinsch κακομεταχειριζόταν το συνεργείο, είχε ξεσπάσματα θυμού, ενώ έφτασε σε σημείο να πιστεύει ότι η γυναίκα του προσέλαβε εκτελεστές να τον σκοτώσουν. Το τελευταίο το αποκάλυψε η σύζυγός του στην αίτηση διαζυγίου που έγινε στο δικαστήριο.
Μάλιστα, η αλλόκοτη συμπεριφορά του οξύνθηκε όταν άρχισε να μιλάει στη γυναίκα του και τους οικείους του ότι ήξερε για το πώς δημιουργήθηκε ο COVID-19, πως ήταν από ένα «σήμα που εκπέμφθηκε μέσα από την Γη» και πως «μπορούσε να προβλέψει πότε θα πέφτουν κεραυνοί». Καιρό μετά ο Rinsch ισχυρίστηκε ότι διαγνώστηκε με αυτισμό και ADHD (ΔΕΠΥ) και πως λάμβανε φαρμακευτική αγωγή και για τα δύο.
Φτάνουμε στον Μάρτιο του 2020 όπου ο κορονοϊός χτυπάει τις ΗΠΑ και απειλεί να κλείσει τις παραγωγές του Χόλιγουντ. Ο Ρινς ζήτησε επιπλέον λεφτά από το Netflix, το οποίο αρχικά αντιστάθηκε καθώς είχε ήδη ξοδέψει $44.4 εκατομμύρια στο Conquest. Τελικά ενέδωσε το Netflix ενώ είχαν χαθεί κι άλλα deadlines της παραγωγής, με την απειλή από πλευράς σκηνοθέτη ότι η παραγωγή θα κατέρρεε εντελώς. Του έδωσε ακόμη $11 εκατομμύρια δολάρια φτάνοντας τον λογαριασμό της παραγωγής στα $55 εκατομμύρια με την υπόσχεση να γράψει ένα μεγαλύτερο σενάριο που θα έκανε για δύο σεζόν.
Αυτό είναι και το σημείο καμπής της ιστορίας καθώς εν μέσω πανδημίας και με το Netflix να του δείχνει επιπλέον εμπιστοσύνη, ο Ρινς τσεπώνει κανονικότατα τα 10.5 εκατομμύρια δολάρια από τα 11 εκατ. Συνολικά και τα βάζει στον προσωπικό του λογαριασμό. Από εκεί τα ξοδεύει σε αμφιβόλου ρίσκου επενδύσεις στο χρηματιστήριο και τα κρυπτονομίσματα με αποτέλεσμα να χάσει σχεδόν $6 εκατομμύρια μέσα σε μερικές εβδομάδες.
Στα αυτιά του Netflix και των ιθύνοντων δεν έφτασε η πραγματική ιστορία μέχρι που το μαρτύρησε η σύζυγος του Ρινς στην Cindy Holland, υπεύθυνη του original περιεχομένου της πλατφόρμας και στον ανώτατο στέλεχος, Peter Friedlander. Τον Μάιο του 2021 το Netflix βάζει φρένο στην παραγωγή του Conquest. Στην κατάθεσή του για το διαζύγιο ο Rinsch αποκάλυψε ότι τα υπόλοιπα λεφτά από τα 11 εκατομμύρια -ένα ποσό σχεδόν $4 εκατομμυρίων, τα επένδυσε αγοράζοντας Dogecoin. Ευτυχώς για τον ίδιο τότε το στοίχημά του απέδωσε και με το παραπάνω πολλαπλασιάζοντας τον λογαριασμό του, που περιείχε λεφτά του Netflix, στα $27 εκατομμύρια δολάρια.
Εκεί όμως θόλωσε και έκανε ένα σερί εξόδων που ούτε στα καλύτερα memes του TikTok δεν συναντάει κανείς. Αγόρασε πέντε Rolls Royce, μια Ferrari, ένα Vacheron Constantin ρολό αξίας σχεδόν $390.000 και εκατομμυρίων δολαρίων αξίας ρούχα και έπιπλα. Ο λογαριασμός σταμάτησε στα 8.7 εκατομμύρια δολάρια. Όταν ξεσκεπάστηκε η δράση του από τους δικηγόρους της πρώην συζύγου του, ο Rinsch ισχυρίστηκε ότι όλα αυτά ήταν αγορές props για το σετ και τα κοστούμια της σειράς του, τα οποία είχε πληρώσει από το budget του Netflix.
Όταν το Netflix ζήτησε τα ρέστα, αυτός ισχυρίστηκε ότι το Netflix του χρωστάει χρήματα και μάλιστα πάνω από $14 εκατομμύρια για παραβίαση των όρων του συμβολαίου τους. Αυτή τη στιγμή η ιστορία έχει πάρει τον δρόμο των δικαστηρίων και πολλές περαιτέρω πληροφορίες έχουν γίνει εμπιστευτικές έως ότου λυθεί το νομικό θέμα. Κάπως έτσι, λοιπόν, έκανε “φτερά” μια σειρά δεκάδων εκατομμυρίων, που τελικά ποτέ κανένας δε θα δει.
Η όλη υπόθεση όμως αποκαλύπτει πόσο μονόφθαλμοι μπορεί να γίνουν αυτοί οι γίγαντες στο ξόδεμα εκατομμυρίων για “κούφιες” και ατάλαντες παραγωγές, πάνω στη δίψα τους να κυριαρχήσουν και να βγουν πάνω από τον ανταγωνισμό, την ώρα που κλείνουν εν μία νυκτί παραγωγές που άξιζαν να συνεχίσουν, με περίσσιο μεράκι (εσένα κοιτάω 1899) και είχαν εκατομμύρια fans να τις παρακολουθούν.
Πηγή: unboxholics.com
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
