Ετεοκλής Παύλου: «Σαν σήμερα πριν 13 χρόνια με πυροβόλησαν, νοσηλεύτηκα στην εντατική, έχασα το πόδι μου»

Ο Ετεοκλής Παύλου μίλησε δημόσια για μια ημέρα που άλλαξε οριστικά τη ζωή του, περιγράφοντας πώς ένα τραγικό περιστατικό μετατράπηκε σε σημείο αναγέννησης. Δεκατρία χρόνια μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, ο παρουσιαστής έστειλε ένα δυνατό μήνυμα ελπίδας και πίστης στη ζωή.

Η μέρα που άλλαξε τα πάντα

«Σήμερα είναι μια πάρα πολύ ξεχωριστή ημέρα για εμένα. Σαν σήμερα πριν από 13 χρόνια με πυροβόλησαν. Σαν σήμερα πριν από 13 χρόνια πέθανα και σήμερα είναι τα δεύτερά μου γενέθλια», είπε ο Ετεοκλής Παύλου συγκινημένος, θυμούμενος την πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του.

Ο παρουσιαστής παραδέχτηκε ότι η ζωή του ανατράπηκε μέσα σε μια στιγμή, όμως σήμερα μιλά γι’ αυτό με χαμόγελο: «Χαίρομαι και με βλέπετε να το περιγράφω όλο αυτό με χαμόγελο, γιατί αυτό είναι και το μήνυμα που θέλω να στείλω στον κόσμο, ότι πολλές φορές η ζωή μπορεί να πάρει άλλη τροπή και όχι απαραίτητα χειρότερη. Όλα άλλαξαν και κάτι τόσο δυσάρεστο μπορεί να γίνει θετικό, κάτι καλό».

Από την εντατική στη νέα ζωή

Ο Παύλου περιέγραψε πώς έφτασε στα πρόθυρα του θανάτου και πώς μέσα από τον πόνο κατάφερε να σταθεί ξανά όρθιος:
«Δεν πίστευα ποτέ ότι 13 χρόνια πριν, όταν νοσηλεύτηκα στην εντατική, έχασα το πόδι μου και όλα αυτά που έζησα, ότι 13 χρόνια μετά θα είμαι εδώ, θα εργάζομαι, θα είμαι καλά, θα έχω τη γυναίκα μου, το παιδί μου και θα έχω τη ζωή που έχω τώρα. Δεν το φανταζόμουν ποτέ, οπότε μην σταματήσετε ποτέ να πιστεύετε στα όνειρά σας και ό,τι δυσκολία και έρθει, κάπου σε κάτι καλό θα βγάλει».

Συγκινημένος πρόσθεσε: «Να έχετε πίστη στον εαυτό σας και όλα θα πάνε καλά, όπως πήγαν για εμένα. Για εμένα είναι κάτι πολύ στενάχωρο, αλλά επειδή βλέπω την πορεία, γυρνάω 13 χρόνια πίσω, τότε έβλεπα μια οικογένεια που περνούσε έναν γολγοθά, όμως βλέπεις ότι το ταξίδι αυτό μπορεί να έχει μια πολύ ωραία κατάληξη. Αυτό που ζω σήμερα, δεν θα το ονειρευόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα τότε».

Η οπαδική συμπλοκή που οδήγησε στο τραύμα

Σε παλαιότερη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο Ετεοκλής Παύλου είχε περιγράψει πώς βρέθηκε άθελά του στη μέση μιας οπαδικής σύγκρουσης στο Παγκράτι, που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή:
«Βρέθηκα στη μέση σε μια συμπλοκή οπαδών. Ένας από όλους αυτούς έβγαλε ένα όπλο και θέλησε να μου πάρει τη ζωή. Το να νιώθεις ότι “φεύγεις” είναι ένα συναίσθημα το οποίο το κουβαλάς για πάντα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο άσχημο είναι ως συναίσθημα ότι τελείωσαν όλα».

Η μάχη με τον θάνατο και η ανάμνηση που δεν σβήνει

Ο παρουσιαστής μίλησε για τη μοναχική αυτή εμπειρία και τον ψυχικό αγώνα που ακολούθησε:
«Είναι ένα μοναχικό μονοπάτι. Δεν μπορείς να το μοιραστείς με κανέναν, όχι γιατί δεν μπορεί να το αντιληφθεί ή δεν σε αγαπάει. Είναι κάτι πολύ δύσκολο, εσωτερικό και παλεύεις να το ερμηνεύσεις, μπορεί να σου πάρει μια ζωή. Θα πω κάτι βαρύ και λίγο στενάχωρο… Δεν θεωρώ ότι πρέπει να φτάνεις τόσο κοντά στον θάνατο, να το βιώνεις όλο αυτό και μετά αυτή την ανάμνηση να την κουβαλάς για πάντα. Θα ήθελα με κάποιο τρόπο μαγικό να φεύγει. Είναι πολύ δύσκολη να την έχεις πάνω σου, μέσα σου. Είναι βαρύ συναίσθημα πολύ».

Η στιγμή που νόμιζε ότι πεθαίνει

«Η στιγμή που έβγαλα αίμα από το στόμα, είδα θολά τα λαμπάκια του ασθενοφόρου να φέγγουν και ένιωθα ότι φεύγω. Και θα μοιραστώ μαζί σας μία ανάμνηση. Έχω ως εικόνα τον εαυτό μου ξαπλωμένο στο δρόμο με ένα σεντόνι από πάνω. Δεν μπορώ να σ’ το προσδιορίσω. Και μετά τους ρώτησα “γιατί μου βάλατε σεντόνι;” και μου λένε “πού το ξέρεις;”».

Ο ακρωτηριασμός και η δύναμη της οικογένειας

Ο Ετεοκλής Παύλου βρέθηκε σε κώμα για έναν μήνα, ενώ η μητέρα του αναγκάστηκε να υπογράψει για τον ακρωτηριασμό του ποδιού του. Όπως περιγράφει ο ίδιος:
«Δεν ήξερα αν γλίτωσα, αν ξύπνησα, αν είμαι στον άλλον κόσμο. Ήμουν σε κώμα ένα μήνα και… Η μητέρα μου υπέγραψε για να μου ακρωτηριάσουν το πόδι. Ξύπνησα και θυμάμαι ότι πριν ξυπνήσω, λένε οι γιατροί στη μητέρα μου που ήταν πάντα εκεί, μου κρατούσε το χέρι, έκλαιγα χωρίς να βλέπω τη μητέρα μου. Μου κρατούσε το χέρι και έκλαιγα. Όταν ξύπνησα, γαλήνεψα γιατί είδα τη μητέρα μου και τον αδελφό μου».