Βόλος: Μια σακούλα γεμάτη ανθρωπιά κάθε βράδυ στην είσοδο κεντρικού φούρνου

Μια μεγάλη σακούλα γεμάτη με ψωμιά, κουλούρια, τυρόπιτες, σάντουιτς, γλυκά ή οτιδήποτε άλλο δεν έχει πωληθεί μέσα στη μέρα, βρίσκεται κρεμασμένη κάθε βράδυ έξω από την πόρτα του φούρνου Farine, επί της οδού Πολυμέρη στον Βόλο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Ταχυδρόμος, εδώ και 5 χρόνια, κάθε βράδυ μετά τις 10, ο Χρήστος Κίτσιος και ο αδερφός του Λεωνίδας, ιδιοκτήτες των καταστημάτων Farine, διαθέτουν τα προϊόντα της ημέρας που δεν έχουν πωληθεί για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Αθόρυβα όλα αυτά τα χρόνια και με υψηλό αίσθημα ευαισθησίας, αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς, βοηθούν με τον τρόπο τους, ώστε να μην κοιμάται κανείς με άδειο στομάχι και δίνουν την δυνατότητα σε όποιον έχει ανάγκη, να πάρει κάτι χωρίς ερωτήσεις και χωρίς να έρθει σε δύσκολη θέση.

Ο Χρήστος και ο Λεωνίδας ανέλαβαν την οικογενειακή επιχείρηση το 2015, ανοίγοντας το πρώτο δικό τους μαγαζί επί της οδού Πολυμέρη.

Όπως εξηγεί ο Χρήστος, μιλώντας στον Ταχυδρόμο, η ιδέα του να διαθέτουν τα προϊόντα που δεν είχαν πωληθεί μέσα στη μέρα, ξεκίνησε την ίδια χρονιά, μια χρονιά που αποτέλεσε ορόσημο για την οικονομική κρίση στη χώρα:

«Απέναντι από το μαγαζί βρίσκονται κάδοι σκουπιδιών όπου εμείς και το γειτονικό μανάβικο πετούσαμε τα περισσεύματα.

Έβλεπα πολύ κόσμο να ψάχνει στους κάδους τα βράδια για το ψωμί και τα φρούτα που πετούσαμε.

Και τότε σκεφτήκαμε πως αφού καθημερινά πετάμε τόσα πράγματα, γιατί να μην τα βάζουμε σε καθαρές σακούλες και να τα αφήνουμε έξω από το μαγαζί, ώστε να μην ψάχνει ο κόσμος που έχει ανάγκη στα σκουπίδια;».

Κι έτσι ξεκίνησαν να κρεμιούνται έξω από την πόρτα του φούρνου, μετά το κλείσιμο, οι πρώτες σακούλες με τρόφιμα κι ένα χαρτάκι που έγραφε «Καθαρό φαγητό».

Σύντομα οι άνθρωποι που είχαν ανάγκη, ανακάλυψαν την κίνηση που τους προσφέρει τη δυνατότητα να βρουν λίγο φαγητό διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους, χωρίς να τους δει κανείς και χωρίς να χρειάζεται να δώσουν εξηγήσεις για την ανέχειά τους.

Το πρωί οι σακούλες είναι άδειες… λέει ο Χρήστος.

Σήμερα, μετά από 5 χρόνια που κάνει καθημερινά αυτή την κίνηση, υπάρχουν άνθρωποι που πηγαίνουν στο μαγαζί ακόμη και πριν κλείσει και βγάλει τις σακούλες με τα διαθέσιμα προϊόντα και ζητάνε να φάνε κάτι νωρίτερα.

Όπως επισημαίνει, αυτό που κάνει την κίνηση αυτή ακόμη πιο σημαντική, είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι που παίρνουν τα τρόφιμα δεν χρειάζεται να έρθουν σε επαφή με κανέναν καθώς το κατάστημα είναι κλειστό. Δεν χρειάζεται να δώσουν εξηγήσεις για την ανέχειά τους ή να ντραπούν για αυτή.

«Είναι άνθρωποι που ντρέπονται πολύ», αναφέρει ο Χρήστος συμπληρώνοντας πως:

«Εχει τύχει πολλές φορές να παραμείνω για λίγο έξω από το μαγαζί αφού έχουμε κλείσει μιλώντας με κάποιον και τους έχω δει να περιμένουν διακριτικά λίγο πιο μακριά μέχρι να απομακρυνθούμε.

Έχει τύχει να δω να παίρνει φαγητό από τη σακούλα ακόμη και άνθρωπος που τον γνώριζα και θεωρούσα πως δεν έχει ανάγκη.

Κι όμως, ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε τελικά, τί μπορεί να περνάει ο καθένας στο σπίτι του».

Επιπλέον, τα δύο αδέρφια με υψηλό αίσθημα κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης, διαθέτουν τα προϊόντα που περισσεύουν από το κατάστημα επί της οδού Δημητριάδος στην Κουζίνα Αλληλεγγύης και καλούν οποιονδήποτε έχει ανάγκη ή θέλει να βοηθήσει, να απευθύνεται σε εκείνους, προκειμένου να συνδράμουν όπως μπορούν.

Σημειώνεται πως σακούλες με τα αδιάθετα τρόφιμα της ημέρας κρέμονται κάθε βράδυ, μετά το κλείσιμο των καταστημάτων, τόσο στον φούρνο επί της οδού Πολυμέρη 12-14 όσο και στον φούρνο επί της οδού Λαρίσης 123.