Δεν είναι απλώς «ο γέρος» και «η γριά» που τόσο εύκολα υποτιμάς. Είναι εκείνοι που χρόνια τώρα σου στάθηκαν, σε στήριξαν και συνεχίζουν να το κάνουν με τη γνωστή τους επιμονή, χωρίς να λογαριάζουν κινδύνους.
Μια ζωή χωρίς μέτρο για τους άλλους
Έχουν την ίδια άγνοια κινδύνου που είχαν πάντα. Όταν πήγαιναν στη λαϊκή κι έπαιρναν λιγότερα για τον εαυτό τους για να φέρουν και στο δικό σου σπίτι. Όταν δούλευαν εξαντλητικά για να μη σου λείψει τίποτα, ακόμα κι αν τους κόστιζε σε υγεία και δύναμη.
Όταν ερχόντουσαν με πέντε συγκοινωνίες, μέσα στη βροχή, στη ζέστη ή στο κρύο, για να σου κρατήσουν τα παιδιά. Όταν σου τα φρόντιζαν με πυρετούς και ιώσεις, με όλες τις δυσκολίες — και πάντα πρόθυμα, χωρίς παράπονο.
Η καθημερινότητα της αντοχής
Έχουν την ίδια αγνοια και τώρα. Βγαίνουν μόνοι, αυτοεξυπηρετούνται, κοινωνικοποιούνται στο ΚΑΠΗ και στην πλατεία. Όχι γιατί δεν θέλουν άλλους, αλλά γιατί εσύ δουλεύεις και δεν προλαβαίνεις. Έμαθαν να μην σε φορτώνουν.
Δεν είναι «ο γέρος» και «η γριά». Είναι ο πατέρας σου, η μητέρα σου, ο παππούς σου, η γιαγιά σου, ο συγγενής, ο γείτονας. Είναι οι άνθρωποί σου, όχι κάποιοι ξένοι που «σε ενοχλούν».
Δεν προσαρμόζεσαι με ένα κουμπί
Γι’ αυτό, πριν φωνάξεις με ύφος αυθεντίας «για το καλό τους», σκέψου. Εσύ κι εγώ τους οδηγήσαμε σε αυτή την άγνοια κινδύνου. Χρόνια τώρα. Και τώρα, απαιτούμε από εκείνους άμεση προσαρμογή, αντίληψη, αλλαγή. Σαν να είναι μηχανές που απλώς περιμένουν να πατήσεις ένα κουμπί.
Μην ξεχνάς πόσες φορές σε σήκωσαν
Και ναι, πρέπει να μείνουν μέσα. Και ναι, κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τον κίνδυνο. Πες το όσες φορές χρειαστεί — 5.000, αν χρειάζεται. Μέχρι να το καταλάβουν. Όσες φορές χρειάστηκε κι εκείνοι να σου λένε να μην κάνεις βλακείες, κι ύστερα να τρέχουν να σε σώσουν, να σε νταντέψουν, να σε κουκουλώσουν με την αγάπη τους.
Δεν είναι «ο γέρος κι η γριά». Είναι η μάνα και ο πατέρας κάποιου. Δεν είναι «βάρος» για σένα, ανόητε.
Αν δεν τους έχεις χάσει, δεν ξέρεις
Κι αν δεν τους έχεις χάσει, τότε ίσως δεν καταλαβαίνεις πόση αξία έχουν αυτές οι λέξεις. Δεν έχεις ιδέα. Και κάπου φτάνει πια, με όλους αυτούς που το παίζουν σκληροί και παντογνώστες…
“Άντε γιατί πήξαμε στους μάγκες…”
Θανάσης Καρτερός
* Το κείμενο αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο από έναν γιατρό. Χέρι με χέρι έφτασε και στα δικά μου χέρια. Τα social media μπορούν να είναι και δίκτυα φωτός
Πηγή: Aυγή
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.