Γιατί ο Λάζαρος δεν γέλασε ποτέ ξανά μετά την ανάστασή του – Τι απέγινε ο 30χρονος φίλος του Ιησού

Το Σάββατο πριν το Μεγάλο Σάββατο είναι γνωστό στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως Σάββατο του Λαζάρου και συνδέεται με ένα από τα σημαντικότερα θαύματα του Ιησού, την Ανάσταση του φίλου του, Λαζάρου.

Η ιστορία της Ανάστασης του Λαζάρου

Ο Λάζαρος, που αποκαλείται και Δίκαιος ή Τετραήμερος, ήταν μόλις 30 ετών όταν ασθένησε βαριά και πέθανε (Ιω. ια’ 1-44).

Όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη, οι αδελφές του, Μαρία και Μάρθα, έστειλαν μήνυμα στον Ιησού που βρισκόταν τότε στη Γαλιλαία, για να του πουν πως ο φίλος του ήταν βαριά άρρωστος.

Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του πως ο φίλος του «κοιμήθηκε» και ότι θα πήγαινε να τον ξυπνήσει. Όταν έφτασε στη Βηθανία, η Μαρία τον συνάντησε με παράπονο: αν είχε έρθει νωρίτερα, ο αδελφός της δεν θα είχε πεθάνει.

Ο Ιησούς δάκρυσε και ζήτησε να τον οδηγήσουν στον τάφο, ο οποίος ήταν σπηλιά κλεισμένη με μια βαριά πέτρα. Αν και τον προειδοποίησαν για τη δυσοσμία, διέταξε να ανοίξει ο τάφος και με δυνατή φωνή είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω!».

Έτσι, τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του, ο Λάζαρος αναστήθηκε, γεγονός που του χάρισε το προσωνύμιο «Τετραήμερος».

Η σιωπή και η θλίψη του Λαζάρου μετά την επιστροφή στη ζωή

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, μετά την ανάστασή του ο Λάζαρος ήταν πάντα σιωπηλός και σοβαρός, χωρίς να γελάει. Η θλίψη του αποδίδεται σε όσα φρικτά αντίκρισε κατά την παραμονή του στον κόσμο των νεκρών.

Μάλιστα, λέγεται πως γέλασε μόνο μία φορά, όταν είδε έναν άνδρα να κλέβει ένα πήλινο δοχείο. Τότε είπε: «το ένα χώμα κλέβει το άλλο».

Ο Λάζαρος διώκεται και φεύγει στην Κύπρο

Το θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου προκάλεσε αναστάτωση στους Ιουδαίους και, όπως αναφέρει το Ευαγγέλιο (Ιω. ιβ’ 9-11), οι αρχιερείς σχεδίαζαν να τον σκοτώσουν, επειδή αποτελούσε απτή απόδειξη του θαύματος του Χριστού.

Έτσι, για να προστατευθεί, ο Λάζαρος κατέφυγε στην Κύπρο. Εκεί τον συνάντησαν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και τον χειροτόνησαν πρώτο επίσκοπο Κιτίου.

Η ζωή του Λαζάρου στην Κύπρο

Το αρχαίο Κίτιο, πόλη του φιλοσόφου Ζήνωνα, είχε την τιμή να δεχτεί τη διδασκαλία του Ευαγγελίου από έναν προσωπικό φίλο του Ιησού, και όχι απλώς από έναν μαθητή ή ιεραπόστολο.

Σύμφωνα με τον Άγιο Επιφάνιο, επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο Λάζαρος έζησε ακόμη τριάντα χρόνια μετά την Ανάστασή του: «Εν παραδόσεσιν εύρομεν ότι τριάκοντα ετών ήταν τότε ο Λάζαρος ότε εγήγερται, μετά δε το αναστήναι αυτόν άλλα τριάκοντα έζησε, και ούτω πρός Κύριον εξεδήμησε κοιμηθείς».