«Βγάλαμε λεφτά χάρη στον πράσινο χρυσό»: Ο πρωτοπόρος γεωπόνος που έφερε στην Ελλάδα το φρούτο που έγινε εθνικό κεφάλαιο

Το ακτινίδιο θεωρείται σήμερα ένα από τα πιο πολύτιμα προϊόντα της ελληνικής γεωργίας, όμως πριν από λίγες δεκαετίες δεν ήταν καν γνωστό στη χώρα. Η ιστορία του ξεκινά από την επιμονή και το όραμα ενός ανθρώπου, του γεωπόνου Τάσου Μίχου, που πίστεψε σε αυτόν τον «πράσινο χρυσό» και κατάφερε να τον καθιερώσει στην Ελλάδα.

Ένα φρούτο γεμάτο θρεπτικά συστατικά

Τα πορτοκάλια έχουν συνδεθεί με τη βιταμίνη C, όμως δεν είναι τα πιο πλούσια σε αυτή. Το ακτινίδιο περιέχει πολλαπλάσια ποσότητα και θεωρείται super food. Εκτός από βιταμίνη C, περιλαμβάνει βιταμίνες Α, Ε και Κ, καθώς και ισχυρά αντιοξειδωτικά. Τα μικρά σπόρια του είναι πηγή Ω-3 λιπαρών οξέων, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη καρκίνου, στη μείωση καρδιαγγειακών παθήσεων, στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού.

Παράλληλα, βοηθά στην πέψη, στον ύπνο και στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου, καθιστώντας το ένα από τα πιο ευεργετικά φρούτα για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Η άφιξη του ακτινιδίου στην Ελλάδα

Μέχρι τη δεκαετία του 1980, στην Ελλάδα κανείς δεν γνώριζε το ακτινίδιο. Το καλλιεργούσαν μόνο η Κίνα και η Νέα Ζηλανδία. Ο Τάσος Μίχος, γεννημένος στην Καστοριά το 1929, ανακάλυψε το φρούτο μέσα από ένα γαλλικό περιοδικό. Η γλυκόξινη γεύση, η περίεργη υφή και τα θρεπτικά του στοιχεία τον κέντρισαν αμέσως.

Επικοινώνησε με το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας ώστε να προμηθευτεί τα πρώτα δενδρύλλια, καθώς τότε η Ελλάδα δεν είχε τη δυνατότητα απευθείας εισαγωγής. Λίγες μέρες αργότερα έφτασαν τα πρώτα δέκα φυτά και φυτεύτηκαν δοκιμαστικά στον Σβορώνο Πιερίας, περιοχή με παρόμοιες συνθήκες με αυτές της Νέας Ζηλανδίας.

Όπως εξήγησε ο ίδιος, το ονόμασε «ακτινίδιο» επειδή το εσωτερικό του μοιάζει με τις ακτίνες μιας ρόδας ποδηλάτου.

Η γρήγορη εξάπλωση της καλλιέργειας

Η δοκιμή στέφθηκε με επιτυχία και από τα πρώτα φυτώρια η καλλιέργεια επεκτάθηκε γρήγορα με κέντρο την Κατερίνη. Με το πέρασμα των χρόνων το ακτινίδιο εξελίχθηκε σε σημαντική παραγωγή για την ελληνική οικονομία, αντικαθιστώντας σε πολλές περιοχές τον καπνό. Σήμερα καλλιεργείται εκτός από την Πιερία και σε Καβάλα, Ημαθία, Πέλλα, Ξάνθη, Άρτα, Πρέβεζα, Χανιά, Φθιώτιδα και Αιτωλοακαρνανία.

Το ακτινίδιο Πιερίας έχει αναγνωριστεί ως προϊόν γεωγραφικής ένδειξης (Π.Γ.Ε.) και της Φθιώτιδας ως προϊόν ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π.), λόγω της υψηλής ποιότητάς τους.

Από την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο

Η χώρα μας εξάγει σταθερά μεγάλες ποσότητες ακτινιδίων, με τον κατάλογο των χωρών που το εισάγουν να μεγαλώνει συνεχώς. Το 2022 η Ελλάδα κατέκτησε τη δεύτερη θέση στην παγκόσμια παραγωγή, πίσω μόνο από τη Νέα Ζηλανδία, με σχεδόν 300.000 τόνους. Πριν από τις πρόσφατες καταστροφές, οι προβλέψεις έκαναν λόγο για διπλασιασμό της παραγωγής μέχρι το 2027.

«Με το ακτινίδιο παντρέψαμε παιδιά, χτίσαμε σπίτι, να είναι καλά ο κ. Μίχος», λένε ακόμα και σήμερα αγρότες από την Πιερία.

Ένα ανθεκτικό και πολύτιμο προϊόν

Το ακτινίδιο ξεχωρίζει για την ποιότητα και την υψηλή απόδοσή του. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του είναι η ανθεκτικότητα: μπορεί να συντηρηθεί σε ψυκτικούς θαλάμους για μήνες, ώστε να φτάνει στην αγορά ακόμα και έξι μήνες μετά τη συγκομιδή. Αυτό το καθιστά ιδανικό και για μικρούς παραγωγούς, που μπορούν να το διαθέσουν χωρίς πίεση χρόνου.

Οι κλιματολογικές συνθήκες της Ελλάδας προσφέρουν εξαιρετικής ποιότητας καρπούς, που εκτιμώνται ιδιαίτερα στις διεθνείς αγορές.

Η κληρονομιά του Τάσου Μίχου

Ο Τάσος Μίχος, που έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2023, άφησε πίσω του μια παρακαταθήκη που άλλαξε τον αγροτικό χάρτη της χώρας. Με το ακτινίδιο, οι Έλληνες αγρότες απέκτησαν μια νέα πηγή εισοδήματος, ενώ οι καταναλωτές απολαμβάνουν ένα φρούτο με ανεκτίμητη διατροφική αξία.

Η ιστορία του δείχνει πώς η διορατικότητα ενός ανθρώπου μπορεί να μεταμορφώσει την οικονομία μιας ολόκληρης περιοχής.