Βάσεις 2015: Αριστούχος με εισιτήριο στη Νομική και διαβατήριο μακριά από την ‘Καμένη Γη’

Υποψήφιος της Θεωρητικής Κατεύθυνσης, ο 18χρονος Δήμος λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των βάσεων 2015 δηλώνει στο NEWS 247, ότι παρά την καλή προετοιμασία του σε όλα τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, σάστισε με το απαιτητικό άγνωστο κείμενο του Θουκυδίδη στα Αρχαία Ελληνικά, απόρησε με την κλιμακούμενη δυσκολία των ζητημάτων στη Λογοτεχνία Κατεύθυνσης, αισθάνθηκε αμηχανία για μερικά δευτερόλεπτα απέναντι στον όγκο των ερωτημάτων στη Βιολογία Γενικής Παιδείας και αρνήθηκε να υποτάξει τη σκέψη του σε «κλισαδούρες» των βοηθημάτων στην Έκθεση, γεγονός που του κόστισε 2.2 μονάδες στην κλίμακα του 20. «Η ψυχολογία μου δεν διέφερε από τη μάζα των υποψηφίων εκείνες τις ώρες. Θυμάμαι ότι αναστατωνόμουν, κάθε φορά που έπαιρνα στα χέρια μου την κόλλα. Αλλά είχα γρήγορα αντανακλαστικά. Οργανωνόμουν άμεσα, έβαζα τη σκέψη μου σε τάξη και προσπαθούσα να μην αγχωθώ ούτε λεπτό».

Με 19.5 στα απαιτητικά Αρχαία Κατεύθυνσης, 19.4 στη Λογοτεχνία Κατεύθυνσης, 19.4 στην Ιστορία Κατεύθυνσης, «ατόφιο» 20άρι στα Λατινικά, 17.8 στην Έκθεση και 19.8 στη Βιολογία Γενικής Παιδείας, ο Δήμος Παναγόπουλος συγκαταλέγεται επάξια στη λίστα με τους μόλις 4.010 αριστούχους σε όλη την Ελλάδα, αριθμός που μάλλον αποτελεί ιστορικό χαμηλό την τελευταία δεκαετία (από τους 7.428 το 2014), αλλά και έναν από τους 162 (σε ποσοστό 0,51%) που έγραψαν μεταξύ 19-20 στη Θεωρητική Κατεύθυνση στις φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις. «Ακόμη κι εγώ δεν περίμενα να πετύχω τόσο υψηλές βαθμολογίες».

Τι απαιτείται όμως για σίγουρες και υψηλές μαθητικές επιδόσεις στο στίβο των Πανελληνίων; Ο 18χρονος Δήμος ξεκαθαρίζει: «Μία είναι η αναγκαία και επαρκής συνθήκη. Συστηματικό και μεθοδικό διάβασμα, αλλά με έξυπνο τρόπο. Δηλαδή όχι αυστηρή προσκόλληση στη στείρα αποστήθιση, αλλά με έμφαση στην ενίσχυση της κριτικής σκέψης. Για παράδειγμα, στο μάθημα της Έκθεσης, ποτέ δεν τιθασεύτηκα και δεν περιορίστηκα στα καλούπια, τα σχεδιαγράμματα, τους μπούσουλες και τις κλισέ εκφράσεις των σχολικών εγχειριδίων και των φροντιστηριακών βοηθημάτων . Ίσως αυτό να έπαιξε κάποιο ρόλο. Αντίθετα, προτίμησα να μελετάω δοκίμια, λογοτεχνία και δημοσιογραφικά άρθρα. Έψαχνα πολλά θέματα στο ίντερνετ με λέξεις κλειδιά, όπως ανθρωπισμός, λαϊκισμός, ολοκληρωτισμός, ξενοφοβία, ρατσισμός, δημοκρατία, δικαιώματα και άλλα θέματα που ήξερα ότι ήταν στα ‘SOS’. Δεν ήθελα να μείνω προσκολλημένος στα βιβλία και το ίντερνετ αποτέλεσε το μέσο για να τα επικαιροποιήσω».

Για τον ίδιο ωστόσο, σημαντικό ρόλο στην επιτυχία, δεν παίζει αυστηρά και μόνο η καλή προετοιμασία. «Πρέπει να έχεις τύχη και το σημαντικότερο, καλή ψυχολογία. Θυμάμαι μόνο μία μέρα ήμουν κακόκεφος, από τα συνολικά δύο χρόνια συνεχούς αγώνα και δοκιμασίας. Πρέπει να βρίσκεις διέξοδο στο καθημερινό διάβασμα, γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Να απασχολείσαι δημιουργικά στον ελεύθερό σου χρόνο, ώστε να μην σου βγαίνει η κούραση, όπως με λογοτεχνικό διάβασμα ή να παίζεις μουσική, για να μην αποκτάς άσχημα ξεσπάσματα κούρασης», προσθέτει, ενώ δεν ξεχνά να σημειώσει πως χωρίς την αμέριστη συμπαράσταση των γονέων και των καθηγητών του σχολείου και του φροντιστηρίου του, ίσως σήμερα να βρίσκονταν μακριά από το στόχο του.

Τι θέλει ο ίδιος να ξεχάσει από τον προσωπικό του Γολγοθά; «Την πίεση, στην οποία σε υποβάλλει το εκπαιδευτικό σύστημα. Χρειάζεται ριζικές αλλαγές. Η ελληνική νοοτροπία δυστυχώς, έχει παρεισφρήσει στο δημόσιο σχολείο, προωθείται μόνο η στείρα αποστήθιση και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση απομακρύνεται από βασικές αρχές, όπως το περιβάλλον, την τεχνολογία, την έρευνα και τη διάδραση μέσω ψηφιακής εκπαίδευσης ή τα προγράμματα εξάσκησης κριτικής σκέψης. Το σχολείο – έστω και άθελά του – στοχεύει μόνο στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν παρέχει ποιοτική μάθηση και αυτό είναι ό, τι χειρότερο». Την ίδια στιγμή, ο 18χρονος αριστούχος υπογραμμίζει ό, τι πραγματικά του έλειψε κατά τη διάρκεια της απαιτητικότερης σχολικής χρονιάς. «Η μεγαλύτερη κοινωνική δικτύωση και η επαφή με φίλους. Βλέπεις, οι έξοδοι περιορίστηκαν σε σημαντικό βαθμό. Αλλά ακόμη και αυτές οι λίγες, γίνονταν πάντα υπό το άγχος και την πίεση να γυρίσω σπίτι για να ολοκληρώσω τη μελέτη. Τώρα περιμένω πώς και πώς να γνωρίσω στη σχολή καινούργιο κόσμο. Το διάστημα της σκληρής καθημερινότητας, έγινα πολύ εσωστρεφής. Και φυσικά, δεν μου άρεσε».

H επόμενη ημέρα στο σκαλοπάτι της επιτυχίας και το επόμενο λιθαράκι προσωπικής ανέλιξης, μέσα από τα έδρανα της Νομικής; «Η επιστήμη της Νομικής ανοίγει πολλούς δρόμους και μονοπάτια, τα οποία υπερβαίνουν την τυφλή τήρηση του νόμου και τους απλούς νομικισμούς και φτάνουν σε σημεία που αφορούν στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Κατ’ αυτή την έννοια, δεν μπορώ ακόμη να ξέρω που θα κατευθυνθώ ακριβώς. Αλλά σίγουρα, ένας κλάδος που με ενδιαφέρει είναι το Δίκαιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και ό, τι έχει σχέση με την υπεράσπιση και προάσπιση του Δικαίου του Ανθρώπου, σε οποιοδήποτε επίπεδο (αστικό, πολιτικό)».

Όσο για τις «μαύρες τρύπες» της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο Δήμος Παναγόπουλος υπογραμμίζει στο NEWS 247 μερικά από τα πιο εξοργιστικά για τον ίδιο «γκρίζα» σημεία που χρήζουν άμεσης και ριζικής αναδιάρθρωσης: «Η εισχώρηση του σάπιου πολιτικού συστήματος στην εκπαίδευση που τελικά δεν λειτουργεί προς όφελος του φοιτητή, αντίθετα επιμολύνει σκέψεις και συνειδήσεις. Όχι ότι δεν συμφωνώ με τη διαμόρφωση πολιτικής ή κομματικής ταυτότητας, αλλά είμαι κάθετα αντίθετος με την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων ακόμη και εντός Πανεπιστημίου. Αν πρέπει να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα είναι η κακή νοοτροπία και η Παιδεία, στοιχεία που τροφοδοτούν, κατά τη γνώμη μου, το χάος, ιδίως σήμερα που βαδίζουμε προς την ολοκληρωτική ηθική και ανθρωπιστική καταστροφή».

Στην ερώτηση εάν θα μείνει να παλέψει στην Ελλάδα για ένα καλύτερο αύριο ή εάν θα προτιμήσει το δρόμο του εξωτερικού για περισσότερες προοπτικές, ο «μικρός, αλλά θαυματουργός» Δήμος απαντά: «Θεωρώ ότι για άτομα που αναζητούν εξειδίκευση και μία ανέλιξη στον επαγγελματικό τομέα, η έξοδος από την Ελλάδα είναι το μοναδικό σενάριο. Δυστυχώς! Η χώρα μας δεν μπορεί να δώσει στη νέα γενιά αυτό που πραγματικά χρειάζεται. Είναι «Καμένη Γη». Η απουσία εξειδίκευσης, έρευνας και εύφορων προοπτικών, σε συνδυασμό με τη διαφθορά που έχει εισχωρήσει σε όλους τους τομείς, αποτελούν για εμένα το διαβατήριο για το δρόμο της εκπαιδευτικής μετανάστευσης».

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο 18χρονος Δήμος βάζει σε τάξη την καινούργια του ζωή. Έκανε την εγγραφή του σε γυμναστήριο, ξεκινά τα ρώσικα για δεύτερη φορά για την απόκτηση επιπλέον διπλωμάτων, αναζητά τμήμα για να ολοκληρώσει τα Γερμανικά του, ελπίζει σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό τον ερχόμενο Νοέμβριο μιας και που εκ φύσεως είναι περισσότερο χειμερινός τύπος και συμβουλεύει τους επόμενους τελειοφοίτους: «Δεν έχει σημασία μόνο να είσαι αριστούχος στη Γ’ Λυκείου. Αυτό που έχει σημασία είναι ακόμη με λιγότερα μόρια, ο κάθε υποψήφιος πρέπει βρει έναν τρόπο να συνεχίσει τη ζωή του και να ανιχνεύσει ευκαιρίες εξέλιξης, ακόμη κι αν δεν έχει πετύχει στην πρώτη σχολή της προτίμησής του. Κανείς δεν πρέπει να παραμείνει στα αριστεία και στους τίτλους. Ο καθένας μας πρέπει να συνεχίσει να έχεις κίνητρα και θέληση να πετύχει ακόμη υψηλότερους στόχους. Αυτό απαιτεί ωστόσο, σκληρή προπόνηση», ολοκληρώνει.

news247.gr