Παπαζάχος: Τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική είναι επάνω στο ρήγμα που έδωσε 7 Ρίχτερ

Δηλώσεις του στο περιθώριο εκδήλωσης με θέμα “Οι καταστροφικές επιπτώσεις από την εξόρυξη χρυσού στην Κεντρική Μακεδονία”, που έγινε στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης.

Στον σεισμό του 1932 στην Ιερισσό και τη σημασία του για τον αντισεισμικό σχεδιασμό των έργων που συνδέονται με την μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική, με έμφαση στα φράγματα, αναφέρθηκε ο καθηγητής Γεωφυσικής του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, με δηλώσεις του στο περιθώριο εκδήλωσης με θέμα “Οι καταστροφικές επιπτώσεις από την εξόρυξη χρυσού στην Κεντρική Μακεδονία”, που έγινε στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης.

Ο σεισμός του ’32, σύμφωνα με τις σημερινές εκτιμήσεις και με βάση τις καταγραφές και τις βλάβες που προκάλεσε, είχε μέγεθος τουλάχιστον της τάξης των 7 Ρίχτερ, με πάνω από 360 νεκρούς και χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα. Όπως ανέφερε, έγινε ακριβώς πάνω στο ρήγμα που περνάει μέσα από την περιοχή εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική.

“Είναι σαφές από τα στοιχεία που έχω δει και που έχουν φτάσει στα χέρια μου…ότι ο τρόπος ελέγχου και οι σεισμικές δράσεις που έχουν υπολογισθεί με βάση τις αναλύσεις της ίδιας της εταιρίας (των μελετητών της δηλαδή), σε καμία περίπτωση δεν έχουν ληφθεί σωστά υπόψη και με τον τρόπο τον οποίο πρέπει, στον αντισεισμικό σχεδιασμό των φραγμάτων.

Με λίγα λόγια, αυτό δεν σημαίνει ότι τα φράγματα είναι εξ ορισμού επικίνδυνα, αλλά δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι διασφαλίσεις ότι δεν είναι”, επισήμανε ο κ. Παπαζάχος.

“Ο αντισεισμικός σχεδιασμός, αλλά και η επάρκεια τους σε μια ενδεχόμενη σεισμική και μετασεισμική ακολουθία δεν έχει ελεγχθεί επαρκώς, τουλάχιστον στον βαθμό που θα έπρεπε για έναν χώρο απόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων, έτσι ώστε να είμαστε διασφαλισμένοι ότι ακόμα και σε ένα ακραίο αντισεισμικό γεγονός – όχι μάλιστα και ιδιαίτερα ακραίο – ένα ακραίο όμως σαν αυτό που έγινε στον 20ο αιώνα, το 1932, δεν θα έχουμε αστοχία του φράγματος”, πρόσθεσε.

Τα δάση στη Χαλκιδική είναι τεράστιου επιστημονικού και οικολογικού ενδιαφέροντος, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για την Ευρώπη και για τον πλανήτη γενικότερα, και θα πρέπει να τα διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού, τόνισε ο δασολόγος καθηγητής του ΑΠΘ, Θεοχάρης Ζάγκας. Αντί για αυτό, πρόσθεσε, έχουμε μεγάλης κλίμακας αποψιλώσεις που δεν καταστρέφουν μόνο τα δάση, αλλά καταστρέφουν τις τοπικές κοινωνίες κυριολεκτικά.

“Τα δάση της περιοχής είναι μοναδικά, πολλά εξ αυτών ανήκουν στην κατηγορία των αρχέγονων δασών, τα δρυοδάση ανήκουν στην κατηγορία των δασών πρότυπης διαχείρισης, για την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη γενικότερα. Αποτελούν το σχολείο εκπαίδευσης των φοιτητών της Δασολογίας διαχρονικά, αλλά και των Ευρωπαίων συναδέλφων επιστημόνων, οι οποίοι έρχονται στην Ελλάδα να σπουδάσουν τη φυσική δασοπονία, επειδή τα δάση αυτά έχουν φυσική καθαρά προέλευση”.

Την εκδήλωση διοργάνωση η κίνηση πολιτών “SOS Κεντρική Μακεδονία-Λευκός Πύργος”.

Πηγή: protothema.gr