Σαν σήμερα, 14 Ιουλίου 1992: Η δολοφονία του φοιτητή Θάνου Αξαρλιάν από τη «17 Νοέμβρη»

Η τραγωδία της 14ης Ιουλίου 1992 στο κέντρο της Αθήνας, με θύμα τον φοιτητή Θάνο Αξαρλιάν, σημάδεψε βαθιά τη συλλογική μνήμη των Ελλήνων. Ήταν η πρώτη φορά που πολίτης χάνει τη ζωή του από τρομοκρατική επίθεση της «17 Νοέμβρη».

Ένα απόγευμα που κατέληξε σε τραγωδία

Μέσα στον καλοκαιρινό καύσωνα της 14ης Ιουλίου 1992, ένα γεγονός συγκλόνισε το κέντρο της Αθήνας και όλη τη χώρα. Ο 22χρονος Θάνος Αξαρλιάν, ένας φοιτητής γεμάτος ενέργεια, όνειρα και μέλλον, βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Χωρίς να γνωρίζει τι πρόκειται να ακολουθήσει, περπατούσε αμέριμνος κοντά στο Σύνταγμα, όταν έγινε στόχος μιας τρομοκρατικής ενέργειας που άλλαξε για πάντα τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

Η ενέργεια της οργάνωσης «17 Νοέμβρη» είχε στόχο τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασσά. Η ρουκέτα που εκτοξεύτηκε δεν βρήκε τον πολιτικό στόχο της, αλλά η έκρηξη είχε θανατηφόρες συνέπειες. Ο Θάνος Αξαρλιάν χτυπήθηκε θανάσιμα από τα θραύσματα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο πεζοδρόμιο, μπροστά σε σοκαρισμένους περαστικούς.

Το πρόσωπο πίσω από το όνομα

Ο Θάνος δεν ήταν απλώς ένα όνομα σε τίτλους ειδήσεων. Ήταν ένας νέος με ζωή μπροστά του, με σχέδια και ελπίδες. Η παρουσία του στο κέντρο της πόλης δεν είχε κάτι το ξεχωριστό, ήταν απλώς ένας φοιτητής που κυκλοφορούσε όπως κάθε άλλος. Μέσα σε μια στιγμή, όμως, έγινε το σύμβολο του αδικοχαμένου πολίτη, που βρέθηκε τυχαία στο επίκεντρο ενός αδίστακτου σχεδίου.

Το σοκ της απώλειας δεν περιορίστηκε στους συγγενείς και φίλους. Η φωτογραφία του αιμόφυρτου νεαρού, πεσμένου στην άσφαλτο, έγινε εικόνα-σύμβολο της τυφλής βίας που χτυπά χωρίς προειδοποίηση και χωρίς διάκριση.

Η μάνα που μίλησε για συγχώρεση

Η αντίδραση της μητέρας του Θάνου Αξαρλιάν προκάλεσε βαθιά συγκίνηση. Βυθισμένη στον πόνο, βρήκε το κουράγιο να εκφράσει λόγια που ξάφνιασαν για την ανθρωπιά τους: ζήτησε να είναι ο Θάνος το τελευταίο θύμα της τρομοκρατίας. Δεν ζητούσε εκδίκηση αλλά ειρήνη, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα προς όλη την κοινωνία: ότι η απώλεια δεν πρέπει να γίνεται αφορμή για νέο μίσος.

Ήταν ένα κάλεσμα προς όλους να αρνηθούν τη βία, να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στο κακό και να τιμήσουν τον χαμό του γιου της με αλληλεγγύη και δύναμη ψυχής.

Μια δολοφονία που ταρακούνησε την κοινωνία

Η δολοφονία του Θάνου Αξαρλιάν δεν ήταν μόνο προσωπική τραγωδία για μια οικογένεια. Ήταν το σοκ που αφύπνισε ολόκληρη την κοινωνία απέναντι στην πραγματικότητα της τρομοκρατίας. Για πρώτη φορά, οι πολίτες ένιωσαν ότι δεν ήταν απλώς θεατές στις ειδήσεις, αλλά δυνητικά θύματα.

Η πράξη αυτή ξεπέρασε το πλαίσιο ενός «πολιτικού μηνύματος». Η βία στράφηκε κατά ενός νέου ανθρώπου που δεν είχε καμία σχέση με εξουσία ή αντιπαραθέσεις. Ήταν μια επίθεση στην αθωότητα, στην καθημερινότητα, στην ίδια την έννοια της ανθρώπινης ζωής.

Μια μνήμη που ζητά ευθύνη

Η 14η Ιουλίου έχει χαραχτεί πια στη μνήμη της χώρας ως υπενθύμιση της ευθύνης όλων μας να διαφυλάξουμε την ειρήνη. Κάθε χρόνο, η εικόνα του Θάνου Αξαρλιάν ανασύρεται όχι μόνο ως μνημόσυνο, αλλά και ως προειδοποίηση.

«Ας είναι ο Θάνος ο τελευταίος», ήταν η ευχή της μητέρας του. Και αυτή η ευχή δεν αφορά μόνο τους δράστες ή τις Αρχές – αφορά μια ολόκληρη κοινωνία που πρέπει να απαντήσει με ενότητα, δημοκρατία και ελπίδα.

Η μνήμη του παραμένει ζωντανή, όχι για να προκαλεί πόνο, αλλά για να εμπνέει δράση. Για να μην ξεχνάμε ότι κάθε ζωή είναι πολύτιμη και ότι οφείλουμε να φροντίζουμε να μη χαθεί ξανά έτσι άδικα.

Πηγή: athensmagazine.gr