«Το τρένο τρακάρει ξανά στο μυαλό μου» – Δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη
Ένας νεαρός φοιτητής, επιζών του δυστυχήματος στα Τέμπη, μιλά για τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε εκείνη τη νύχτα αλλά και για τις αναμνήσεις που εξακολουθούν να τον στοιχειώνουν.
Ο Λεωνίδας Φαλαγκάς, που εκείνη τη νύχτα προσπαθούσε απεγνωσμένα να καλέσει το «112» ζητώντας βοήθεια, περιγράφει στο ΑΝΤ1 πώς βίωσε το χάος και την απόλυτη καταστροφή. Ταυτόχρονα, νέα ηχητικά ντοκουμέντα έρχονται στο φως, αποκαλύπτοντας τις στιγμές πανικού και την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί άμεσα.
Η αγωνιώδης κλήση στο «112»
Ο νεαρός φοιτητής, που σήμερα είναι 21 ετών, ήταν μέσα στο δεύτερο βαγόνι του τρένου. Μόλις κατάφερε να βγει από το φλεγόμενο όχημα, κάλεσε τη γραμμή έκτακτης ανάγκης για να ενημερώσει τις αρχές.
Υπάλληλος: Τι έχει γίνει;
Επιζών: Εκτροχιάστηκε το τρένο που πήγαινε στη Θεσσαλονίκη… τράκαρε, δεν έχω καταλάβει τι έχει γίνει… έχει πάρει φωτιά… εγώ έχω βγει έξω και νομίζω…
Ο Λεωνίδας προσπαθεί να δώσει τα στοιχεία του, ενώ είναι τραυματισμένος και σοκαρισμένος:
Υπάλληλος: Και πώς λέγεστε;
Επιζών: Λεωνίδας Φαλαγκάς με γκ και το Φ μπροστά, Φ, φωτιά το πρώτο γράμμα.
Υπάλληλος: Πείτε μου λίγο το όνομά σας ξανά.
Επιζών: Λεωνίδας Φαλαγκάς το όνομα, Φαλαγκάς με Φ σαν φωτιά, Φ Φαλαγκάς και γκ.
Υπάλληλος: Στη Λάρισα είστε;
Επιζών: Λίγο πιο μετά από εκεί, λίγο πιο μετά από τη Λάρισα, έχω χτυπήσει στο κεφάλι μου και τρέχει αίμα.
«Δεν ήξερα τι γινόταν, μύριζε καμένο»
Ο 21χρονος σήμερα φοιτητής περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όσα έζησε:
«Ήμουν στο δεύτερο βαγόνι, το ένιωσα καλά. Πεταγόμασταν πέρα δώθε μέσα στην καμπίνα. Με το που βγήκα από το τρένο, πήρα τηλέφωνο γιατί είχα το κινητό στο χέρι μου. Όλοι όσοι ήταν μαζί μου στην καμπίνα σώθηκαν, δηλαδή άλλα τρία άτομα. Εκείνη τη στιγμή υπήρχε μόνο φόβος, δεν ήξερα τι γινόταν, η κατάσταση ήταν τρομακτική. Είχα χτυπήσει στο κεφάλι μου, αλλά λόγω της αδρεναλίνης δεν ένιωθα τίποτα. Μύριζε καμένο, μύριζε περίεργα.»
Οι φωτογραφίες λίγο μετά τη σύγκρουση
Λίγα λεπτά αφότου σώθηκε, ο Λεωνίδας τράβηξε φωτογραφίες από το σημείο της τραγωδίας. Σήμερα, προσπαθεί να αφήσει πίσω του τις μνήμες, αλλά οι εφιάλτες δεν τον αφήνουν σε ησυχία.
«Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, αλλά μερικές φορές απλά έρχεται στο μυαλό μου και… δεν μπορώ να το σταματήσω. Στα όνειρά μου ξαναγίνεται το συμβάν, νιώθω πως τρακάρει το τρένο ξανά και ξυπνάω… Δεν προλαβαίνω.»
Χάος και αγωνία εκείνη τη νύχτα
Η τραγωδία των Τεμπών αποκάλυψε σοβαρές ελλείψεις στην οργάνωση και τον συντονισμό των υπηρεσιών. Τα νέα ηχητικά ντοκουμέντα που δημοσιεύει ο ΑΝΤ1 δείχνουν την αγωνία των συγγενών που προσπαθούσαν να μάθουν τι είχε συμβεί στους δικούς τους ανθρώπους.
Συγγενής: Μόλις έμαθα ότι ένα τρένο πήρε φωτιά κοντά στη Λάρισα.
Υπάλληλος: Μάλιστα.
Συγγενής: Ταξίδευε προς Κατερίνη, είναι μέσα ο αδερφός μου με τη νύφη μου.
Υπάλληλος: Έχετε επικοινωνήσει μαζί τους;
Συγγενής: Αγνοείται η νύφη μου. Ο αδερφός μου με πήρε από άλλο κινητό γιατί έχουν καεί όλα… Μπορείτε να μου πείτε σε ποιο σημείο είναι;
Υπάλληλος: Δεν χρειάζεται να ξεκινήσετε από Κατερίνη, είναι εκεί οι αρχές.
Συγγενής: Τουλάχιστον πού κοντά είναι;
Υπάλληλος: Δεν μπορώ να δώσω τέτοιου είδους πληροφορίες. Οι αρχές κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες.
«Για τα παιδιά μας παλεύουμε»
Ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας ενός από τα θύματα, μίλησε στον ΑΝΤ1 για τον αγώνα των οικογενειών να αποδοθεί δικαιοσύνη:
«Από την πρώτη στιγμή το είπαμε: για τα παιδιά μας παλεύουμε, για την αλήθεια. Έχουμε φτάσει στην αλήθεια, αλλά η δικαιοσύνη δεν κάνει τη δουλειά της. Αυτή τη στιγμή είναι όλοι ελεύθεροι.»
«Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ»
Δύο χρόνια μετά, η μνήμη των 57 θυμάτων παραμένει ζωντανή. Φοιτητές και συγγενείς των θυμάτων βρέθηκαν στο σημείο της τραγωδίας, αφήνοντας λουλούδια και φωνάζοντας το σύνθημα που πλέον συμβολίζει τον αγώνα τους:
«Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ».
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
