Μυστικά και απόκρυφα της Μαρίας Ιωαννίδου!![Photos]

Το χαστούκι που «έφαγε» από τον Βαγγέλη Σειληνό όταν γνώρισε τον Φρέντυ Γερμανό, το σοκ που πέρασε όταν «έχασε» τη μητέρα της από καρκίνο, που είχε αποτέλεσμα να μείνει παράλυτη για καιρό, οι αλλεπάλληλες αμβλώσεις που της στοίχισαν τη μητρότητα, οι επώνυμοι φίλοι που την εγκατέλειψαν, το κινεζικό φαγητό που ακόμη περιμένει από τη Ναταλία…

Η Μαρία Ιωαννίδου αποκαλύπτει στην «Espresso» άγνωστες πτυχές της ζωής της, οι οποίες θα συμπεριληφθούν στην αυτοβιογραφία που ολοκληρώνει αυτή την περίοδο και θα έχει τίτλο «Ανω τελεία». «Θα τα πω όλα για όλους όπως τα έζησα! Βάζω αυτό τον τίτλο γιατί είμαι ακόμη ενεργή, η τελεία μπαίνει με τον θάνατο του κάθε ανθρώπου.

Πάντα τα έλεγα έξω από τα δόντια, δεν έκρυψα ποτέ τη γνώμη μου, αλλά δυστυχώς το να έχεις άποψη τιμωρείται. Γι’ αυτό τόσα χρόνια -αν και είμαι εκείνη που έκλεισε τον κύκλο των μεγάλων ονομάτων του χορού στη χώρα μας και εδώ και 18 έτη δραστηριοποιούμαι ως δασκάλα του είδους- δεν μου έχει γίνει πρόταση να συμμετέχω στην κριτική επιτροπή του “Dancing with the stars”» λέει με την ευθύτητα που τη χαρακτηρίζει.

Από τον
Αλκίνοο Μπουνιά
Φωτό: Χρήστος Ζήνας

Η θρυλική χορεύτρια της χρυσής εποχής του κινηματογράφου, που άφησε ιστορία με το ανέμελο μάσημα της τσίχλας της, μιλάει -πρώτη φορά δημόσια- για τον πρώτο σύζυγό της και παρτενέρ της στον χορό Βαγγέλη Σειληνό.

«Τον ερωτεύτηκα όταν ήμουνα εννέα χρόνων, τότε μάλιστα ήταν ζευγάρι με την Ελένη Προκοπίου και ερχόταν στο Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου, όπου εγώ σπούδαζα χορό και εκείνος έκανε χορογραφίες. Παντρευτήκαμε στα δεκαέξι μου και ο γάμος μας κράτησε δυόμισι χρόνια. Δεν μπορώ να πω, ο Βαγγέλης με αγαπούσε πάρα πολύ, αλλά ήμασταν διαφορετικοί άνθρωποι. Δεν βλέπαμε τη ζωή με το ίδιο μάτι. Εκείνος ήταν “φευγάτος”, δεν μπορούσε να αφοσιωθεί σε ένα άτομο με τους κλασικούς τρόπους που εγώ ζητούσα.

»Μόνο στα καλλιτεχνικά ήμαστε δεμένοι, εκεί απογειωνόμασταν. Στο διάστημα που ήμασταν μαζί έκανα τέσσερις εκτρώσεις και είχα μία αποβολή. Eπρεπε να φερθεί καλύτερα σε ένα παιδί (που ήμουν εγώ τότε), να το προσέχει, γιατί αυτά μου κόστισαν μετά» εξομολογείται και συμπληρώνει ότι ο Σειληνός ζήλευε πολύ τον Γερμανό, όταν εκείνος μπήκε στη ζωή της.

«Ο Βαγγέλης ήταν σκληρό άτομο. Oταν έμαθε ότι κάτι τρέχει με τον Φρέντυ μου έδωσε ένα χαστούκι στο καμαρίνι».

Γνωριμία-σταθμός

Η γνωριμία της Μαρίας Ιωαννίδου με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα έγινε με αφορμή το ζώδιό της (είναι Κριός). «Τότε ο Φρέντυ έκανε την περίφημη εκπομπή “Αλάτι και Πιπέρι” και με κάλεσε να παραστώ στο στούντιο μαζί με άλλους γνωστούς -Κριούς- καλλιτέχνες. Ηταν φανατικός θαυμαστής μου και, όταν τελείωσα το γύρισμα με κάλεσε να παρακολουθήσω το μοντάζ της εκπομπής. Ε, αυτό ήταν! Στο τέλος με πήγε και στο σπίτι μου κι έτσι άρχισαν όλα. Τότε ήμουν δεκαοκτώμισι χρόνων.

Σε νεαρή ηλικία αναδεικνύοντας το ταλέντο της στον χορό»Τον πρώτο καιρό της γνωριμίας μας συνέβησαν διάφορα άσχημα στην οικογένεια μου. Ο Φρέντυ όμως ήταν βράχος δίπλα μου. Με το που αρχίσαμε να κάνουμε παρέα αρρώστησε βαριά η μαμά μου από καρκίνο στο μαστό -κάτι που το κληρονόμησα κι εγώ- και με τον Φρέντυ την τρέχαμε στους γιατρούς, την πήγαμε δύο φορές και στο Λονδίνο για εγχειρήσεις. Δυστυχώς δεν τη σώσαμε, πέθανε σε ηλικία 50 χρόνων, και αυτό μου κόστισε πολύ. Η μαμά μου ήταν μια κούκλα, ζωγράφος στο επάγγελμα, και όταν πέθανε έπαθα μεγάλο σοκ.

»Στη συνέχεια έχασα και τον πατέρα μου, 53 χρόνων, και αργότερα και τον αδελφό μου, Χρήστο, στα 47 του, από εγκεφαλικό. Ο αδελφός μου ήταν πρωταθλητής αρσιβαρίστας, με προπονητή τον Χρήστο Ιακώβου και σφαιροβόλος. Προπονούσε νέους αθλητές. Σε όλους αυτούς τους θανάτους των αγαπημένων μου προσώπων εκείνος με στήριξε όσο κανένας άλλος. Ημασταν μαζί 23 χρόνια και θα ήθελα να είχα ένα παιδί μαζί του, αλλά δυστυχώς το αμελούσα λόγω δουλειάς. Οταν αποφάσισα να κάνω εξωσωματική με τον γιατρό μου Νίκο Παπανικολάου, αρρώστησε ο Φρέντυ».

Το σοκ από τον θάνατο της μητέρας της ήταν τόσο μεγάλο, ώστε η χορεύτρια παρέλυσε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η περιπέτεια υγείας

«Η νοσηρή αγάπη που είχα στη μαμά μου με οδήγησε σε σταδιακή παραλυσία του σώματός μου, με κίνδυνο να πεθάνω. Ο Φρέντυ με πήγε σε ένα σπουδαίο Αυστριακό γιατρό στη Βιέννη, που ασχολείτο με τις ασθένειες του νευρικού συστήματος. Μόλις με εξέτασε είπε ότι ήταν σαν να είχε πέσει μια βόμβα στον οργανισμό μου» θυμάται η Μαρία Ιωαννίδου και περιγράφει εκείνη την εποχή.

«Αρχικά ήμουν τέζα στο κρεβάτι και μου έβαζαν μια ειδική σανίδα στα πόδια, για να μπορέσουν να ανοίξουν τα δάχτυλα. Για τρεις μήνες κυκλοφορούσα μόνο σε αναπηρικό καρότσι και έλεγα πως δεν θα γίνω καλά. Οταν καλυτέρεψα λίγο ο Φρέντυ μού ζήτησε να παντρευτούμε και στην εκκλησία πήγα νύφη φορώντας παπουτσάκια μπαρέτα και όχι τακούνια, γιατί εξακολουθούσα να έχω κινητικά προβλήματα. Μάλιστα όταν έπειτα από καιρό ξαναβγήκα στο θέατρο να χορέψω, ο Σειληνός είχε κάνει μια χορογραφία στην οποία στηριζόμουν πάνω του, δηλαδή ήταν μια χορογραφία για… παράλυτους».

Δεν το κρύβει ότι μετά τον θάνατο του Φρέντυ Γερμανού έφυγαν σταδιακά από δίπλα της πολλά γνωστά ονόματα της αθηναϊκής κοινωνίας, που πριν αποτελούσαν την παρέα τους. «Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλησαν να μου κάνουν κακό, ρίχνοντας τα φαρμακερά βέλη τους προς όλες τις κατευθύνσεις, με σκοπό να απομονωθώ επαγγελματικά αλλά και προσωπικά. Στο βιβλίο της ζωής μου θα αναφέρω ονομαστικά όλους εκείνους που μου έκαναν κακό. “Να προσέχεις το ‘παπάκι΄’ μου γιατί μπορεί να αυτοκτονήσει” έλεγε για μένα ο Φρέντυ λίγο προτού “φύγει” από τη ζωή στην Ελένη, τη σύζυγο του συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη. Αλλά τελικά έμεινα μόνη μου, αν εξαιρέσω τον Δημήτρη, τον σημερινό σύντροφό μου, και δύο τρία άλλα δικά μου άτομα. Με πίκραναν, μου κάνανε ζημιά ακόμη και άνθρωποι που ευεργέτησα και αυτή τη στιγμή αισθάνομαι τρομερή μοναξιά» τονίζει.

Η ίδια απευθύνεται και στη Ναταλία Γερμανού και λέει με παράπονο: «Το Ναταλάκι μού λέει πως με αγαπάει, αλλά εγώ δεν θέλω την αγάπη της μόνο στα λόγια. Θέλω να κάνουμε παρέα, όπως τα πρώτα χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα της. Τη βλέπω μόνο όταν με καλεί στις εκπομπές της, εκτός έχω να τη δω εννιά χρόνια. Τόσο καιρό μού έχει τάξει να βγούμε για κινεζικό φαγητό και δεν το έχουμε κάνει, λες και πρόκειται να πάμε στην Κίνα να το φάμε! Την είδα στην κηδεία του Σεραφείμ Φυντανίδη και μου είπε ότι με αγαπάει. Της απάντησα ότι αυτό δεν φαίνεται και μου θύμωσε. Την ευχαριστώ για όσες εκπομπές μού έχει κάνει, αλλά είναι εξαφανισμένη από τη ζωή μου, μου λείπει πολύ».

Με αφορμή την περίφημη τσίχλα που έγινε το κινηματογραφικό σήμα- κατατεθέν της, αναφέρεται στις υποκριτικές της ικανότητες, τις οποίες κάποιοι… ακόμη αμφισβητούν. «Η τσίχλα με στιγμάτισε και καλά και κακά. Από τη μια με έκανε γνωστή, αφού ακόμη και σήμερα είναι σημείο αναφοράς στα νέα παιδιά που με βλέπουν στις ταινίες μου.

»Από την άλλη, μου έκανε κακό στο καλλιτεχνικό σινάφι, καθώς κάποιοι κακοπροαίρετοι βρήκαν την ευκαιρία να υποστηρίξουν πως από υποκριτικής πλευράς είμαι καλή μόνο για να μασάω τσίχλα» υποστηρίζει.

Οι σπουδές

«Δεν μου αρέσει να παινεύομαι, αλλά η αλήθεια είναι ότι ως ηθοποιός έχω κάνει σπουδές με σπουδαίους δασκάλους, όπως η Μαίρη Αρώνη, ενώ με τον Φρέντυ κάθε φορά που πηγαίναμε στην Αμερική παρακολουθούσα σεμινάρια υποκριτικής και χορού, ακόμη και με τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν στη Νέα Υόρκη. Αλλά αυτά δεν μετράνε για όλους εκείνους που βρίσκουν σε εμένα μόνο την ελαφρότητα, και όχι το βάθος και την κουλτούρα, τα οποία θα μου επιτρέψετε να πω ότι διαθέτω στα γονίδιά μου. Ο πατέρας μου ήταν διευθυντής στη ΔΕΗ και ζωγράφος, μαθητής του Παρθένη.Η μητέρα μου επίσης ζωγράφος και οι βιβλιοθήκες στο σπίτι μας ήταν τεράστιες και γεμάτες βιβλία, τα οποία ξεκοκάλιζα από μικρή. Και κάτι ακόμη: το ότι από μικρή ήμουνα ένα χαρούμενο παιδί παρεξηγήθηκε από διάφορους κακεντρεχείς και ζηλόφθονους. Ο Φρέντυ μού έλεγε πάντα με το γνώριμο χιούμορ του πως “οι μισοί Ελληνες μισούν τους άλλους μισούς κι όταν δεν τους μισούν είναι… μισοί!” Ευτυχώς που μου έχει μείνει το χιούμορ, αυτό που αγάπησε σε εμένα και ο Φρέντυ».

Προς πώληση το εξοχικό της στο Μάτι

Η αγαπημένη χορεύτρια και ηθοποιός δεν κρύβει ότι τον τελευταίο καιρό έπαθε «οικονομικό στραπάτσο», όπως το αποκαλεί.

«Θα μιλήσω όταν έρθει η ώρα. Το μόνο που έχω να πω προς το παρόν είναι ότι έχω κάνει πολλά λάθη με τα χρήματά μου -τα οποία δεν ξέρω να διαχειρίζομαι σωστά- και το πληρώνω τώρα ακριβά. Αν τα χρήματά μου δεν ήταν δεσμευμένα στην τράπεζα, θα μπορούσα φέτος να έκανα δική μου παραγωγή, το θεατρικό έργο “Τριαντάφυλλο στο Στήθος”, που θέλω πολύ να ανεβάσω. Ετσι και φέτος παίζω στην επιτυχημένη παράσταση “Οίκος Ευγηρίας: Η Ευτυχισμένη Δύσις”, στην οποία υποδύομαι μια γριά και το απολαμβάνω. Πάντα μου δίνουν χαρά και τα φιντανάκια που έρχονται στη σχολή μου για να μάθουν χορό».

Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει την έχουν φέρει πολύ κοντά στη απόφαση να πουλήσει το εξοχικό σπίτι στο Μάτι που της χάρισε ο Φρέντυ Γερμανός. «Υπάρχει περίπτωση να το πουλήσω, και μόνο που το σκέφτομαι παθαίνω κάτι. Μιλάμε για ένα σπίτι στο οποίο έχω ζήσει ευτυχισμένες στιγμές με τον Φρέντυ. Ενα σπίτι γεμάτο χαρές και γέλια. Εκεί ηχούσε η γραφομηχανή του, έγραφε τα βιβλία του και εγώ διάβαζα τους ρόλους μου. Αν το πουλήσω, δεν θα μπορέσω να ξαναπατήσω στο Μάτι, γιατί για μένα αυτό το σπίτι ήταν σαν… χριστουγεννιάτικη γιορτή».

Η κριτική (στο «Dancing») που ενόχλησε

Οσο για το ότι δεν έχει δεχτεί πρόταση συνεργασίας από τον ΑΝΤ1 για την κριτική επιτροπή του «Dancing with the stars», η Ιωαννίδου υποστηρίζει πως «είμαι η τελευταία χορεύτρια που έκλεισε τον κύκλο της χρυσής εποχής του χορού στη χώρα μας μας, αλλά ακόμη κι αυτό υπάρχουν άνθρωποι που δεν μου το αναγνωρίζουν. Για το ότι είμαι απούσα από το “Dancing” με ρωτάνε οι μαθήτριές μου και δεν ξέρω τι να τους απαντήσω. Ή μάλλον ξέρω! Εχω κάνει ραντεβού με τον κύριο Λάτσιο, αλλά στράβωσε. Κάποιος με “κάρφωσε” και αυτό με έχει πικράνει πολύ. Προφανώς, επειδή είμαι παρορμητικό άτομο, παλιότερα έκανα σκληρή κριτική στο χορευτικό σόου και αυτό ενόχλησε» λέει πικραμένη και συνεχίζει στο ίδιο ύφος: «Εχω δώσει τα χέρια μου, τα πόδια μου, έχω τραυματιστεί επανειλημμένως. Ε, όχι να μην μπορώ να συμμετέχω σε ένα “Dancing”! Η Βελίκοβα αξίζει, είναι μια χαρά -της έχω στείλει και μαθήτριες, γιατί είναι πολύ καλή στα λάτιν-, αλλά υπάρχει και η… Ιωαννιδίκοβα που είναι Ελληνίδα!».

Πηγή