Θρήνος στο ελληνικό θέατρο: Πέθανε ο ηθοποιός Γιάννης Σταματίου – Τα μηνύματα της Ατζολετάκη και της Παπαχριστοπούλου

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 63 ετών άφησε ο ηθοποιός Γιάννης Σταματίου. Την θλιβερή είδηση έκανε γνωστή η σύντροφος της ζωής του Ελένη Παπαχριστοπούλου με συγκινητική ανάρτησή της, στο Facebook.

“Ο Γιάννης Σταματίου, ο σύντροφος της ζωής μου, ο άνθρωπος που μου ενέπνευσε τον έρωτα, το πάθος για τη ζωή και το θέατρο, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Σταματίου κατέληξε χθες 31/01/2023 σε ηλικία 62 ετών. Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στη γενέτειρα πόλη του τα Καλάβρυτα, την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου στις 12.30 στον καθεδρικό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Γιάννης θα υπάρχει πάντα στο παρόν, γιατί η παθιασμένη λαχτάρα του να αναζητά την αλήθεια και την ποιότητα στις σχέσεις του με το θέατρο και με τους φίλους του στη ζωή, τον κάνει να παραμένει μοναδικός για μένα και ίσως και για τις φίλες και τους φίλους του”.

Μήνυμα από τη Γωγώ Ατζολετάκη

Τον Γιάννη Σταματίου αποχαιρέτησε με λόγια καρδιάς, η ηθοποιός και συγγραφέας Γωγώ Ατζολετάκη με ανάρτησή της στο Facebook.

«Αχ, βρε Γιάννη… αχ, βρε Γιαννάκη… Βιάστηκες να την κάνεις…

Ο Γιάννης Σταματίου!

Υπέροχος ηθοποιός, εξαιρετικός συνάδελφος, καλός φίλος, και ιδρυτής (μαζί με την αγαπημένη του σύντροφο, την Ελένη Παπαχριστοπούλου Eleni Papachristopoulou) του θεάτρου ΕΚΣΤΑΝ στα Πατήσια.

Απόφοιτος του Εθνικού, μαθήτευσε πλάι στον Πήτερ Μπρουκ… κι ήταν αυτός που, μαζί με την Ελένη, μας έφεραν στην Ελλάδα τον σπουδαίο ηθοποιό και σκηνοθέτη Sotigui Kouyate, που σκηνοθέτησε στο θέατρο ΚΝΩΣΟΣ το περίφημο “Κοστούμι” του Νοτιοαφρικανού συγγραφέα Καν Τεμπά. Επίσης, μας έφερε στην Ελλάδα τον αξιόλογο ηθοποιό, σκηνοθέτη και συγγραφέα Ζαν Πωλ Ντενιζόν, έργα του οποίου παρουσιάστηκαν στο θέατρο ΕΚΣΤΑΝ σε σκηνοθεσία Ντενιζόν.

Εμείς με τον Γιάννη συνεργαστήκαμε στο :

– ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ (μια συρραφή από κορυφαία έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, σε επιμέλεια του Κώστα Γεωργουσόπουλου και σκηνοθεσία του Λάμπρου Τσάγκα), και

– στην ΕΛΕΝΗ του Ευριπίδη.

Αργότερα στο θέατρό του, το θέατρο ΕΚΣΤΑΝ, παρακολουθούσα όποτε μπορούσα τις παραστάσεις του. Και πάντα μου ‘λεγε :

“Κάτσε να φύγει ο κόσμος να τα πούμε…”.

Κι έφευγε ο κόσμος, και καθόμασταν οι δυο μας και τα λέγαμε… κι ήταν πάντα γελαστός, πάντα γενναιόδωρος, πάντα γεμάτος θεατρικά σχέδια για το μέλλον… και πάντα αισιόδοξος, ακόμα κι όταν ο καρκίνος τον χτυπούσε απανωτά και αλύπητα.

Γιάννη μου, η “φιλενάδα” σου σε αποχαιρετά μ’ ένα γλυκό φιλί. Δεν πρόλαβες να με σκηνοθετήσεις, κάτι που το θέλαμε κι οι δυο… όμως έπρεπε να ξεκουραστείς. Υπέφερες πολύ.

Και να ‘σαι σίγουρος, πως η αγαπημένη σου Ελένη θα συνεχίσει να δίνει σάρκα και οστά στα όνειρά σου. Τα θεατρικά. Γιατί το ΘΕΑΤΡΟ κυλούσε πρωταρχικά στις φλέβες σου.

Καλή στρατιά!”

Ποιος ήταν ο Γιάννης Σταματίου

Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές τού ποιοτικού θεάτρου και των υποστηρικτικών του τεχνών και είχε δραστηριότητα τόσο στην Ελλάδα, τη Γαλλία και ακόμα σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης και της Αφρικής, παρουσιάζοντας αρχαίες τραγωδίες άλλα κι άλλα σημαντικά έργα του Διεθνούς ρεπερτορίου.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Καλάβρυτα. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1981. Ως ηθοποιός είχε συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, με το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής και στο Ελεύθερο Θέατρο με πολλούς θιάσους σε κλασσικούς και σύγχρονους ρόλους δραματικούς και κωμικούς σε έργα αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας, κλασσικού θεάτρου και νεοελληνικού.

Παράλληλα με τη θεατρική του πορεία τριάντα χρόνων ως ηθοποιός, ασκήθηκε από πολύ νωρίς και στη σκηνοθεσία. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Θεάτρου Δικαιόπολις (1982-86), του Καλλιτεχνικού Σωματείου Πεδίον (1996) και του πολύωρου Εκστάν (2010-σημερα), ενώ έχει σκηνοθετήσει το σύνολο σχεδόν των παραγωγών.

Το 2004 και 2005 παίζει στο Μπουφ ντι Νορ του Πήτερ Μπρουκ στο Παρίσι και σε διεθνή περιοδεία, το Θεράποντα στον «Οιδίποδα» του Σοφοκλή σε διασκευή́ και σκηνοθεσία Σοτιγκί Κουγιατέ και τα τελέυταία χρόνια με το μεγάλο Γάλλο σκηνοθέτη Ζαν Πολ Ντενιζόν.

Το 2006 παίζει στο «Κοστούμι» του Καν Τεμπά το κύριο αντρικό́ πρόσωπο του έργου σε σκηνοθεσία Πήτερ Μπρουκ-Σοτιγκί Κουγιατέ (που παρουσιάστηκε και στο Θέατρο Κνωσσός). Επίσης ιδιαίτερη επιτυχία είχαν οι παραστάσεις του : Κ.Π.Καβάφης – Ο υμνωδός της Αλεξάνδρειας (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 2014), Οι καρέκλες (ΘέατροΕκστάν 2017)Η περαστική (ΘέατροΕκστάν 2019), Τελέσιλα (Θέατρο Θέατρο Αττικού Αλσους 2019),Ένα γέλιο η Ζωή (Εκστάν 2020).

Τελευταία του σκηνοθεσία με τον ίδιο στο ρόλο του Κρέοντα η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στα αρχαία Ελληνικά σε μια καθηλωτική παράσταση όπου και αν παίχτηκε.

Μνημειώδης και ιστορική υπήρξε η παρουσίαση της «Ιφιγένειας» στο Αρχαίο θέατρο του Κλείτορα στο πραγματικό του χώρο της Αρχαίας Σκηνής, πριν λίγα χρόνια, αλλά και η τελευταία του Μεγάλη παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο της Μεσσήνης, η οποία κινηματογραφήθηκε και έγινε ταινία.

Τα τελευταία χρόνια είχε αναλάβει τον συντονισμό, την σκηνοθεσία και τον ρόλο του αφηγητή στην αναπαράσταση της μάχης του Μεγάλου Σπηλαίου που διοργανώνει η Παγκαλαβρυτινή Ένωση.

Τον Αύγουστο 2022, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο πολιτιστικό κέντρο Καλαβρύτων (ήταν πολλοί εκείνοι που δεν κατάφεραν να μπουν στην αίθουσα), ο Γιάννης Σταματίου και η θεατρική ομάδα του ΕΚΣΤΑΝ, υπό την αιγίδα του Δήμου Καλαβρύτων, παρουσίασαν με συγκλονιστικές ερμηνείες την αρχαία τραγωδία “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, στο πρωτότυπο αρχαίο κείμενο, υπερτιτλισμένο στη Νέα Ελληνική Γλώσσα, και την αγγλική.

Στο τέλος της παράστασης, όρθιο το κοινό αποθέωσε τον Γιάννη Σταματίου και όλους του συντελεστές της παράστασης με τον ίδιο να μην μπορεί να συγκρατήσει την συγκίνησή του. Εκεί βραβεύτηκε για την προσφορά του και για την διαχρονική του διαδρομή. Δάκρυσε στην σκηνή σαν να αποχαιρετούσε του συμπατριώτες και φίλους του.

Στην ευχαριστήρια επιστολή που απέστειλε για τη βράβευσή του σημειώνει χαρακτηριστικά «…Για το λόγο αυτό θέλω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου κι ένα βαθύ ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε. Οι αρχές που καθόρισαν τη ζωή μου για πάνω από σαράντα χρόνια στο θέατρο ήταν ότι ένας καλλιτέχνης αν έχει το κουράγιο, σκοπούς αδέκαστους κι αν πιστεύει στην αξία της τέχνης, μπορεί να καταφέρει πολλά. Η συνεργασία μας το απέδειξε.»