Βόμβα Παπακαλιάτη: Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις και η διαμάχη με τον πατέρα του

Εκείνος δείχνει να πιστεύει υπερβολικά πολύ στον εαυτό του («είμαι ένας άνθρωπος που τα πηγαίνει καλά με τον εαυτό του»).

Κάποιοι θεωρούν πως είναι «μοναχικός και εσωστρεφής, ένα πολύ απομονωμένο παιδί που δύσκολα σου ανοίγεται και ακόμα πιο δύσκολα σε πλησιάζει» και κάποιοι άλλοι πως πολύ απλά «ο Χριστόφορος γεννήθηκε καλλιτέχνης, αν το πεπρωμένο του δεν είναι αυτό τότε ποιο είναι;».

Ό,τι και να είναι, όποια μυστικά κι αν κρύβει, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Όταν η τύχη χτύπησε την πόρτα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και εκείνος της άνοιξε εκείνη τον ερωτεύτηκε σφόδρα.

Αν τον ρωτήσεις πώς γίνεται να ζει μόνος όταν γνωρίζει τόσο κόσμο και έχει μια γεμάτη επαγγελματικά ζωή, εκείνος θα απαντήσει πως θεωρεί τη μοναξιά του αιτία έμπνευσης:

«Το σενάριο πάει μαζί με τη μοναξιά, δεν μπορείς να γράψεις σε διαφορετικές συνθήκες. Άπαξ και τα πηγαίνω καλά με τον εαυτό μου δεν έχω κανένα πρόβλημα, μου αρέσει».

Ο χωρισμός που τον πόνεσε

Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1975 από εύπορη οικογένεια και τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Κρήτη. Σε ηλικία 4 χρόνων οι γονείς του αποφασίζουν να χωρίσουν, γεγονός που τον ενόχλησε πολύ και το κουβαλούσε μέσα του ως μεγάλο βάρος.

Εκείνος μαζί με το μικρότερο αδερφό του Φίλιππο ακολουθεί τη μητέρα του στην Αθήνα. Δεν ήταν ιδιαίτερα καλός μαθητής -ήταν μάλιστα συμμαθητής με τη Ευγενία Μανωλίδου- του άρεσε όμως το μάθημα της Έκθεσης και συμμετείχε σε παιδικό θίασο του οποίου ήταν η «ψυχή».

Ο ίδιος έχει δηλώσει πως ήταν «παράδειγμα προς αποφυγήν όχι προς μίμηση» και αρκετά τεμπέλης. Πάντως την ίδια ώρα έγραφε μόνος του σενάρια που τα κλείδωνε μέσα στο συρτάρι του για να μην του τα αρπάξει κανείς και του καταστρέψει τις ιδέες του!

Ο Παπακαλιάτης άρχισε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να παίζει στην τηλεόραση από τα 16 του, κάνοντας κοπάνα από το σχολείο. Μπήκε στο τηλεοπτικό πλατό υποδυόμενος τον Βενιαμίν στους «Φρουρούς της Αχαΐας», στο πλευρό της Μιμής Ντενίση, και έπαιξε καλά… Τόσο απλά!

Αγαπημένο του καταφύγιο σε μικρή ηλικία το σπίτι του παππού και της γιαγιάς, όπου μαζί με άλλα παιδιά έφτιαξε επάνω σε ένα δέντρο ένα μικρό σπιτάκι, όπου κρύβονταν όταν δεν ήθελαν να τους ανακαλύψει κανείς! Εκεί γνωρίζει και ανακαλύπτει τα πρώτα του ερωτικά σκιρτήματα. Η Μυρτώ ήταν όλος ο κόσμος του και προφανώς εκείνη εάν ήξερε την εξέλιξη της πορείας του Χριστόφορου να του παραδινόταν άνευ όρων.

Στο σπίτι των παππούδων του τού έτυχαν τα καλύτερα! Ακόμα και την πρώτη δουλειά που βρήκε εκεί την ανακάλυψε, σε μια πεταμένη εφημερίδα…

«Αν στα 15 και μισό που ήμουν δεν είχα πάει εκείνη τη μέρα στο σπίτι της γιαγιάς μου και δεν είχα ανοίξει την εφημερίδα να δω την αγγελία που ζητούσαν ηθοποιούς, δεν θα είχα πάει ποτέ σε εκείνο το κάστινγκ. Όλα στη ζωή μου θα εξελίσσονταν διαφορετικά», λέει ο ίδιος, θεωρώντας τον εαυτό του πολύ τυχερό. Πιστεύει στο πεπρωμένο, στη θεά Τύχη, αφού όλα τα πράγματα στη ζωή του έγιναν τελείως τυχαία. Η τύχη τον αγάπησε…

Με διαβατήριο το γοητευτικό προφίλ του, που «έγραφε» στο φακό, και το γεγονός πως τα έλεγε καλά για την ηλικία του, είδε να ανοίγονται πολλές πόρτες μπροστά του. Η ευγένειά του, το ήθος του αλλά και το ότι ήταν «ψαγμένος», παρά το νεαρό της ηλικίας του, του πρόσφεραν επιπλέον εφόδια για να προχωρήσει.

Έναν χρόνο μετά, μαθητής ακόμα της Γ΄ Λυκείου, συνάντησε τον Λάκη Λαζόπουλο στην οντισιόν για τους «Δέκα Μικρούς Μήτσους» και γεννήθηκε ο ρόλος του Τζίμη και η θρυλική ατάκα «Πάμε πλατεία;», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία.

Όταν τελείωσε το σχολείο οι γονείς του Παπακαλιάτη επέμεναν να σπουδάσει στο εξωτερικό. Έγινε δεκτός στη δραματική σχολή της Βοστώνης και έφυγε για την Αμερική.

Το ταξίδι του ολοκληρώθηκε σε επτά μόλις μέρες, αφού το μυαλό και η καρδιά του ήταν στην Ελλάδα και στη δουλειά του. Στην Αθήνα σπούδασε σε δραματική σχολή και παράλληλα δούλευε στο θέατρο στους «Τρομερούς γονείς», με την Άννα Παναγιωτοπούλου, τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου και τον Μίμη Χρυσομάλλη.

Από εκεί και μετά τα πράγματα εξελίσσονται ραγδαία στη ζωή του Χριστόφορου και η μια επιτυχία διαδέχεται την άλλη. Με ό,τι κι αν καταπιάνεται, τα καταφέρνει. Θεατρικό, τηλεοπτικό κοινό, κριτικοί σηκώνουν τα χέρια ψηλά μπροστά στο «φαινόμενο Παπακαλιάτης» ή του επιτίθενται!

Γίνονται ολοένα και πιο αυστηροί μαζί του, και ενίοτε σκληροί, το κοινό όμως αδιαφορεί πλήρως και τον δικαιώνει πανηγυρικά ως συγγραφέα, σκηνοθέτη και ηθοποιό, κάνοντας τα μηχανάκια της AGB να… κοκκινίζουν.

Η τηλεόραση τον αγαπά και τον ακριβοπληρώνει και εκείνος δίνει κάτι παραπάνω για να αποδείξει ότι η κορυφή όχι απλώς του ανήκει αλλά του αξίζει κιόλας.

Τα θέματα στις σειρές που γράφει είναι πολύ προκλητικά, «προχωρημένα» για το κατεστημένο της εποχής. Ερωτικά τρίγωνα, ομοφυλοφιλικοί έρωτες, όλα αποτυπώνονται «φόρα παρτίδα» και συγκινούν.

Με τον Λαζόπουλο μετά από 15 χρόνια σιωπής

Η συνάντηση με τον Λαζόπουλο το 2010 -μετά από 15 χρόνια που είχαν να βρεθούν και να μιλήσουν- στο «Αλ Τσαντίρι Νιούζ» τροφοδότησαν ακόμα μία φορά τις «κακές γλώσσες». Τους είχαν δει να κάνουν κοινές διακοπές, ο Χριστόφορος να φιλοξενείται στο σπίτι του Λαζόπουλου στην Πάρο, να κάνουν βόλτες με το σκάφος του…

Μια κόντρα και μια απόσταση που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ και από κανέναν, απορίας άξιον όμως ήταν πώς δύο άνθρωποι που για μεγάλο χρονικό διάστημα έκαναν τόσο «κολλητή» παρέα βρέθηκαν ξαφνικά σε αντίθετα ρεύματα και δεν μιλούσαν. «Αυτά είναι σαχλαμάρες, έχω μια σχέση βαθιάς αγάπης, σχεδόν συγγενική με τον Λαζόπουλο. Εγώ δεν είχα μεγάλο αδελφό, ήμουν εγώ ο πρώτος, ο αρχηγός, αυτός που θα φρόντιζε για όλους, οπότε ήταν πολύ ωραίο.

Τότε που ήμουν είκοσι, υπήρχε ένας άνθρωπος που ανά πάσα ώρα και στιγμή θα με συμβούλευε, θα με βοηθούσε», δήλωσε ο Χριστόφορος όταν τον πίεσαν οι δημοσιογράφοι να μιλήσει για τη φημολογούμενη κόντρα τους: «Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ δύο διαφορετικών προϊόντων. Τα μόνα που μπορούν να υπάρξουν είναι σύμπνοια και αλληλοϋποστήριξη. Ειδικά όταν ο στόχος είναι το καλό. Εξάλλου ποτέ δεν έχω φτύσει εκεί που έχω φάει».

Η συνεργασία του με την κόρη Λαζόπουλου

Ο Λάκης Λαζόπουλος δήλωσε το «παρών» στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και όλοι θεώρησαν ότι ο λόγος της παρουσίας του εκεί ήταν ο καλός του φίλος και η πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα. Ελάχιστοι γνώριζαν ότι ακόμα ένας βασικός λόγος ήταν η κόρη του Μαριέλλη, που βρίσκεται πίσω από την ταινία του Παπακαλιάτη.

Η 25χρονη Μαριέλλη, ένα κορίτσι πολύ εργατικό και φιλόδοξο, είναι χαμηλών τόνων, αποφεύγει τα πάρτι και τα κοσμικά φλάς και δεν κομπάζει που είναι κόρη του Λαζόπουλου. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που έχει κάνει κάτι τόσο αξιόλογο, αφού εργάζεται για λογαριασμό της Village και συμμετείχε σαν executive producer στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή «Ο Θεός αγαπούσε το χαβιάρι».

Η άγνωστη διαμάχη με τον πατέρα του

Ένα γεγονός που σχολιάστηκε ήταν η παρουσία του πατέρα του Μανώλη στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας του, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που γνώριζαν καλά ότι ο ηθοποιός δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις μαζί του, λόγω του χωρισμού του με τη μητέρα του.

Βέβαια τα χρόνια πέρασαν και η διαμάχη των δύο αντρών ανήκει πια στο μακρινό παρελθόν. Μια ζεστή αγκαλιά και η υπερηφάνεια του πατέρα ήταν αρκετά… Και βέβαια δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι μπαμπάς και γιος μοιάζουν απίστευτα! Ο Μανώλης Παπακαλιάτης ήταν ιδιοκτήτης ξενοδοχειακής μονάδας στην Κρήτη, την οποία κάποια στιγμή μίσθωσε σε ξένη εταιρεία και τώρα δραστηριοποιείται στο χώρο του αθλητισμού.

Στην πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα ο Παπακαλιάτης τα κατάφερε -ακόμα μια φορά- πάρα πολύ καλά. Από το πρώτο τετραήμερο προβολής της έκοψε περισσότερα από 100.000 εισιτήρια, «κατατροπώνοντας» ακόμα και τον πολυσυζητημένο «βρυκόλακα» Ρόμπερτ Πάτινσον και την ταινία «Λυκόφως-Χαραυγή 2».

Στην ταινία πρωταγωνιστούσε, υπέγραφε το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Δεν φοβήθηκε καθόλου να την κάνει one man show, αφού έτσι κι αλλιώς ήταν μια ταινία προσωπική.

Οι φιλίες του

Με τη Δήμητρα Γαλάνη, εκτός από συνεργάτες στο «Δυο μέρες μόνο», έγιναν και δύο πολύ καλοί φίλοι και έτσι δεν δίστασε να την πάρει στο τηλέφωνο μία η ώρα το ξημέρωμα και να της ζητήσει να του γράψει τη μουσική και να ερμηνεύσει αυτή το ομώνυμο τραγούδι, σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου.

«Δύσκολες οι φιλίες για τον Χριστόφορο», λένε όσοι τον γνωρίζουν, αφού ο γνωστός ηθοποιός δεν προλαβαίνει να αναλώνεται σε δημόσιες σχέσεις και κοινωνικές γνωριμίες.

Με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη έκανε στενή παρέα για μια περίοδο αλλά μετά χάθηκαν. Γεγονός πάντως είναι ότι δένεται κάποια φεγγάρια με τους άμεσους συνεργάτες του και μετά πάλι βυθίζεται στην επόμενη δουλειά του. Κόντρες και έχθρες δεν έχει δημιουργήσει με άλλους συναδέλφους του και -παρά τον ανταγωνισμό- όλοι υποκλίνονται στο ταλέντο του.

Αγαπημένοι του προορισμοί για διακοπές η Κρήτη και οι Παξοί -«είναι το δεύτερο σπίτι μου, το καταφύγιό μου», έχει πει-, όπου διατηρεί το δικό του σπίτι και η μητέρα του ξενοδοχειακό συγκρότημα, στο οποίο φιλοξενεί πολλούς φίλους του – το περσινό καλοκαίρι το πέρασε συντροφιά με το ζευγάρι Σολωμού-Μουζουράκη.

Στη μητέρα του έχει ιδιαίτερη αδυναμία: «Είναι φτιαγμένη από ζάχαρη και από ένα άρωμα που φοράει όταν βγαίνει έξω και μυρίζει πολύ ωραία».

Το επεισοδιακό φιλί

Εννέα χρόνια πέρασαν από τότε που το ΕΣΡ επέβαλε πρόστιμο για το ομοφυλοφιλικό φιλί στη σειρά «Κλείσε τα μάτια». Όταν τον ρώτησαν την άποψή του για την απόφαση αυτή, εκείνος απάντησε: «Όλο αυτό το κρίνω ως καφρίλα μιας μερίδας ηλίθιων ανθρώπων που παραμένουν ακόμα στις λάθος θέσεις. Κομπλεξικοί, αντιεπαγγελματίες που δεν σέβονται τίποτα! Και το πιο επικίνδυνο είναι ότι έχουν άγνοια της δουλειάς που πρέπει να κάνουν».

Πάντως η αλήθεια είναι ότι κανένα πρόστιμο και καμιά τιμωρία δεν συνετίζει τον Παπακαλιάτη. Από τότε σε δικά του σίριαλ που ακολούθησαν υπήρχαν πολλά «ερωτικά καλέσματα» και υπονοούμενα που τράβηξαν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών και εκτόξευσαν την αδρεναλίνη και τις τηλεθεάσεις στο κόκκινο, αλλά ποτέ άλλοτε το ΕΣΡ δεν ξαναασχολήθηκε μαζί του.

gossiplife.gr