Συγκινεί ο Δημήτρης Ουγγαρέζος για τους γονείς του: «Πηγαίνω στη θυρίδα και στην πραγματικότητα απλά μυρίζω τη μαμά μου»

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος μίλησε με ειλικρίνεια και συγκίνηση για την απώλεια των γονιών του, περιγράφοντας πώς βίωσε το πένθος και τι σημαίνει για τον ίδιο η ανάμνησή τους.

Έμαθα να αποδέχομαι τον πόνο χωρίς να τον πολεμώ

Καλεσμένος στην εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας», ο Δημήτρης Ουγγαρέζος συγκίνησε με την προσωπική του εξομολόγηση για την απώλεια και το πένθος. Όπως εξήγησε:

«Είναι μέρος της ζωής μου το πένθος. Όταν έρχεται αυτή η στιγμή, βρίσκεις μια δύναμη μέσα σου. Όταν λοιπόν συνέβη, αυτό που έκανα ήταν να μην το παλεύω. Δεν έκλαψα, αλλά δεν είπα “γιατί δεν κλαις;”. Είπα πως ότι συμβαίνει, θα το δέχομαι και θα το αγκαλιάζω.

Κι έτσι, μέρα μέρα, χωρίς να παλεύω με τον εαυτό μου, κατάφερα να δω τους γονείς μου μέσα μου και να καταλάβω ότι πλέον είμαι εγώ. Είχα πάντα την ενοχή ότι δεν με είδαν να κάνω οικογένεια, ενώ το ήθελαν και μου το έλεγαν. Ήταν ενοχές, σκέψεις, πολλές νύχτες αυπνίας. Η δουλειά ήταν ένα κέλυφος που με προστάτεψε».

Η επιλογή να κάνεις τον πόνο δύναμη

Ο παρουσιαστής συνέχισε τον λόγο του με ειλικρίνεια και βάθος:

«Το πένθος το φέρεις, απλά επιλέγεις αν θα είναι δύναμη ή η αδυναμία σου. Είπα ότι τώρα είσαι μόνος σου και πρέπει να σταθείς στα πόδια σου. Μου λείπει το να πηγαίνω στο πατρικό μου και να κάθομαι μαζί τους».

Μίλησε για την έντονη νοσταλγία που νιώθει και για τις απλές στιγμές που του λείπουν πιο πολύ.

Η “φωλιά” και η ανάγκη να κρατήσεις κάτι ζωντανό

«Είναι αυτή η αίσθηση της “φωλιάς”. Μια μπιζουτιέρα που είχε η μητέρα μου την έχω βάλει σε θυρίδα και τα πράγματα έχουν την μυρωδιά της. Πηγαίνω και κάποιος θα νομίζει ότι έχω κάτι πολύτιμο και πηγαίνω το βλέπω και το μετράω, αλλά στην πραγματικότητα απλά μυρίζω τη μαμά μου».