«Ζω από θαύμα. Πιστεύω στο Θεό» Σuγκλονίζει φοιτήτρια που βγήκε από τις φλόγες ζωντανή στα Τέμπη

Η Μιχαέλα Φρουδαράκη: «Ζω από Θαύμα» – Η Συγκλονιστική Μαρτυρία από το Δυστύχημα στα Τέμπη

Η Μιχαέλα Φρουδαράκη, επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας που ενεπλάκη στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, μοιράζεται τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε. Η νεαρή φοιτήτρια από το Ηράκλειο κατάφερε να βγει ζωντανή από τις φλόγες, αν και οι εικόνες αυτής της τραγωδίας θα την ακολουθούν για πάντα. Η μαρτυρία της αποκαλύπτει τη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τη ζωή από τον θάνατο.

Το δυστύχημα, που στέρησε τη ζωή σε πολλούς επιβάτες, άφησε πίσω του μια ανείπωτη τραγωδία. Κάθε βαγόνι και κάθε θέση ήταν καθοριστικοί παράγοντες για την επιβίωση. Η Μιχαέλα, η οποία καθόταν στο τέταρτο βαγόνι, τραυματίστηκε, αλλά γλίτωσε από το χειρότερο, κάτι που θεωρεί ως ένα θαύμα.

“Δεν τραυματίστηκα σοβαρά επειδή φορούσα ακουστικά”

Η Μιχαέλα περιγράφει στο Cretalive.gr την τρομακτική στιγμή της σύγκρουσης. «Γύριζα από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζω ζαχαροπλαστική, είμαι στο 2ο έτος», αναφέρει. Την ώρα της σύγκρουσης, παρακολουθούσε μια ταινία και αυτό ήταν που της έσωσε τη ζωή. «Φορούσα ακουστικά και με προστάτευσαν. Την ώρα της σύγκρουσης τα ακουστικά έπεσαν μπροστά στα μάτια μου και σώθηκαν από τα γυαλιά, όπως και τα αυτιά μου».

Η απλότητα με την οποία περιγράφει αυτή τη φρικτή εμπειρία αποκαλύπτει τη λεπτή ισορροπία μεταξύ τύχης και επιβίωσης. Χάρη σε αυτή τη μικρή, τυχαία λεπτομέρεια, κατάφερε να βγει από το δυστύχημα με σχετικά ελαφρά σωματικά τραύματα.

“Με έσωσε ο Θεός, ζω από θαύμα”

Η Μιχαέλα εξηγεί πόσο ξαφνικά συνέβησαν όλα και πώς ένιωσε ότι το τέλος πλησίαζε. «Ήταν τρομακτικά, ό,τι και να πω είναι λίγο. Νόμιζα πως θα πεθάνω. Όλα έγιναν τόσο ξαφνικά. Ζω από θαύμα. Πιστεύω στο Θεό, ήταν ένα θαύμα. Άλλοι θα πουν πως ήταν τύχη, ας πουν ό,τι θέλουν, εγώ ξέρω ότι ζω από θαύμα».

Η δήλωσή της αυτή αντανακλά την εσωτερική της πίστη και τη δύναμη που αντλεί από το θαύμα της επιβίωσής της. Παράλληλα, τονίζει πόσο λεπτές είναι οι γραμμές μεταξύ ζωής και θανάτου και πώς σε κάποιες στιγμές, η ελπίδα και η πίστη είναι το μόνο που απομένει.

Η καθυστέρηση στη Λάρισα: Προάγγελος του κακού

Λίγο πριν τη σύγκρουση, το τρένο είχε σταματήσει στη Λάρισα λόγω 15λεπτης καθυστέρησης. Αυτή η καθυστέρηση ήταν η αρχή μιας αλυσίδας γεγονότων που οδήγησαν στην τραγωδία. «Είχαμε σταματήσει για λίγο στη Λάρισα και μας είπαν πως υπήρχε 15λεπτη καθυστέρηση λόγω κίνησης των γραμμών. Το τρένο ήταν γεμάτο, είχε πολύ κόσμο», αναφέρει η Μιχαέλα.

Μετά την καθυστέρηση, η πορεία συνεχίστηκε κανονικά, χωρίς κανείς να αντιληφθεί τι θα ακολουθούσε. Το τέταρτο βαγόνι χτυπήθηκε από το άλλο τρένο, και οι επιβάτες που βρίσκονταν κοντά στα παράθυρα, όπως και η Μιχαέλα, τραυματίστηκαν. «Είδα πράγματα που δεν θα ξεχάσω! Μία κοπέλα κατάπιε γυαλιά», προσθέτει, αποκαλύπτοντας το μέγεθος της φρίκης.

“Είπα θα πεθάνουμε εδώ μέσα”

Η επόμενη στιγμή ήταν γεμάτη πανικό και φόβο. Η Μιχαέλα θυμάται τις πρώτες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό της μετά τη σύγκρουση. «Είπα ότι θα πεθάνουμε εδώ μέσα», εξηγεί.

Αρχικά, δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι μια από τις πόρτες του βαγονιού ήταν ανοιχτή. Δυστυχώς, αυτή η πόρτα βρισκόταν από την πλευρά της φωτιάς και του γκρεμού, και ήταν αδύνατο να βγουν από εκεί. Η αλληλοβοήθεια των επιβατών ήταν καθοριστική. «Ο ένας βοηθούσε τον άλλον, σκαρφαλώσαμε στο ένα βαγόνι και περάσαμε από την άλλη πλευρά», αναφέρει.

Η εικόνα έξω από το τρένο ήταν χάος. Φλόγες, καπνός και τραυματίες παντού. «Δεν βλέπαμε, προσπαθούσαμε να προχωρήσουμε. Θυμάμαι μία κοπέλα που είχε και ένα σκυλάκι μαζί της και έπεφτε κάτω, δεν μπορούσε να περπατήσει», περιγράφει η Μιχαέλα με δάκρυα στα μάτια.

“Τι να έλεγα στους δικούς μου τέτοια ώρα;”

Η οικογένειά της, που ζει στην Κρήτη, δεν είχε ιδέα για το δυστύχημα, και η Μιχαέλα έπρεπε να αποφασίσει πώς θα τους το πει. «Το κινητό μου το είχα μαζί μου, αλλά δεν πήρα τους γονείς μου. Τι να τους έλεγα τέτοια ώρα; Ότι κόντεψα να πεθάνω; Δεν ήθελα να τους αναστατώσω που βρίσκονταν τόσο μακριά», εξηγεί.

Αντί να προκαλέσει άγχος στους γονείς της, έστειλε ένα μήνυμα στην αδερφή της, λέγοντάς της απλά ότι έφτασε με ασφάλεια. Τους ενημέρωσε για το ατύχημα το επόμενο πρωί, πριν προλάβουν να το μάθουν από τα ρεπορτάζ.

Οι τραυματισμοί και οι συνέπειες

Η Μιχαέλα τραυματίστηκε από τη σύγκρουση, αλλά όπως λέει χαρακτηριστικά, ήταν τυχερή μέσα στην ατυχία της. «Εντάξει, είμαι εγώ, τι να πουν οι άλλοι; Χτύπησα πάρα πολύ δυνατά στο κεφάλι, είμαι με κολάρο, έχω κακώσεις στα γόνατα, έχω διάφορα τραύματα».

Η αφήγησή της συνεχίζεται με μια ανατριχιαστική λεπτομέρεια: «Το τρομερό ξέρετε ποιο είναι; Την επόμενη μέρα με πονούσε η γλώσσα μου και δεν είχα καταλάβει ότι πάνω στην ένταση της σύγκρουσης τη δάγκωσα και έκοψα κομμάτι! Πάνω στην ένταση δεν πονούσα, δεν είχα αντιληφθεί ακριβώς την κατάσταση».

Παρά την τραυματική εμπειρία, η Μιχαέλα προσπαθεί να βρει τη δύναμη να συνεχίσει. «Η φωνή της τρέμει, οι εικόνες στριφογυρίζουν στο μυαλό της», περιγράφει το Cretalive.gr. Η νεαρή φοιτήτρια, όπως και πολλοί άλλοι, ζει με τις μνήμες αυτής της τραγωδίας, προσπαθώντας να διαχειριστεί το μέλλον.

Με τις εικόνες της φωτιάς και του τρόμου ακόμα νωπές στο μυαλό της, η Μιχαέλα προσπαθεί να κοιτάξει μπροστά. Η δύναμη που αντλεί από την πίστη της και το θαύμα που νιώθει ότι βίωσε είναι το στήριγμά της.

Πηγή: cretalive.gr