Το ξέσπασμα της μητέρας της Κυριακής Γρίβα στο δικαστήριο: «Να καεί στην κόλαση» ο δολοφόνος του παιδιού μου

Η συγκλονιστική μαρτυρία της μητέρας της Κυριακής Γρίβα στη δίκη για τη δολοφονία της κόρης της, αποτύπωσε τον πόνο, την οργή και την αλήθεια πίσω από τις οικογενειακές φωτογραφίες που έκρυβαν σκοτεινές πραγματικότητες.

«Είμαι η μητέρα της Κυριακής που δολοφονήθηκε»

Η δίκη για την αποτρόπαιη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων συνεχίστηκε με την κατάθεση της μητέρας της, Δέσποινας Καλέα, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.

«Είμαι η μητέρα της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε στο αστυνομικό τμήμα από τον πρώην σύντροφό της, αυτό το τέρας. Έτσι συστήνομαι από την πρώτη Απριλίου και μετά», ξεκίνησε η μάρτυρας.

Έφερε φωτογραφίες της κόρης της, του κατηγορούμενου και κοινών οικογενειακών στιγμών, καθώς και μηνύματα συγγνώμης του κατηγορούμενου προς την ίδια και την κόρη της.

«Αυτός εδώ είναι στην πραγματικότητα ο κύριος που βλέπετε απέναντί σας, αυτή εδώ είναι μια από τις πολλές συγγνώμες που έχει ζητήσει σε εμένα και το παιδί μου… Τα περισσότερα συγγνώμη και παρακαλώ να με συγχωρέσεις είναι στο κινητό του παιδιού μου, το οποίο δεν έχουμε και για το οποίο ζητάμε άρση απορρήτου. Αυτή εδώ είναι μια φωτογραφία που θέλω να δώσω στα χέρια του δικηγόρου του ή στο Θανάση. Να δει που είναι; Τις αναγνωρίζεις τις φωτογραφίες; Βλέπεις που είναι;» είπε η μητέρα, κοιτώντας τον κατηγορούμενο στα μάτια, ενώ εκείνος παρέμενε με σκυμμένο κεφάλι.

Στη συνέχεια, του παρέδωσε μια φωτογραφία του μνήματος της Κυριακής.

«Αυτό εδώ είναι ο τόπος που πηγαίνω κάθε φορά που νιώθω ανάγκη να αγκαλιάσω την κόρη μου. Εσείς θα δείτε τα παιδιά σας, θα τα πάρετε τηλέφωνο, θα τα αγκαλιάσετε, θα τα μυρίσετε, εγώ δεν μπορώ να το πάρω» είπε με σπασμένη φωνή και συμπλήρωσε απευθυνόμενη στην αστυνομικό που στεκόταν δίπλα της: «Μη φοβάσαι εγώ δεν είμαι σαν αυτό το τέρας. Θέλω να γίνω η φωνή του παιδιού μου. Τη Δευτέρα γιορτάζει. Θέλω να της κάνω ένα δώρο, το ίδιο επιθυμώ να της κάνετε και εσείς. Αυτός ο άνθρωπος της στέρησε το δικαίωμα, να γιορτάζει, να χαίρεται, να την αγκαλιάζω…»

Γυρίζοντας ξανά προς τον κατηγορούμενο, ξέσπασε:
«Το βλέπεις Θανάση; Εκεί είναι τώρα η θεραπεύτριά σου; Τις αναγνωρίζεις τις φωτογραφίες, ήσασταν μαζί. Δεν έκανε ρούπι από κοντά σου. Η μόνη που σε αγάπησε και εσύ δεν την αγάπησες στο ελάχιστο. Της το ανταπέδωσες με πέντε μαχαιριές».

«Έμαθα τον θάνατο της κόρης μου από την τηλεόραση»

Η κ. Καλέα περιέγραψε πως έμαθε τη φρικτή είδηση:
«Το έμαθα από την τηλεόραση. Με πήρε τηλέφωνο ο Σάκης, ο πρώην σύζυγος. Πρώτη Απριλίου σταμάτησε η ζωή μου. Μόλις είχα γυρίσει από το σχολείο, άνοιξα την τηλεόραση και άκουσα ότι κάποιο έγκλημα έχει γίνει. Δεν είχαν πει ονόματα. Κατευθείαν με πήρε ο πρώην άνδρας μου τηλέφωνο. Μου λέει “είδες τι συμβαίνει;” και μου το είπε. Έπεσα κάτω και ήρθε με μάζεψε ο άνδρας μου».

Η τελευταία φορά που μίλησαν

Πρόεδρος: Πότε είχατε μιλήσει τελευταία φορά;

Μάρτυρας: Την προηγούμενη ημέρα. Είχα πάει την Κυριακή πριν γίνει η δολοφονία. Την προηγούμενη Κυριακή κάναμε σχέδια, πως θα φτιάξουμε το σπίτι.

Πρόεδρος: Σας είχε πει σε αυτό το σπίτι θα έμενε μονή;

Μάρτυρας: Ναι θα έμενε μόνη.

Πρόεδρος: Την ρωτήσατε πως πήρε απόφαση; Τις σας είπε;

Μάρτυρας: Μου είπε δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω άλλο, θέλω να πατήσω στα πόδια μου, θέλω να ξεφύγω.

Η κακοποιητική σχέση και η απομόνωση

Η μητέρα περιέγραψε πως η κόρη της βίωνε ψυχολογική και σωματική κακοποίηση, η οποία ξεκίνησε νωρίς στη σχέση τους.

«Το πρώτο εξάμηνο της σχέσης τους περπατούσαν στο δρόμο και στο δρόμο τους συνάντησε ένας συμμαθητής της Κυριακής. Της είπε τι κάνεις, πως τα πας. Αυτό δεν άρεσε στον Θανάση, στο δολοφόνο…»

Πρόεδρος: Μην κάνουμε χαρακτηρισμούς.

Μάρτυρας: Το τέρας που κάθεται πίσω μου όταν γύρισαν στο σπίτι της έδωσε δύο χαστούκια. Το θεώρησε κολακευτικό, με ζηλεύει, με αγαπάει, είσαι δικιά μου, θυμάμαι «είσαι δικιά μου και από μένα δεν πρόκειται να σε πάρει κανένας, είσαι αποκλειστικά δικιά μου». Η κακοποίηση κλιμακώθηκε σταδιακά, ως αποτέλεσμα να μην έχει χρήματα, να της παίρνει τις κάρτες, μου στέρησε τη δυνατότατα να έχω το παιδί μου στην αγκαλιά μου.

Πρόεδρος: Εκείνος εργαζόταν;

Μάρτυρας: Όχι πάντα εργαζόταν η Κυριακή. Σκοπός του ήταν να πάρει χρήματα με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς να δουλέψει. Όπως επιδόματα, στο τέλος επιδίωκε να πάρει επίδομα αναπηρίας λόγω ψυχοπάθειας. Έψαχνε ψυχίατρο να του δώσει χαρτί για επίδομα.

Το πρόσωπο πίσω από τις φωτογραφίες

Η Πρόεδρος σχολίασε πως οι φωτογραφίες του ζευγαριού δεν προμήνυαν την τραγική κατάληξη.

Πρόεδρος: Βλέπουμε φωτογραφίες από Χριστούγεννα, με την Κυριακή, την Αντωνία και τον κατηγορούμενο, δεν δείχνουν κάτι νοσηρό…

Μάρτυρας: Αυτό που φαίνεται δεν έχει σχέση με πραγματικότητα, πολλές φορές στις φωτογραφίες βγαίνουμε με ένα χαμόγελο ενώ η ψυχή μας είναι μαύρη. Σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε ότι ήταν ψυχιατρικά διαταραγμένος. Ήμουν πάντα κοντά και στα τρία μου τα παιδιά.

Πρόεδρος: Τι ξέρατε;

Μάρτυρας: Είναι πολλά πράγματα. Ό,τι περνούσε πολύ δύσκολα…

Το προφίλ του κατηγορούμενου και οι συγγνώμες

Η μητέρα αποκάλυψε ότι ο κατηγορούμενος έκανε συχνή χρήση αλκοόλ και συμπεριφερόταν βίαια.

«Μου έλεγε μαμά όταν πίνει, συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα και με χτυπάει. Κάθε φορά που την ξυλοκοπούσε, αυτό συνέβαινε τουλάχιστον μία με μιάμιση φορά το μήνα», είπε.

«Μην αφήνεις τη φωτογραφία, θέλω να την έχεις κάδρο τη φωτογραφία εκεί που θα πας», του φώναξε με πόνο.

«Εγώ μάθαινα για ξυλοδαρμό συνήθως με βιντεοκλήση. Κάθε φορά μετά έκανε δώρα, πεσκέσια, λαγούς κλπ πολλά παρακάλια και συγγνώμες. Τα ακούς; Όλα τα ‘χω», είπε προς τον κατηγορούμενο.

Τέλος, ξέσπασε:
«Είναι κρίμα που δεν γνωρίσατε το νινί μου, ο δρόμος της προς τον παράδεισο θα είναι πολύ φωτεινός… εύχομαι να καεί στην κόλαση με όλη μου την ψυχή, αμαρτία που το λέω, να μην βρεις τόπο να σταθείς. Αυτό που ζει το νινί μου, είναι στον παράδεισο και είναι ευτυχισμένη, σε περιμένει να σου δώσει μια ακόμα φορά το χέρι, μετάνιωσε για μια ακόμα φορά».

Η ένταση ανάμεσα στην πρόεδρο και τον συνήγορο

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, προκλήθηκε ένταση όταν η πρόεδρος σχολίασε πως «το κράτος δεν μπορεί να προστατέψει αυτόν που δεν επιθυμεί την ποινική δίωξη του δράστη, που απλώς απασχολεί ένα αστυνομικό τμήμα που δεν θέλει να προστατευθεί…»

Ο δικηγόρος αντέδρασε έντονα:
«Μπορείτε να το ανακαλέσετε; Εγώ δεν μπορώ να συμμετάσχω σε μια τέτοια δίκη! Σας παρακαλώ ανακαλέσετε αυτή τη δήλωσή σας! Αθωώνετε τους αστυνομικούς; Το κράτος δεν είστε εσείς. Είναι ατυχής η δήλωση. Δε θα ήθελα να θυματοποιηθεί περαιτέρω η εντολέας μου».

Η πρόεδρος απάντησε:
«Ξέρω πολύ καλά τα νομικά».

Ο διάλογος έκλεισε με αυξημένο τόνο:
Συνήγορος: Θα τα πούμε στην επιθεώρηση!

Πρόεδρος: Η πρόεδρος έχει συμμετάσχει σε πολλές δίκες που αφορούν ενδοοικογενειακή βία.

Συνήγορος: Είναι ντροπιαστική η δήλωση που έγινε.

Πρόεδρος: Να τους κατευθύνετε σωστά! Να μην επιφυλάσσονται κανενός γεγονότος για την προστασία τους.