Τσαφούλιας: «Δεν γίνεται να δείχνεις 70 φορές το μεσημέρι έναν άνθρωπο να τον κοπανάνε και να βάζεις “μπιπ’ στο “Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος” του Ψάλτη»

Ο Τσαφούλιας «καρφώνει» την πολιτική ορθότητα: «Το αγαπημένο τραγούδι του Χατζηγιάννη θεωρείται ο ύμνος του βιαστής το 2024»

Ο γνωστός σκηνοθέτης Σωτήρης Τσαφούλιας, φιλοξενούμενος στην εκπομπή «Buongiorno», εξέφρασε την ανησυχία του για την κατεύθυνση που έχει πάρει η πολιτική ορθότητα στις μέρες μας, επικρίνοντας το φαινόμενο της λογοκρισίας παλαιότερων έργων τέχνης και πολιτιστικών δημιουργιών.

Η υπερβολή της πολιτικής ορθότητας

Στη συνέντευξή του, ο Σωτήρης Τσαφούλιας, με αφορμή την πρεμιέρα της σειράς του «17 Κλωστές» στο MEGA, αναφέρθηκε σε θέματα κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων και έθιξε την πολιτική ορθότητα, που όπως υποστήριξε, έχει περάσει πλέον σε ένα φονταμενταλιστικό επίπεδο. «Το πολιτικά ορθό το έχουμε πάει στον φονταμενταλισμό. Πολλές εκπομπές έπεσαν στην παγίδα αυτή. Οφείλουμε να φιλτράρουμε αυτά που προβάλλουμε», ανέφερε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας την ανάγκη μιας πιο ώριμης διαχείρισης του πολιτιστικού παρελθόντος.

Η λογοκρισία ταινιών και τραγουδιών

Ο σκηνοθέτης τόνισε πως η σύγχρονη αντίληψη περί πολιτικής ορθότητας συχνά οδηγεί στη λογοκρισία παλαιότερων έργων που δεν ανταποκρίνονται πλέον στα σημερινά πρότυπα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το πλαίσιο της εποχής τους. Σχολιάζοντας παραδείγματα από ταινίες κωμικών ηθοποιών όπως οι Μουστάκας και Ψάλτης, σημείωσε: «Δεν γίνεται οι ταινίες του Μουστάκα και του Ψάλτη να παίζουν 12 τη νύχτα. Είναι δομικό πρόβλημα, το ότι το 2024 δεν παίζουν ταινίες του 1980. Δεν γίνεται να δείχνεις 70 φορές το μεσημέρι σε όλα τα δελτία ειδήσεων έναν άνθρωπο να τον κοπανάνε κάτω και να βάζεις “μπιπ’ στο “Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος” του Ψάλτη».

Το «Τρελό παιδί» του Χατζηγιάννη

Ο Σωτήρης Τσαφούλιας δεν δίστασε να θίξει και την περίπτωση του τραγουδιού «Τρελό παιδί» του Μιχάλη Χατζηγιάννη, το οποίο, όπως ανέφερε, σήμερα θεωρείται «ύμνος του βιαστή», λόγω των στίχων του. «Όταν εσύ θα λες όχι, σαν έχω ακούσει το ναι θα αντιδρώ», αναφέρει ο στίχος, με τον σκηνοθέτη να επισημαίνει πως το τραγούδι δημιουργήθηκε σε άλλη εποχή με διαφορετικά δεδομένα. «Το 2024 αυτός είναι ο ύμνος του βιαστή. Ωστόσο, όταν γράφτηκε το τραγούδι ήταν αλλιώς η εποχή. Τι θα κάνεις τώρα; Θα απαγορεύσεις το τραγούδι του Χατζηγιάννη;» διερωτήθηκε, δείχνοντας την ανάγκη για αναθεώρηση της αυστηρής κριτικής απέναντι σε έργα του παρελθόντος.