17 χρόνια μετά, ο Οτσαλάν στέλνει την Ελλάδα στο δικαστήριο

Το κέντρο της Αθήνας σείεται από τις διαδηλώσεις, την ώρα που Κούρδοι καταλαμβάνουν το κτίριο της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο. Στη Γερμανία γίνονται οδομαχίες, ενώ καταλαμβάνονται πρεσβείες σε Ζυρίχη και Βέρνη.

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, οι Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες – για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους – αυτοπυρπολούνται μπροστά στις ελληνικές πρεσβείες ανά την Ευρώπη.

Κούρδοι σκοτώνονται και από πυρά Ισραηλινών στο Βερολίνο, όταν προσπάθησαν να εισβάλουν και να το καταλάβουν το προξενείο.

Στην Αθήνα, παραιτούνται τρεις υπουργοί: τότε υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος, και οι υπουργοί Εσωτερικών και Δημόσιας Τάκης Α. Παπαδόπουλος και Φ. Πετσάλνικος.

Οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα αρχίζουν να ξεπλέκουν το νήμα της ιστορίας. Τα συνθηματικά που χρησιμοποιούσαν οι πρωταγωνιστές για να μην τους καταλαβαίνουν όταν μιλάνε για το θέμα, διαδίδονται πλέον ευρέως. Ο υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος αποκαλούνταν «μεγάλος τραγουδιστής», ο πράκτορας Σάββας Καλεντερίδης «δεσποινίδα Κατεχάκη» και η πρεσβευτική κατοικία «εθνικά χρώματα», ενώ ο Οτσαλάν «γιαγιά»!

Την προηγούμενη νύχτα, λίγο μετά τις 8 την Δευτέρα το βράδυ,  στην ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι παιζόταν η τελευταία πράξη ενός πολιτικο-διπλωματικού μαραθωνίου με αρκετή δόση κατασκοπείας, οι πλήρεις λεπτομέρειες του οποίου δεν έχουν αποκαλυφθεί σε όλο το εύρος τους ούτε μέχρι σήμερα, σχεδόν 17 χρόνια μετά.

Ο Κούρδος ηγέτης “χάθηκε” μέσα από την ελληνική πρεσβεία και μετά από λίγες ώρες η Άγκυρα τον εμφάνιζε σε βίντεο να οδεύει κρατούμενος κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας προς την απομόνωσή του.

Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ και το βιβλίο «Τελευταίο Πραξικόπημα» του Τούρκου δημοσιογράφου Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, η CIA παρέδωσε τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στο Ναϊρόμπι, λίγη ώρα μετά αφού τον είχε παραλάβει από την ελληνική πρεσβεία.

«Περπατούσε προς το αεροσκάφος έχοντας στο ένα χέρι τη βαλίτσα και στο άλλο το κομπολόι, χωρίς να υποψιάζεται τίποτα. Είχε την πεποίθηση ότι θα μεταβεί στην Ολλανδία. Μόλις μπήκε μέσα έπεσαν πάνω του τρία άτομα και δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Κατάλαβε τότε, ότι η περιπετειώδης διαδρομή του, που είχε αρχίσει από τη Συρία πριν από τέσσερις μήνες, είχε φτάσει στο τέλος της».

Έκτοτε, παραμένει φυλακισμένος σε πλήρη απομόνωση στην ειδική φυλακή που κατασκευάστηκε στο νησί Ιμραλί, χωρίς να έχει δικαίωμα να συναντηθεί με τους δικηγόρους του, να κάνει χρήση τηλεφώνου, να αλληλογραφήσει ή να δει τηλεόραση. Έχει μόνο περιορισμένη πρόσβαση σε ανάγνωση εφημερίδων κι επικοινωνεί γραπτώς με τους οικείους του.

Η παράδοση Οτσαλάν ρήγμα στην εικόνα της κυβέρνησης Σημίτη. Πώς σώζεται από τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία

“Η σύλληψη του Οτσαλάν αποτέλεσε μία κρίση, η ευθύνη για την οποία αποδίδεται από την κοινή γνώμη στην κυβέρνηση Σημίτη, με αποτέλεσμα το τότε  κυβερνών κόμμα ΠΑΣΟΚ να οδηγηθεί το 1999 στις δημοσκοπήσεις στο  χαμηλότερο ποσοστό του  από τότε που ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία στις εκλογές του 1981”, αναφέρει στο WE του Νews247 o καθηγητής στρατηγικής επικοινωνίας Αθανάσιος Ν. Σαμαράς.

Τελικά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ διασώζεται στις ευρωεκλογές του 1999 με μία σχετικά ήπια ήττα της τάξης του 3%, η οποία του επιτρέπει στην συνέχεια να ανακάμψει και να κερδίσει στο νήμα τις εκλογές του 2000.

Η ήττα ήταν ήπια, γιατί εν τω μεταξύ προέκυψε ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας και άρχισε η πολεμική ειδησεογραφία να κυριαρχεί στην επικαιρότητα.

“Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από τις ΗΠΑ για το Κόσοβο οδήγησε στην άνοδο αυτού του θέματος στην κορυφή της ημερησίας διάταξης με αντίστοιχη έκλειψη των ειδησεογραφικών αναφορών στον Οτσαλάν. Η εναλλαγή ενός θέματος με σαφέστατα αρνητική λειτουργία για την κυβέρνηση με ένα θέμα με ουδέτερη λειτουργία λειτούργησε ακούσια ως μία αποτελεσματική διαδικασία διαχείρισης κρίσεων, Μία διαδικασία η οποία δεν οφείλεται στην στρατηγική επικοινωνία του ΠΑΣΟΚ αλλά στην αλληλουχία των γεγονότων και την εγγενή τους δυναμική” εκτιμά ο καθηγητής Αθ. Σαμαράς.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το άρθρο του Ηλία Νικολακόπουλου με τίτλο “Θετική στροφή για Πρωθυπουργό και κυβέρνηση”,  στις 3/5/1999: “Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, που συνεχίζονται αδιάκοπα από τα τέλη Μαρτίου, και η διάχυτη ανησυχία για ενδεχόμενη παράταση (ή και γενίκευση) των πολεμικών συγκρούσεων έχουν επηρεάσει καθοριστικά την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία, εγκαταλείποντας την εσωστρεφή μεμψιμοιρία που επικρατούσε πριν από λίγους μήνες, υιοθετεί σήμερα σαφώς θετικότερη στάση για το σύνολο των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων. Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός είναι οι άμεσα ωφελημένοι από αυτήν την εξέλιξη, αφού, ύστερα από μια μακρά περίοδο παγιωμένου αρνητικού κλίματος (από τα τέλη του 1997 έως και τις αρχές του 1999), έχουν σήμερα, σε μεγάλο βαθμό, ανακτήσει τη θετική εικόνα που διέθεταν κατά τον πρώτο χρόνο της τρέχουσας τετραετίας”.

Ο Οτσαλάν κατά του ελληνικού Δημοσίου για να δικαιωθεί

Το 2008 οι δικηγόροι του Οτσαλάν καταθέτουν αγωγή κατά της Ελλάδας, με σκοπό όπως υποστηρίζουν “να αναδειχτεί η παράβαση της νομιμότητας από το ελληνικό κράτος, να φανούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η παράδοση του Α. Οτσαλάν, να μαθευτεί πώς έγινε αυτό το έγκλημα σε βάρος του, να αποκαλυφθούν οι ένοχοι και να αποδοθεί δικαιοσύνη”. Το ποσό που διεκδικούν είναι συμβολικό, καθώς περισσότερη σημασία έχει η αναγνώριση της προδοσίας.

Η δίκη αυτή ξεκινάει τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου στο Διοικητικό πρωτοδικείο της Αθήνας, με χαρακτηριστική καθυστέρηση.

Το χρονολόγιο της υπόθεση Οτσαλάν, που ακολουθεί, έχει προκύψει από τη δημοσιογραφική έρευνα, αν και ακόμα παραμένει ατελές, καθώς δεν έχουν γίνει γνωστές όλες οι πτυχές της ιστορίας.