Πέθανε ξεχασμένος και φτωχός ο δημοφιλής λαϊκός τραγουδιστής Χρηστάκης, που κάποτε θεωρήθηκε ο «Τζόνι Χάλιντεϊ» της Ελλάδας. Η ιστορία του είναι μια συγκινητική διαδρομή από τη δόξα στην αφάνεια.
Ο καλλιτέχνης που ξεχώρισε στο λαϊκό τραγούδι
Ο Χρήστος Σύρπος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, καθιερώθηκε με το υποκοριστικό Χρηστάκης. Γεννημένος το 1924 στην Κωνσταντινούπολη, μετακόμισε από μικρός με την οικογένειά του στη Δράμα. Εκεί, παρότι ξεκίνησε να δουλεύει ως βοηθός υδραυλικού, η αγάπη του για τη μουσική τον οδήγησε σε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο.
Έμαθε μόνος του να παίζει μπαγλαμά και κιθάρα, και χάρη στην καθοδήγηση του ρεμπέτη Κώστα Καπλάνη, ξεκίνησε να εμφανίζεται δίπλα σε κορυφαία ονόματα της εποχής όπως η Πόλυ Πάνου και η Γιώτα Λύδια. Το 1967 ξεκινά σόλο πορεία και σύντομα αναδεικνύεται σε πρώτο όνομα στις πίστες της Αθήνας.
Η σκηνική του παρουσία ήταν εκρηκτική – τραγουδούσε ακόμη και ξαπλωμένος ανάσκελα, την ώρα που τον σκέπαζαν σπασμένα πιάτα. Οι θαμώνες τον λάτρευαν και διασκέδαζαν μέχρι το πρωί.
Οι πιο γνωστές επιτυχίες του
Μερικά από τα τραγούδια του που έμειναν χαραγμένα στη μνήμη του κόσμου είναι τα:
«Έμαθα πως είσαι μάγκας», «Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια», «Είναι το κρύο τσουχτερό» και «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί». Κομμάτια που παίζονται ακόμη και σήμερα, πολλές δεκαετίες μετά την πρώτη τους κυκλοφορία.
Δείτε το βίντεο:
Η αρχή της πτώσης
Μετά τη Μεταπολίτευση, η στροφή του κόσμου προς το πολιτικό τραγούδι αποδυνάμωσε τη λαϊκή σκηνή. Ο Χρηστάκης δεν είχε θέση στη νέα εποχή. Αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Αθήνα και να τραγουδά σε μικρά μαγαζιά στην Καβάλα, για να ζήσει.
Ένας γάμος με μουσικό παρασκήνιο
Παντρεύτηκε την Άννα Χρυσάφη, αδερφή του σπουδαίου συνθέτη Γιώργου Μητσάκη και «μούσα» του. Απέκτησαν δύο παιδιά, αλλά ο γάμος δεν κράτησε πολύ. Παρά τον χωρισμό, ο Χρηστάκης παρέμεινε πάντα χαμογελαστός και αφοσιωμένος στη μουσική.
Η σκληρή σύγκρουση με τις δισκογραφικές
Ο Χρηστάκης είχε συμβόλαιο έξι ετών με την εταιρεία του Πάνου Γαβαλά, όμως δελεάστηκε από την πρόταση της Columbia. Όταν ζήτησε να αποχωρήσει, ο Γαβαλάς –αν και μπορούσε να τον κρατήσει– έσκισε το συμβόλαιο μπροστά του και του είπε:
«Να πας, Χρήστο, σου εύχομαι κάθε επιτυχία»!
Η Columbia όμως, δεν τον ήθελε πραγματικά για να τον προωθήσει. Το μόνο που επεδίωκε ήταν να πλήξει την εταιρεία του Γαβαλά. Ο Χρηστάκης δεν κυκλοφόρησε ποτέ δίσκο μαζί της.
Οι άκαρπες προσπάθειες επιστροφής
Το 1976 συνεργάστηκε με τον Άκη Πάνου και το 1978 με τον Τάκη Σούκα και τον Χρήστο Νικολόπουλο, χωρίς επιτυχία. Μια τελευταία απόπειρα με συναυλία στον Λυκαβηττό απέτυχε παταγωδώς, καθώς πουλήθηκαν ελάχιστα εισιτήρια.
Σταδιακά, βυθίστηκε σε οικονομική ανέχεια. Όσοι κάποτε τον ευεργετήθηκαν, τον εγκατέλειψαν. Αναγκάστηκε να φύγει από την Αθήνα και να εγκατασταθεί στην Καβάλα, όπου τραγουδούσε σε μικρά μαγαζιά. Εκεί τον βρήκε το πρώτο εγκεφαλικό. Σύντομα ακολούθησε και δεύτερο.
Ο θάνατος στην αφάνεια και η καθυστερημένη αναγνώριση
Ο Χρηστάκης πέθανε μόνος, την 1η Ιουνίου 1981, σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Η κηδεία του έγινε στη Δράμα, και τα έξοδα καλύφθηκαν από λίγους φίλους και θαυμαστές του. Η συμβολή του στο λαϊκό τραγούδι άρχισε να αναγνωρίζεται περίπου δέκα χρόνια αργότερα.
Δισκογραφία
1968 – Πενιές καημοί και όνειρα
1969 – Τα κέφια του Χρηστάκη
1969 – Χρηστάκης 2
1976 – Οι επιτυχίες μου
1976 – Μάθημα πρώτον
1985 – Τα λαϊκά του Χρηστάκη
1994 – Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια
1995 – Για πάντα
1997 – Μεγάλες επιτυχίες
1997 – Ομώνυμο
1998 – Ξενύχτη με φωνάζουνε
2001 – Greatest hits
2002 – Θα ζήσω ελεύθερο πουλί
Μέχρι τέλους παρέμεινε ανοιχτόκαρδος και χαμογελαστός, απολαμβάνοντας το τραγούδι με την ίδια θέρμη όπως τότε που τον χειροκροτούσαν στις πίστες της Αθήνας. Δυστυχώς, όπως σε πολλά παραμύθια, έτσι και στο δικό του, το τέλος δεν ήταν ευτυχισμένο.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
