Τζένη Οικονόμου: Μιλά πρώτη φορά για τη σχέση της με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο – «Ήταν ένα ωραίο, μεγάλο, αναπάντεχο δώρο»

Η σύντροφος του καταξιωμένου ποινικολόγου Αλέξανδρου Λυκουρέζου, Τζένη Οικονόμου, μίλησε ανοιχτά για πρώτη φορά σχετικά με τη σχέση τους. Σε μία συνέντευξη που αποκάλυψε πτυχές της προσωπικής της ζωής, η Τζένη μοιράστηκε λεπτομέρειες για τη γνωριμία τους, τις αντιδράσεις του περιβάλλοντος και τη σχέση της με τα παιδιά του συντρόφου της.

Πώς γνωρίστηκαν

Η Τζένη Οικονόμου, με χρόνια εμπειρίας στον κλασικό χορό και την υποκριτική, εξήγησε ότι η συνάντησή τους έγινε σε μια ιδιαίτερη περίσταση. «Γνωριστήκαμε σε ένα κοινό τραπέζι παραμονή Χριστουγέννων, ανήμερα της γιορτής μου», ανέφερε, τονίζοντας πως αυτή η συνάντηση εξελίχθηκε σε ένα όμορφο και αναπάντεχο δώρο. Η σχέση τους μετρά ήδη έναν χρόνο και, όπως δήλωσε, χαρακτηρίζεται από ουσιαστικότητα, τρυφερότητα και αλληλοστήριξη.

Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος μέσα από τα μάτια της

Η Τζένη δεν δίστασε να εκφράσει τον θαυμασμό της για τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, περιγράφοντάς τον ως «ζωντανό θρύλο». «Έχει τόσα πολλά πράγματα που μπορούν να σε γοητεύσουν. Είναι γενναιόδωρος, καλόκαρδος και ευγενής ψυχή», σημείωσε, αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητα του συντρόφου της.

Η δημοσιότητα και οι αντιδράσεις

Η Τζένη παραδέχτηκε ότι δεν περίμενε την έντονη συζήτηση που προκάλεσε η σχέση τους μετά την πρώτη κοινή τους εμφάνιση. «Υπήρξαν πολλά σχόλια. Δεν το περίμενα ότι θα γίνει τόσος χαμός», είπε χαρακτηριστικά. Ωστόσο, τόνισε ότι χειρίστηκε την κατάσταση με ψυχραιμία, παραμένοντας ανεπηρέαστη από την έντονη δημοσιότητα.

Η στήριξη της κόρης του

Αναφερόμενη στη στάση της κόρης του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, Μαρίας Ελένης, η Τζένη τόνισε ότι ήταν υποστηρικτική απέναντι στον πατέρα της. «Έκανε αυτό που ένιωσε. Ήθελε με τον δικό της τρόπο να δηλώσει κάτι και να δείξει ότι είναι δίπλα του», σχολίασε.

Η σχέση με τα παιδιά του Αλέξανδρου Λυκουρέζου

Η Τζένη αποκάλυψε ότι έχει γνωρίσει και τα τρία παιδιά του συντρόφου της, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Η δήλωσή της, ωστόσο, δείχνει ότι υπάρχει επικοινωνία και προσπάθεια ενσωμάτωσης στη ζωή του ποινικολόγου.