Οι δωσίλογοι των ερτζιανών: Οι προπαγανδιστές του ραδιοφώνου των ναζί την περίοδο της κατοχής- Πήραν μέχρι και σύνταξη το ’75

Στη δεκαετία του ’30 και του ’40 η μάχη της προπαγάνδας γινόταν μέσω ραδιοφώνου. Στην Ιταλία υπήρχε ελληνόφωνη εκπομπή από το Μπάρι που μέσω βραχέων κυμάτων έφθανε στην Ελλάδα.

Ο Μουσολίνι είχε βρει τον τρόπο να περνά την προπαγάνδα του. Είχε προσδιορίσει και αμοιβή για όσους έδιναν συνεντεύξεις.

Πολλοί πνευματικοί άνθρωποι για χάρη της λιρέτας μίλησαν σε έναν καθαρά προπαγανδιστικό σταθμό.

Η Γερμανία, είχε ελληνική εκπομπή από τον σταθμό του Βερολίνου (Reichender Berlin) που αναμεταδιδόταν από την Αυστριακό Douan & Alpen της Βιέννης και τον Olympia του Μπρεσλάου (το σημερινό Βρότσλαβ της Πολωνίας).

Έλληνες Ναζί πλαισίωσαν τις ραδιοφωνικές εκπομπές και γρήγορα μπήκαν στην υπηρεσία των αφεντικών τους. Κορυφαίος από αυτούς ο Ευάγγελος Κυριάκης εθνοσοσιαλιστής ο οποίος αφού απέτυχε να παίξει κάποιο ρόλο στα πνευματικά πράγματα της χώρας κατέφυγε στο Βερολίνο.

Είναι ανατριχιαστικά τα όσα είπε στον Ιωάννη Βουλπιώτη αντιπρόσωπο γερμανικών εταιρειών στην Ελλάδα. Ο Βουλπιώτης τουλάχιστον ως επιχειρηματίας έβαλε το προσωπικό συμφέρον πάνω από το εθνικό. Διαβάστε για να φρίξετε…

«Τι περισσότερο θα μπορούσα να κάνω απ’ ό,τι καθημερινά προσφέρω μέσα από την εκπομπή μου, λέγοντας την αλήθεια;

Εγώ την επιλογή μου την έκανα, γι’ αυτό είμαι εδώ και όχι στην Αθήνα. Και ξέρετε πολύ καλά ότι η αλήθεια βρίσκεται στον εθνικοσοσιαλισμό.

Ο Μεταξάς θέλησε να γίνει όργανο των Εγγλέζων και πρόδωσε τη χώρα του, επιβάλλοντας μια βασιλική δικτατορία, ώστε να μη μιλάει κανείς κι αυτός να κάνει τις δουλειές των Εβραίων τραπεζιτών του Λονδίνου. Εγώ σε τι μπορώ να τον βοηθήσω και γιατί; Πείτε μου σας παρακαλώ! (…)

Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι γίνεται ένας ολοκληρωτικός πόλεμος. Από τη μια μεριά είναι η Αγγλία μόνη της, τώρα που εξαφανίστηκε η Γαλλία, και από την άλλη ο Άξονας. Αν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε μια αγγλοκρατούμενη και σε μια ιταλοκρατούμενη Ελλάδα, είναι αυτονόητο τι διαλέγω.

Είμαι εθνικοσοσιαλιστής γιατί πιστεύω στη μεγαλοφυΐα του Φύρερ, του οποίου η σκέψη είναι αλάνθαστη. Ή μήπως έχετε αντίρρηση; (…)

Άλλο η Ελλάδα και ο πολιτισμός της και άλλο η σημερινή κυβέρνηση της, που είναι υποδουλωμένη στην αγγλική πολιτική. Αν η Ελλάδα γίνει πεδίο μάχης για να συντριβεί η Αγγλία, μου φαίνεται εύλογο ότι κάθε πραγματικός Έλληνας οφείλει να συμβάλλει σ’ αυτό…»

Ο Κυριάκης συνέχισε με περισσότερο ζήλο τις προπαγανδιστικές του εκπομπές και στη γερμανική επίθεση στην Ελλάδα και στη διάρκεια της Κατοχής.

Λίγο πριν φύγουν οι Γερμανοί από την Ελλάδα οι εκπομπές καλούσαν τον ελληνικό λαό να κάνει υπομονή γιατί οι Ναζί θα είχαν τον τελευταίο λόγο.

Ήταν η εποχή που ο μύθος του υπερόπλου που θα άλλαζε τις ισορροπίες συντηρούσε το ηθικό του Γ’ Ράιχ. Τους πρόλαβαν οι Αμερικανοί με την Ατομική Βόμβα.

Στη Γερμανία κατέφυγαν κάποια σημαντικά στελέχη των δωσιλόγων. Ετσι αναδιαμορφώθηκαν οι ελληνικές εκπομπές με το «νέο αίμα» που μπήκε στον σταθμό.

Κάθε πρωί 10 έως 11 με σήμα έναρξης τον «τσομπανάκο» που είχαν κλέψει από τον ραδιοφωνικό σταθμό των Αθηνών ο Κυριάκης με τον Γιώργο Στελλάκη και μια εκφωνήτρια της οποίας το όνομα δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε. Σχολιαστής ήταν ο Νίκος Βελισσαρόπουλος, πρώην στέλεχος της ΕΟΝ του Μεταξά και συνεργάτης των Γερμανών επί Κατοχής.

Η δεύτερη εκπομπή μεταδιδόταν από τις 6 έως τις 7 το απόγευμα. Την παρουσίαζαν ο Κώστας Σκανδάλης και η Σίτσα Καραϊσκάκη.

Ας ρίξουμε μια ματιά στο προφίλ των ανθρώπων που διάλεξαν την… απέναντι πλευρά.

Ο Βαγγέλης Κυριάκης είχε προσωπικές σχέσεις με τον Γκέμπελς και ήταν συνεργάτης της Σίτσας Καραϊσκάκη πριν τον πόλεμο. Σκοτώθηκε στο Βερολίνο σε συμμαχικό βομβαρδισμό.

Το ίδιο τέλος είχε και ο Κώστας Σκανδαλάκης, μέλος της φασιστικής οργάνωσης ΕΕΕ. Σκοτώθηκε σε συμμαχικό βομβαρδισμό στο Βερολίνο στις 3 Φεβρουαρίου 1945 με τη γυναίκα του και το παιδί του, μαζί με 3.000 ακόμα Γερμανούς.

Είχε καταφύγει εκεί λίγο πριν την απελευθέρωση όταν αντάρτες εισέβαλαν στα γραφεία της ΕΕΕ στον Πειραιά και σκότωσαν τον επίσης δωσίλογο αδελφό του Βασίλη.

Η Σίτσα Καραϊσκάκη είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Γεννήθηκε στα Μοσχονήσια της Μικράς Ασίας (1897). Επί Κατοχής υπήρξε διευθύντρια λογοκρισίας στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών.

Στα νιάτα της πέρασε από την αριστερά, αλλά οι σπουδές της στη Γερμανία την έκαναν να γίνει εθνοσοσιαλίστρια από τις αρχές της δεκαετίας του ’30.

Το 1932 παντρεύτηκε τον βιομήχανο φαν Μπάχμαν που συνεργαζόταν με τους Ναζί. Ηταν υπεύθυνη διαφώτισης στην ΕΟΝ του Μεταξά και ανέλαβε το Γραφείο Τύπου της Γερμανικής πρεσβείας.

Καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο από το Ειδικό Δικαστήριο (18 Αυγούστου 1945) , αλλά έζησε στην Ανατολική Γερμανία ανενόχλητη μέχρι το 1952 που αμνηστεύθηκε για τα εγκλήματά της κατά της Ελλάδας.

Το 1963 ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα ως χήρα πλέον και το 1968 ο δικτάτορας Παπαδόπουλος της έδωσε την άδεια να μείνει στη χώρα.

Το 1975 της χορηγήθηκε και σύνταξη λογοτέχνη! Πέθανε το 1987.

Βιβλιογραφία:

Στράτος Δαρδανάς: Έλληνες εναντίον Ελλήνων, Επίκεντρο 2006

Βάιου Καλογρηά: Κυβέρνηση Ελλήνων Ναζί στη Βιέννη, περιοδικό ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ, τ.540, Ιούνιος 2013

Ιάκωβου Χονδροματίδη: Κυβέρνηση Τσιρονίκου, περιοδικό ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ, τ.540, Ιούνιος 2013

Ιάκωβου Χονδροματίδη: Η Μαύρη Σκιά στην Ελλάδα, έκδοση του περιοδικού Στρατιωτική Ιστορία

Πηγή: pasatempo.wordpress.com