Σοκαριστικό: Πως έχασε το μάτι του ο Ανέστης Βλάχος

Έπαιξε τόσο καλά τον «κακό» και τον «σκληρό» στον ελληνικό κινηματογράφο που μερίδα του κοινού πίστεψε πως είναι έτσι και στην πραγματικότητα. Καμία σχέση όμως…

Ο Ανέστης Βλάχος έχει την καρδιά ενός μικρού παιδιού και στα 83 του φωτογραφίζεται για το Youweekly.gr, ενώ δείχνει πως ακόμα διατηρεί το χαμόγελό του παρά τις δυσκολίες που έζησε μεγαλώνοντας φτωχός και ορφανός από πατέρα.

«Δεν είπα ψέματα στα νιάτα μου, θα πω στα γεράματα;», δηλώνει σήμερα στον Γιώργο Κακογιάννη με αφοπλιστική διάθεση από την πλατεία Βικτωρίας και από το Meli Cafe στο οποίο πίνει συχνά τον καφέ του.

Δηλώνει πως είναι «το πιο άτυχο πλάσμα στον κόσμο», όπως του είχε πει η μητέρα του, όμως με μία ματιά βλέπω έναν άνθρωπο που τον αγαπάει και τον χαιρετάει ο κόσμος. Θα μπορούσε να είχε κάνει καριέρα στο εξωτερικό αν δεν έχανε από αδικία το 1ο βραβείο στο φεστιβάλ του Βερολίνου με τον «Φόβο», εκείνος όμως δεν κρατάει κακία και μοιράζεται μαζί μας εμπειρίες ζωής που λίγοι πλέον μπορούν να πουν πως έζησαν…

Το ατύχημα πώς το πάθατε;

Ήμουν στην οικοδομή, πήγα να καρφώσω μία πρόκα στο ταβάνι και επειδή είχα κουραστεί τη χτύπησα λίγο στην αρχή. Μετά τη χτύπησα πιο δυνατά, έφυγε και με χτύπησε στο μάτι. Μάλιστα, όταν πήγα στο οφθαλμιατρείο το μάτι δεν είχε χυθεί, αν μου έκαναν μία ένεση δεν θα είχε πάθει μόλυνση και θα το γλίτωνα. Μετά μού έλεγαν να μείνω στο νοσοκομείο, ενώ δεν είχα να φάω ψωμί, πώς να πάω;

Δεν δικαιούστε επίδομα αναπηρίας;

Ούτε το έχω ψάξει, ούτε ξέρω. Για μένα ήταν περισσότερο ψυχολογικό εμπόδιο, γιατί ο καθρέφτης του ηθοποιού είναι το μάτι… Με τα μάτια παίζει ο ηθοποιός, όχι με τον κώλο, άλλο τώρα που παίζουν με τα μπούτια και τις κιλότες. Είχα προβλήματα, θα μπορούσα να παίξω και να εκφραστώ διαφορετικά, μην κρυβόμαστε, παρ’ όλα αυτά όμως έκανα καριέρα, πήρα 2 βραβεία, έκανα 150 ταινίες, μεταξύ άλλων με τον Μιχάλη Κακογιάννη και με τον αείμνηστο Νίκο Κούνδουρο, που μου φέρθηκε πάνω από αδερφός.

Σας κοίταζαν περίεργα για το μάτι σας;

Στην αρχή ναι, αλλά δεν έπαθα κόμπλεξ. Έψαχνα την υποκριτική, δεν ήμουν ποτέ αδιάφορος, κοιτούσα τα πλάνα και έλεγα πώς θα έπρεπε να είναι. Δεν τα πήρα τυχαία τα βραβεία, ούτε τα αγόρασα απ’ το πρατήριο.

Έχετε ασχοληθεί με τα πολιτικά…

Οργανώθηκα στο ΠΑΣΟΚ, είμαι απ’ τα ιδρυτικά μέλη του Κινήματος και είχα γίνει αντιδήμαρχος για δύο τετραετίες με τον αείμνηστο και μεγάλο δήμαρχο, τον Δημήτρη Μπέη. Πριν γυρίσει ακόμα ο Αντρέας Παπανδρέου απ’ τον Καναδά, όπου ήταν καθηγητής, μου έλεγε ο Γιώργος Κατσιφάρας, με τον οποίο ήμουν πολύ φίλος: «Ανέστη, θα έρθει ο Αντρέας να κάνει κόμμα». Του έλεγα «Γιώργο, πολύ θα χαρώ να γραφτώ». Δούλεψα για το ΠΑΣΟΚ, ίδρυσα την πρώτη τοπική και αργότερα την πρώτη κλαδική των ηθοποιών, και μπορεί το κόμμα να μη μου έδωσε κυβερνητικές θέσεις, αλλά με τίμησε. Πιστεύω ότι προσέφερα στον Δήμο.

Με τη Χούντα αντιμετωπίσατε προβλήματα;

Δεν μου δημιούργησαν πρόβλημα, αλλά πεινούσα. Έκανα τον λαϊκό τραγουδιστή στα ελληνικά μαγαζιά στον Καναδά για να βγάλω μεροκάματο. Πάντα ήμουν αριστερός, αλλά δεν πήρα δράση, ερχόμουν στην πλατεία Βικτωρίας, έπινα έναν καφέ όταν είχα λεφτά και περίμενα καλύτερες μέρες. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να πάρω ούτε «Τα Νέα» τότε, έπαιρνα τον «Εθνικό Κήρυκα» πρώτα για να φαίνεται απέξω, και τα είχα μέσα.

youweekly.gr