«Τέτοιες μέρες του 1985, ως δώρο ανεκτίμητο, σε κράτησα στην αγκαλιά μου για πρώτη φορά» – Η συγκινητική ανάρτηση της μητέρας του Βασίλη Καλογήρου

«Τέτοιες μέρες του 1985, ως δώρο ανεκτίμητο, σε κράτησα στην αγκαλιά μου για πρώτη φορά» – Η συγκινητική ανάρτηση της μητέρας του Βασίλη Καλογήρου

Η ανάρτηση της Σοφίας Καλογήρου, μητέρας του αδικοχαμένου Βασίλη Καλογήρου, προκαλεί συγκίνηση καθώς μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά της για τον γιο της, που σήμερα θα γιόρταζε τα γενέθλιά του. Ο 39χρονος Βασίλης βρέθηκε νεκρός στις 17 Φεβρουαρίου, μετά από την εξαφάνισή του στις 30 Δεκεμβρίου 2024 στη Λάρισα, γεγονός που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο.

Μια μητρική αγκαλιά που δεν ξεχνά

Η Σοφία Καλογήρου, μέσα από μία συγκινητική ανάρτηση, μοιράστηκε φωτογραφίες του Βασίλη, συμπεριλαμβανομένης μίας όπου τον κρατά ως βρέφος στην αγκαλιά της. «Τέτοιες μέρες του Μάρτη του ’85, ως δώρο ανεκτίμητο που μας έστειλε ο Θεός, σε κράτησα στην αγκαλιά μου για πρώτη φορά», γράφει, εκφράζοντας τη βαθιά αγάπη της και τον πόνο της απώλειας.

Η πίστη ως παρηγοριά

Στην ανάρτησή της, η μητέρα του Βασίλη εκφράζει την πίστη της ότι ο γιος της βρίσκεται τώρα σε μια άλλη, ουράνια αγκαλιά. «Και τώρα είσαι στην πιο γλυκιά αγκαλιά, στην αγκαλιά της Μάνας, της Μεγάλης Μάνας, της Παναγίας μας, της ΜΑΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ», γράφει, προσπαθώντας να βρει παρηγοριά στην πίστη της.

Παραθέτει λόγια του Αγίου Γέροντα Κυρίλλου: «Ο Θεός λάθη δεν κάνει» και «με το Θεό δεν τσακωνόμαστε», λόγια που, όπως λέει, της δίνουν δύναμη να αντιμετωπίσει τον αβάσταχτο πόνο της απώλειας.

Ένα αντίο γεμάτο αγάπη

Η ανάρτηση ολοκληρώνεται με ευγνωμοσύνη προς την Παναγία για την παρηγοριά που της προσφέρει, αλλά και με μια ανθρώπινη εξομολόγηση: «Συγχώρα με που σε στιγμές ανθρώπινης αδυναμίας, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου».

Μέσα από τα λόγια της, η Σοφία Καλογήρου καταφέρνει να μεταφέρει το μέγεθος της αγάπης μιας μητέρας που, παρόλο που ο γιος της δεν είναι πια κοντά της, τον κρατά για πάντα στην καρδιά της.

Αναλυτικά η ανάρτηση της Σοφίας Καλογήρου:

«Τέτοιες μέρες του Μάρτη του ’85, ως δώρο ανεκτίμητο που μας έστειλε ο Θεός, σε κράτησα στην αγκαλιά μου για πρώτη φορά.

Αυτό το υπέροχο δώρο πριν συμπληρωθούν σαράντα χρόνια, ο Κύριος θέλησε να το στείλει σε άλλη ουράνια αγκαλιά, εκεί που αλλιώς τα μετράνε τα χρόνια.

Δοξασμένο το Όνομά Του! Κύριος έδωκε, Κύριος αφείλετο..

“Ο Θεός λάθη δεν κάνει,” και ” με το Θεό δεν τσακωνόμαστε”, μας έλεγε ο Άγιος Γέροντας μας π.Κύριλλος, Βασίλη μου.

Και τώρα είσαι στη πιο γλυκειά αγκαλιά, στην αγκαλιά της Μάνας, της Μεγάλης Μάνας,της Παναγίας μας, την ΜΑΝΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Κι αυτό γλυκαίνει και γαληνεύει το πόνο της καρδιάς μου που την διαπερνάει η ρομφαία της απουσίας σου.

Γιατί ξέρω ότι εκεί, σ’ αυτή την ουράνια αγκαλιά, βρίσκεται ό,τι καλύτερο, ό,τι σπουδαιότερο, ό,τι ωραιότερο και στοργικό χάδι υπάρχει.

Σ’ ευχαριστώ Παναγία μου για την άνωθεν παρηγορία και συγχώρα με που σε στιγμές ανθρώπινης αδυναμίας, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου».