Τάξαμε να σκουπίσουμε την αυλή του Αρχάγγελου Μιχαήλ Ταξιάρχη, αυτός «όμως»

Μια γυναίκα από την Αυστραλία μοιράζεται δυο συγκλονιστικά περιστατικά πίστης και θαυμαστών επεμβάσεων του Ταξιάρχη Πανορμίτη, που σημάδεψαν βαθιά την οικογένειά της, παρά την απόσταση από τη Σύμη.

Από την Πελοπόννησο στο Σύδνεϋ με πίστη στον Πανορμίτη

«…Έρχομαι από το Σύδνεϋ της μακρινής Αυστραλίας, ταπεινή προσκυνήτρια στην Χάρη του θαυματουργού Πανορμίτη μας. Προσωπικά κατάγομαι από την Κυνουρία της Πελοποννήσου (κοντά στην Μονή Παναγίας Μαλεβή), αλλά ζω οικογενειακώς στην Αυστραλία εδώ και 45 χρόνια.

Τον Ταξιάρχη της Σύμης τον γνώρισα από φιλικές οικογένειες Συμιακών που μένουν κοντά μας. Είχαμε ωστόσο την ιδιαίτερη ευλογία να ζήσουμε στην οικογένειά μου δύο θαυμαστά γεγονότα που επιτέλεσε η Χάρη Του και θέλω να σας τα αναφέρω προς δόξαν Θεού.

Η πρώτη δοκιμασία: ανεξήγητη δερματοπάθεια

Ο γιος μου Παναγιώτης παρατήρησε ένα πρωί πως είχαν εμφανιστεί στα χέρια του μικρά σπυράκια. Παρά τις θεραπείες που ακολούθησε, τα σημάδια παρέμεναν, προκαλώντας μου έντονη ανησυχία. Μια μέρα θυμήθηκα τον Πανορμίτη και τα θαύματα που είχα ακούσει πως κάνει στους ανθρώπους που τον επικαλούνται με πίστη.

Μία από αυτές τις σκούπες θα σκουπίσει την αυλή της Μονής του Αρχαγγέλου στον Πανορμίτη! Κι Αυτός, σε αντάλλαγμα της εμπιστοσύνης του πιστού θα του κάνει κάποιο μικρό ή μεγάλο θαύμα. Αυτή είναι η μεγαλοσύνη αλλά και η ταπείνωση ενός ολόκληρου Αρχαγγέλου προς κάθε άνθρωπο που τον επικαλείται θερμά και ταπεινά στις προσευχές του!

Έκανα λοιπόν θερμή προσευχή και παρακάλεσα τον Αρχάγγελο να προσφέρει τη θεραπεία. Την επόμενη κιόλας ημέρα, το δέρμα του παιδιού είχε καθαρίσει ολοκληρωτικά! Τα σπυράκια είχαν εξαφανιστεί.

Ο δεύτερος σταθμός: πόνος στο ποδαράκι του Δημήτρη

Η επόμενη δοκιμασία ήρθε με τον μικρό εγγονό μου, τον Δημήτρη, που είχε ένα μικρό ογκίδιο στη φτέρνα του. Υπέφερε από πόνο και δυσφορία. Ο γιατρός μας συνέστησε να του κάνουν ψύξη στο σημείο, διαδικασία που ολοκληρώθηκε στο ιατρείο και μας έστειλαν πίσω στο σπίτι.

Παρά την παρέμβαση, το πόδι του Δημήτρη δεν έδειχνε σημάδια βελτίωσης. Ένα πρωί πήρα την απόφαση να τηλεφωνήσω από το Σύδνεϋ στη Μονή του Πανορμίτη στη Σύμη. Εξήγησα την κατάσταση, έδωσα το όνομα του παιδιού και ζήτησα να σκουπίσουν την Εκκλησία και να ανάψουν μια λαμπάδα στη Χάρη Του. Αργότερα έστειλα και τα ονόματα όλων μας ταχυδρομικώς, παρακαλώντας τον Αρχάγγελο να επέμβει.

Το θαύμα που δεν άργησε να φανεί

Δύο μέρες αργότερα, πριν ξυπνήσει ο Δημήτρης, πλησίασα το κρεβάτι του για να δω πώς είναι το πόδι του. Με τεράστια συγκίνηση διαπίστωσα ότι το ογκίδιο είχε εξαφανιστεί. Ο μικρός όγκος είχε αποκολληθεί, ήταν μαυρισμένος και συρρικνωμένος, ακουμπώντας επάνω στο καθαρό σεντόνι.

Πηγή: kivotoshelp.gr