Κοζάνη: «Καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες», λέει ο δήμαρχος Σερβίων

Καλοδεχούμενοι είναι οι πρόσφυγες που θα φιλοξενηθούν σε ξενοδοχείο των Σερβίων, στη Δυτική Μακεδονία, τόνισε μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Χρήστος Ελευθερίου, με αφορμή την προσεχή επίσκεψη του δημάρχου της πόλης Ντέβελι Μεχμέτ Τσαμούρ, από την Καισάρεια της Τουρκίας.

Ο κ. Ελευθερίου υπογράμμισε πως η επίσκεψη του Τούρκου δημάρχου είναι μία σημαντική ευκαιρία «για ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο και την ιστορία, ένας φόρος τιμής στους δικούς μας πρόσφυγες από την Καππαδοκία, τον Πόντο, την Ιωνία και στον αγώνα τους για επιβίωση, αλλά και μέσω αυτού, φόρος τιμής στον Ανώνυμο πρόσφυγα», ενώ δήλωσε πως συχνά μια τέτοια ενημέρωση προκαλεί επιφυλακτικότητα και προβληματισμό, ωστόσο οι άνθρωποι αυτοί «με τα πονεμένα κι ανήσυχα βλέμματα» θα πρέπει να προσεγγιστούν με συμπόνια και ενδιαφέρον.

Αναλυτικότερα, η δήλωση του δημάρχου Σερβίων όπως την παραθέτει το e-ptolemeos.gr:

Ο δήμος μας και εγώ προσωπικά θα έχουμε την τιμή να υποδεχθούμε μετά από αίτημά του να μας επισκεφθεί, τον δήμαρχο της πόλης Ντέβελι κ. Μεχμέτ Τσαμούρ, από Καισάρεια της Τουρκίας.

Στο Ντέβελι και γύρω από την παλιά συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου, υπήρχαν πολλά ελληνόφωνα χωριά, ανάμεσά τους και το Τσαχούρι, που στη νέα ελληνική σημαίνει «Βαθύλακκος».

Έλληνες από την Καππαδοκία που βίωσαν τον ξεριζωμό και την προσφυγιά του πολέμου του 1922 και αντίστοιχα Τούρκοι που έφυγαν από τον δικό τους τόπο στην Ελλάδα και πήγαν εκεί, εξαναγκασμένοι από την ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα στις δύο χώρες.

Άνθρωποι με την απελπισία στο βλέμμα να αφήνουν σπίτια, περιουσίες, φίλους, προγόνους, για να πορευθούν σε μια νέα άγνωστη και δύσκολη ζωή, με μόνο εφόδιο τις αναμνήσεις τους και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Έχω την πεποίθηση ότι εμείς, οι πολίτες του Δήμου Σερβίων, επιλέξαμε πολιτικές ανοιχτής κοινωνίας με μέτρο της τον Άνθρωπο, χωρίς διαχωρισμούς και αποκλεισμούς.

Η επίσκεψη του Τούρκου Δημάρχου από τον τόπο των παππούδων μας το Ντέβελι της Καισάρειας είναι μία σημαντική ευκαιρία για ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και την ιστορία, ένας φόρος τιμής στους δικούς μας πρόσφυγες από την Καππαδοκία, τον Πόντο, την Ιωνία και στον αγώνα τους για επιβίωση, αλλά και μέσω αυτού, φόρος τιμής στον Ανώνυμο πρόσφυγα.

Σήμερα στεκόμαστε μπροστά σε μία νέα πρόκληση, καθώς η πατρίδα μας βρίσκεται στη δίνη μίας παγκόσμιας μετακίνησης πληθυσμών. Άνθρωποι, που διωγμένοι από τη μοίρα αναζητούν νέες φιλόξενες πατρίδες, φίλους και συμπολίτες, μία νέα ζωή.

Έχουμε ήδη πληροφορηθεί ότι σε τοπικό ξενοδοχείο του δήμου μας θα εγκατασταθούν προσεχώς οικογένειες προσφύγων-μεταναστών.

Ωστόσο έχω την πίστη ότι ο πολύπαθος και σοφός λαός του τόπου μας, που έχει και αυτός εμπειρίες ξεριζωμών, καταστροφών, εχθρικών επιδρομών, θανάτων και δυστυχίας, στα πρόσωπα των νεοφερμένων δε βλέπει τον ξένο και τον εχθρό, αλλά αναγνωρίζει τον ταλαιπωρημένο συνάνθρωπο, τη χαροκαμένη μάνα, το ορφανό παιδί, τον πεινασμένο έφηβο. Με συμπόνοια κι ενδιαφέρον. Με διάθεση για βοήθεια σ’ αυτούς που υποφέρουν.

Οι επισκέπτες μας με τα πονεμένα κι ανήσυχα βλέμματα είναι καλοδεχούμενοι για όσο χρόνο χρειαστεί να μείνουν στην πατρίδα μας. Γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι η μόνη θεραπεία για την ανθρώπινη δυστυχία που προκαλεί ο πόλεμος, η φτώχεια και η πείνα, είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ