Το τραγικό τέλος που είχε το “κορίτσι του Σούπερμαν”

Λένε πως πίσω από έναν ισχυρό άντρα κρύβεται μία σημαντική γυναίκα. Και εξαίρεση πίσω από αυτό δεν αποτέλεσαν ούτε οι… ήρωες. Για παράδειγμα, πίσω από τον Σούπερμαν κρυβόταν η δυναμική Λόις Λέιν.

Και τον χαρακτήρα της δυναμικής, έξυπνης και χαρισματικής ηρωίδας τον «επέβαλε» κατά κάποιον τρόπο η Μάργκοτ Κίντερ, δίνοντας στο ρόλο μία υπόσταση που του επέτρεπε να μην τον «καταπιεί» ο πρωταγωνιστής υπέρ-ήρωας.

Άλλωστε, αυτά τα στοιχεία (πάνω στα οποία πάτησαν -άλλες με επιτυχία και άλλες όχι με τόση μεγάλη- οι επόμενες «Λέιν») μόνο η Κίντερ θα μπορούσε να τα προσθέσει.

Γιατί, η ίδια στην πραγματική της ζωή ήταν ένας δυναμικός χαρακτήρας, ασυμβίβαστη, με όνειρα. Και κυρίως ήταν η ίδια μία ηρωίδα της ζωής.

Μόνο που όταν υποδύθηκε για πρώτη φορά το ταίρι του Σούπερμαν το 1978, δεν είχε ιδέα τι θα ακολουθούσε κάποια χρόνια αργότερα και πώς η ζωή θα την οδηγούσε σε άλλα μονοπάτια, δύσβατα.

Ενδεχομένως, να έχετε ακούσει κι εσείς για την περίφημη «κατάρα» του Σούπερμαν. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, όσους έπαιξαν ή συμμετείχαν στα συνεργεία των ταινιών του Σούπερμαν, τους κυνηγούσε μία κατάρα.

Ο συγκεκριμένος μύθος ξεκίνησε από τον Τζορτζ Ριβ, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που ενσάρκωσαν τον υπερ-ήρωα και συνεχίστηκε και με άλλους ηθοποιούς ή μέλη των συνεργείων, με αποκορύφωση τον τραυματισμό του Κρίστοφερ Ριβ που τον άφησε παράλυτο μέχρι το τέλος της ζωής του.

Μάλιστα, η περίπτωση αυτή ενίσχυσε τα περί κατάρας για να έρθουν οι υποστηρικτές της θεωρίας να «επιβεβαιωθούν» με την αυτοκτονία πέρυσι της Μάργκοτ Κίντερ και την τραγική ιστορία της ζωής της, καθώς η ηθοποιός έπασχε από διπολική διαταραχή, περιπλανήθηκε ως άστεγη, νοσηλεύτηκε για μεγάλο διάστημα σε ψυχιατρείο, ώσπου στο τέλος έδωσε η ίδια τέλος στη ζωή της.

Το «διαφορετικό» κορίτσι από τον Καναδά

Σε μία μικρή πόλη του Καναδά τον Οκτώβριο του 1947 είδε το πρώτο φως της ζωής η Μάργκαρετ Ρουθ Κίντερ. Ήταν το ένα από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Η μητέρα της ήταν ιστορικός της μόδας και ο πατέρας της μηχανικός.

Στο Yellowknife του Καναδά μετακόμισαν λόγω του πατέρα, μιας και εκεί βρήκε μία πολύ καλή δουλειά.

Η οικογένεια δεν αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και στην όμορφη αυτή πόλη η μικρή Μάργκαρετ (άλλαξε το όνομά της όταν ακολούθησε το δρόμο της υποκριτικής) έκανε τα δικά της σχέδια για το μέλλον.

Ατίθαση, ασυμβίβαστη, γεμάτη δίψα για ζωή, με ένα βλέμμα που πετούσε σπίθες, δύσκολα θα εγκατέλειπε τα όνειρά της.

Όνειρα τα οποία ξεκίνησε να σχεδιάζει και να κυνηγάει, μετά το ταξίδι της στη Νέα Υόρκη με τη μητέρα της, όταν ήταν 12 ετών.

Εκεί, ήταν η πρώτη φορά που είδε από κοντά θεατρική παράσταση και απλά μαγεύτηκε. Άλλωστε, όπως η ίδια είχε εξομολογηθεί, στη μικρή πόλη που ζούσαν, δεν είχαν κινηματογράφο, οπότε αυτή η επαφή, τη συνεπήρε.

Η Κίντερ από μικρή ασχολούταν με την πολιτική. Εξάλλου, οι γονείς της ήταν πολιτικοποιημένοι (η μητέρα της δημοκρατική και ο Αμερικανός πατέρας της Ρεπουμπλικάνος) και οι πολιτικές συζητήσεις δεν απουσίαζαν από το σπίτι. Η Μάργκοτ από μικρή ήξερε πως ήταν διαφορετική.

Αλλά αυτή τη διαφορετικότητα δε μπορούσε να την εξηγήσει ούτε η ίδια, μα ούτε και οι μεγάλοι. Το μυαλό της έπαιζε διάφορα παιχνίδια, αλλά η Κίντερ και πάλι δε μπορούσε να εξηγήσει τι ήταν αυτά.

Στα 14 της χρόνια έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, όταν την χώρισε ο τότε φίλος της. Αφού συνήλθε, αποφάσισε να ανακαλύψει τα μονοπάτια εκείνα που θα την οδηγούσαν στην απελευθέρωση, που θα βοηθούσαν την ψυχή της και το μυαλό της.

Το γεγονός ότι κάθε χρόνο άλλαζε σχολεία, δεν βοηθούσε την κατάστασή της. Αντίθετα, την τραβούσε πίσω. Μέχρι που στα 17 της χρόνια ανακάλυψε πως ήθελε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Ήξερε πως μέσα από την υποκριτική, θα μπορούσε να αφήσει ελεύθερο το εαυτό της.

Το 1966 έμεινε έγκυος από τον τότε σύντροφό της, ο οποίος την έπεισε να κάνει έκτρωση, σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, με σοβαρό κίνδυνο τη ζωή της.

Η οδυνηρή αυτή εμπειρία της άφησε πληγές που δυσκολεύτηκε να επουλώσει. Κατόπιν, πήγε στο Βανκούβερ για σπουδές, όμως, μετά από έναν χρόνο αποβλήθηκε. Έτσι, αποφάσισε να μετακομίσει στο Τορόντο, όπου ασχολήθηκε με το μόντελινγκ.

Το ατίθασο «κορίτσι του Σούπερμαν» που διψούσε για ζωή

Όσοι την γνώριζαν από κοντά, έλεγαν για τον ατίθασο χαρακτήρα της, που δε δίσταζε να έρχεται σε κόντρα, διεκδικώντας τα θέλω της.

Η πρώτη της επαφή με τον κινηματογράφο έγινε το 1968 κι από την αρχή όσοι συνεργάστηκαν μαζί της, κατάλαβαν ότι η Μάργκοτ ήταν διαφορετική.

Είχε πολλά όνειρα μεν, αλλά η καριέρα δεν ήταν ποτέ η πρώτη προτεραιότητά της. Η ζωή… Η ζωή ήταν πάντα πιο σημαντική για το κορίτσι από τον Καναδά, που έλεγε τη γνώμη της, ήταν ετοιμόλογη και δεν έκανε εύκολα εκπτώσεις.

Ήταν μία χίπισσα, ζώντας έξαλλα στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Ένα άγριο νιάτο και συνάμα ιδιαίτερα πνευματώδης, στοιχεία που την έκαναν περιζήτητη στην παρέα και στο αντίθετο φύλο.

Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία στο newsbeast.gr