Έρχεται το νέο κόμμα Κασιδιάρη – Ετοιμάζεται να αποφυλακιστεί και νιώθει σίγουρος ότι θα μπει στη Βουλή

Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο θα μπορούσε να δώσει νέα ώθηση στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής alt-right Δεξιάς παγκοσμίως, ενισχύοντας ταυτόχρονα εσωτερικά ξεσπάσματα βίας και κοινωνικής πόλωσης.

Η ελληνική Ακροδεξιά σε αναμονή

Στην Ελλάδα, η Ακροδεξιά με κοινοβουλευτική παρουσία δείχνει σημάδια υποχώρησης, παρά τις κατά καιρούς εξάρσεις. Τα απομεινάρια της Χρυσής Αυγής, με επίκεντρο τον Ηλία Κασιδιάρη, βρίσκονται σε διαδικασία επανατοποθέτησης. Ο Κασιδιάρης, που παραμένει ενεργός πολιτικά, αναμένεται να πρωταγωνιστήσει σε μια νέα προσπάθεια ίδρυσης κόμματος μόλις αποφυλακιστεί. Η ιδεολογική κατεύθυνση του εγχειρήματος αναμένεται να παραμείνει σκληρά νεοναζιστική, με μιλιταριστικό και εθνικιστικό τόνο, αποσκοπώντας στην έκφραση της κοινωνικής δυσαρέσκειας.

Με μια πιο συντηρητική προσέγγιση, ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου έχει ιδρύσει το κόμμα «Πατριώτες», το οποίο συμμετείχε στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Ένας από τους υποψηφίους του είχε την υποστήριξη του Κασιδιάρη, ο οποίος έχει καταθέσει για τέταρτη φορά αίτημα αποφυλάκισης με περιοριστικούς όρους. Αυτή τη φορά, για πρώτη φορά, υπάρχει θετική εισαγγελική πρόταση.

Η εισαγγελική εισήγηση για τον Κασιδιάρη

Πληροφορίες αναφέρουν πως η εισαγγελέας Εφετών εισηγείται την αποφυλάκιση του Κασιδιάρη, ο οποίος έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως, προτείνοντας να του επιβληθούν όροι όπως η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και η τακτική παρουσία σε αστυνομικό τμήμα. Σύμφωνα με την ίδια, ο Κασιδιάρης έχει ήδη εκτίσει τον προβλεπόμενο χρόνο κράτησης και δεν έχει διαπράξει πειθαρχικά παραπτώματα. Ωστόσο, η τελική απόφαση ανήκει στο αρμόδιο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών.

Οι τρεις πόλοι της νέας Ακροδεξιάς

1. Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου κατέκτησε 16 έδρες στη Βουλή το 2023, με ποσοστό 4,44%. Ο Βελόπουλος έγινε γνωστός από τηλεοπτικές εκπομπές της δεκαετίας του 1990, όπου προωθούσε σκληρές εθνικιστικές και συνομωσιολογικές θέσεις, ιδιαίτερα για το Μακεδονικό και τα ελληνοτουρκικά. Κατά την πανδημία, υπήρξε έντονα αντίθετος στη χρήση μασκών και εμβολίων.

2. Το κόμμα «Νίκη», ιδρυθέν το 2019 από τον θεολόγο Δημήτρη Νατσιό, συγκέντρωσε 3,70% και εξέλεξε 10 βουλευτές τον Ιούνιο του 2023. Έχει στήριξη από χριστιανικές οργανώσεις και μοναχούς του Αγίου Όρους και εκπροσωπεί υπερσυντηρητικές και ξενοφοβικές απόψεις, ενώ συμμετείχε ενεργά στο αντιεμβολιαστικό κίνημα.

3. Οι «Σπαρτιάτες», με σκληρό εθνικιστικό και αντιδημοκρατικό λόγο, μπήκαν στη Βουλή με 4,68% (12 έδρες), έπειτα από τη δημόσια στήριξη του Ηλία Κασιδιάρη. Ο ιδρυτής τους, Βασίλης Στίγκας, ήρθε σύντομα σε ρήξη με βουλευτές του κόμματος που φαίνεται να καθοδηγούνταν από τον Κασιδιάρη. Η εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα για εξαπάτηση του εκλογικού σώματος, και ο Άρειος Πάγος απέκλεισε τους Σπαρτιάτες από τις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές, κρίνοντας πως ο Κασιδιάρης ήταν ο πραγματικός ηγέτης. Εκτός Βουλής έμειναν οι Στίγκας, Δημητριάδης και Ζερβέας, με απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου.

Η μετανάστευση παραμένει βασικό πεδίο

Το μεταναστευτικό συνεχίζει να αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ακροδεξιάς ατζέντας, εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες. Οι μετανάστες παρουσιάζονται από την Ακροδεξιά ως απειλή για την εθνική ταυτότητα και τη δημόσια ασφάλεια, ενώ αγνοείται συστηματικά η θετική συμβολή τους στην οικονομία.

Στην Ελλάδα, η ενίσχυση της Ακρας Δεξιάς μετά το 1990 συνδέθηκε αφενός με το μεταναστευτικό, αφετέρου με την ενίσχυση του εθνικιστικού λόγου γύρω από τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Η εκτίναξη των ποσοστών της Χρυσής Αυγής μετά το 2010 αποδίδεται στις κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις της εποχής.

Ρήγματα, κρίσεις και επανεμφάνιση της Ακροδεξιάς

Η αβεβαιότητα από τις διεθνείς εξελίξεις, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, η παγκοσμιοποίηση, τα μεταναστευτικά κύματα και τα οικονομικά σκάνδαλα που υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη στα παραδοσιακά κόμματα, δημιούργησαν ένα έδαφος ευνοϊκό για την ανάπτυξη ακροδεξιών ρητορικών. Το σοκ της οικονομικής κρίσης βάθυνε το κοινωνικό ρήγμα και αποσταθεροποίησε τους παραδοσιακούς κομματικούς συσχετισμούς.

Η ελληνική Ακροδεξιά, με ιστορικές ρίζες στον μεσοπολεμικό φασισμό και στο καθεστώς Μεταξά, κατάφερε να βγει από τη θεσμική απομόνωση της Μεταπολίτευσης. Η εθνικιστική έκρηξη γύρω από το Μακεδονικό, οι κρίσεις όπως των Ιμίων και του Οτσαλάν, αλλά και το ζήτημα των ταυτοτήτων με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στο προσκήνιο, δημιούργησαν εύφορο έδαφος για την αναβίωση μιας εμπρηστικής ρητορικής.

Πολιτικές εξελίξεις και ριζοσπαστικοποίηση

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εμφανίστηκαν νέες δομές: ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) του Γιώργου Καρατζαφέρη, η μετεξέλιξη της Χρυσής Αυγής σε πολιτικό κόμμα, αλλά και ένα πλέγμα μικρότερων σχηματισμών που συγκέντρωναν τις ψήφους του ακροδεξιού χώρου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000.

Η κρίση του 2010 προκάλεσε νέες αναδιατάξεις. Η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η εκλογική ενίσχυση της Χρυσής Αυγής και η κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου ενίσχυσαν την ύπαρξη μιας συνειδητής δεξαμενής ακροδεξιών ψηφοφόρων. Μια δεξαμενή που πλέον δύσκολα επιστρέφει στα κλασικά κόμματα.