23χρονη Ελληνίδα βγήκε πρώτη στον κόσμο στη Ρομποτική και μας έκανε υπερήφανους

Μπράβο κοpίτσι μου!!!
Μας έκανες όλους υπερήφανους !!! 😊 👏
Το πρώτο βραβείο στην Παγκόσμια Έκθεση Νεανικής Καινοτομίας και Τεχνολογίας στη Σαγκάη κατέκτησαν η Διάνα Βουτυράκου με την ομάδα της…

Δημοσίευση 2018

Μια νεαρή Ελληνίδα μας γέμισε υπερηφάνεια κατακτώντας την κορυφή στην παγκόσμια σκηνή της ρομποτικής και φέρνοντας το πρώτο βραβείο από τη Σαγκάη στην Ελλάδα.

Διάκριση σε παγκόσμιο επίπεδο

Η Διάνα Βουτυράκου και η ομάδα της κέρδισαν το πρώτο βραβείο στην Παγκόσμια Έκθεση Νεανικής Καινοτομίας και Τεχνολογίας στη Σαγκάη. Η ίδια είναι τελειόφοιτη του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου, με ειδίκευση στη Ρομποτική και τη Χειρουργική. Παράλληλα, στα 23 της χρόνια, έχει ήδη ξεκινήσει να διδάσκει ρομποτική και είναι συνιδρύτρια της φοιτητικής ΜΚΟ Unique Minds.

Μακέτα για ένα βιώσιμο μέλλον

Η διάκριση ήρθε χάρη σε μια πρότυπη μακέτα κοινότητας, που δημιουργήθηκε μετά από ενάμιση χρόνο εντατικής δουλειάς από τους μαθητές Γιάννη Παπαδόπουλο και Ιάσωνα Σομόγλου. Η Διάνα τούς διδάσκει ρομποτική και τους προετοιμάζει για διαγωνισμούς, και μαζί δημιούργησαν ένα project βασισμένο σε μια αυτάρκη και «έξυπνη» κοινότητα.

Η ιδέα βασιζόταν στην παραγωγή, αποθήκευση, μετατροπή και ανταλλαγή ενέργειας μέσα στην κοινότητα. Με τη βοήθεια αλγορίθμων, μπορούσε να εντοπίζεται ποια σπίτια χρειάζονται ενέργεια ανά πάσα στιγμή και ποια έχουν περίσσεια ώστε να τη μοιραστούν, υπολογίζοντας και τις αποστάσεις για βέλτιστη απόδοση.

Έξυπνες λύσεις στην καθημερινότητα

Τα σπίτια διέθεταν αισθητήρες που διέκοπταν τη λειτουργία συσκευών όταν δεν χρειάζονταν, ενώ μέσω Bluetooth, οι κάτοικοι μπορούσαν να ρυθμίζουν από το κινητό τους θερμοκρασία και λειτουργίες των συσκευών. Τα φανάρια των πεζών λειτουργούσαν μόνο όταν ανίχνευαν άνθρωπο να περιμένει, αποθηκεύοντας ηλιακή ενέργεια. Επιπλέον, η ενέργεια από κίνηση στο γυμναστήριο και την παιδική χαρά μετατρεπόταν σε ηλεκτρική.

Η πρώτη επαφή με τη ρομποτική

Η Διάνα θυμάται πως ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη ρομποτική στην πρώτη γυμνασίου, χάρη στον καθηγητή της στην τεχνολογία. Από τότε ξεκίνησε να συμμετέχει σε διαγωνισμούς και σύντομα δημιούργησε τη δική της ομάδα, με βάση το σπίτι της. Οι πρώτες μεγάλες διακρίσεις ήρθαν σε διαγωνισμούς στην Ελλάδα, στο Abu Dhabi και στην Ολυμπιάδα της Κόστα Ρίκα — πρωτιές που δεν είχε ξαναζήσει η Ελλάδα.

Τα εμπόδια και τα στερεότυπα

Η πορεία της δεν ήταν εύκολη. Αντιμετώπισε στερεότυπα για τις γυναίκες στις θετικές επιστήμες, σε έναν χώρο που κυριαρχούν οι άνδρες — όπως συμβαίνει και στο Πολυτεχνείο, όπου οι φοιτήτριες είναι μόλις το 20%. «Γυναίκα, νέα, σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο… με είδαν πολλοί με δυσπιστία», λέει. «Αλλά απάντησα με έργα».

Το μεγαλύτερο όμως εμπόδιο, κατά τη γνώμη της, είναι ότι στην Ελλάδα η ρομποτική δεν έχει τις υποδομές να αναπτυχθεί επαγγελματικά. «Οι προσπάθειες προχωρούν πολύ αργά. Ευτυχώς, όμως, έχει αρχίσει να αλλάζει η εικόνα. Ο κόσμος δεν ταυτίζει πια τη ρομποτική μόνο με τα ανδροειδή των ταινιών. Η ρομποτική είναι η δημιουργία μιας μηχανής με αισθητήρες και αλγορίθμους που της επιτρέπουν να αντιδρά και να ‘σκέφτεται’. Ακόμα και ένα έξυπνο πλυντήριο είναι ρομπότ – έστω σε βασική μορφή».

Η δημιουργία της Unique Minds

Μαζί με τον συμφοιτητή της Παύλο, η Διάνα ίδρυσε τη φοιτητική ΜΚΟ Unique Minds, διαπιστώνοντας κενά στο εκπαιδευτικό σύστημα. «Το σύστημα δεν μπορεί να αναγνωρίσει και να ενισχύσει τις μοναδικές δεξιότητες ενός μαθητή», σημειώνει.

Τα οφέλη και οι αδυναμίες του πανεπιστημίου

Παρά τις αδυναμίες, βλέπει και κάποια θετικά στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Όπως εξηγεί:

«Είναι εντυπωσιακό που τα δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια μπορούν να ανταγωνιστούν επάξια ιδρύματα του εξωτερικού με υψηλά δίδακτρα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι φοιτητές έρχονται σε επαφή με ένα χάος που πρέπει να διαχειριστούν μόνοι τους, χωρίς καθοδήγηση. Έτσι αναγκάζονται να ψαχτούν, να διαβάσουν, να βρουν επιπλέον υλικό, σεμινάρια. Αυτή η αυτονομία τούς δίνει πολλά».

Η ανάγκη για καλύτερο προσανατολισμό

Στόχος της Unique Minds είναι να περιορίσει το φαινόμενο των φοιτητών που βρίσκονται σε σχολές που δεν τους ταιριάζουν. Όπως λέει η ίδια: «Στην Ελλάδα ρωτάμε τα παιδιά τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, όχι τι τους αρέσει να σπουδάσουν. Κάποια στιγμή σκέφτηκα: αν είχα βοηθήσει έναν μαθητή, πριν καν μπει σε σχολή, να βρει τι του αρέσει στ’ αλήθεια — όπως έγινε και με εμένα — μήπως η πορεία του ήταν διαφορετική;».

Η Unique Minds εστιάζει στον ακαδημαϊκό προσανατολισμό. Βοηθά μαθητές να γνωρίσουν από κοντά τα πανεπιστήμια και τις σχολές, πέρα από στερεότυπα, φύλο ή επαγγελματικές προκαταλήψεις. Διοργανώνει σεμινάρια, ανοιχτές συζητήσεις και βιωματικές δράσεις, ώστε οι μαθητές να γνωρίσουν το πανεπιστήμιο και τους φοιτητές του από κοντά.

Πηγή: diaforetiko