Καθηλωτικός ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου στον επικήδειό του – «Η ψυχή σου μένει μαζί μας, σε αγαπώ πολύ»

Ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου αποχαιρέτησε με λόγια καρδιάς τον παππού του κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας, παραδίδοντας έναν επικήδειο γεμάτο αγάπη, μνήμη και συγκίνηση.

«Η ψυχή σου μένει μαζί μας»

«Η ψυχή σου μένει μαζί μας, σε αγαπώ πολύ», είπε ο εγγονός του αγαπημένου καλλιτέχνη, συγκινώντας τους παρευρισκόμενους. Τα λόγια του ήταν μια προσωπική εξομολόγηση για την αγάπη και τη βαθιά επίδραση που είχε ο παππούς του στη ζωή του.

«Από την αγάπη σου κατάφερες να μου μάθεις τι είναι να είσαι άνθρωπος, τα καλά και τα κακά», συνέχισε, περιγράφοντας πώς μέσα από την τρυφερότητα και τη σοφία του, ο Σαββόπουλος του δίδαξε τις αξίες της ζωής.

Η απλή, αληθινή αγάπη ως οδηγός ζωής

Ο νεαρός μίλησε για την αγάπη που του μετέδιδε ο παππούς του με τρόπο αυθεντικό και άμεσο:

«Παππού, από πάντα θυμάμαι να μου μεταδίδεις την αγάπη σου, με ειλικρίνεια. Είναι σαν μέσα σου να έχεις βρει την αληθινή αγάπη στην πιο απλή μορφή της, να έχεις νιώσει και να έχεις καταλάβει τον πυρήνα της και τον πραγματικό λόγο που οι άνθρωποι αγαπάμε. Ίσως αυτό που ήθελες να καταφέρεις μέσω της αγάπης, ήταν η ένωση. Αυτό φαίνεται πως ήταν ο γνώμονας για οτιδήποτε έκανες στη ζωή σου».

Μουσική, χιούμορ και συγκίνηση

Ο εγγονός του αναφέρθηκε με συγκίνηση στις μνήμες που έχει από τις συναντήσεις τους, τις Κυριακές με τα αστεία, αλλά και τη βαθιά συναισθηματική σύνδεση που μοιράζονταν:

«Από τη μουσική του, έως και τα ανέκδοτα που μας έλεγες κάθε Κυριακή. Θυμάμαι από μικρός, ως τώρα, πολλές φορές που βρισκόμουν μαζί σου ένιωθα έναν κόμπο στο λαιμό μου από συγκίνηση. Ποτέ δεν κατάλαβα όμως το γιατί… Δεν γινόταν σε καταστάσεις αντικειμενικού έντονου χαρακτήρα, αλλά σε απλές στιγμές. Όλες αυτές οι πράξεις είχαν μια φωτεινή ανάγκη για ένωση, μέσω της αγάπης».

Η δύναμη της μελαγχολίας και της αληθινής σύνδεσης

Στον επίλογο του επικήδειου, μίλησε για την παιδική του ηλικία και τη βαθιά συναισθηματική επίδραση του παππού του:

«Αυτή η συγκίνηση ερχόταν από την αγάπη που λάμβανα, που ήταν τόσο αληθινή και είχε τόση μεγάλη αξία. Μέσα από όλα, η μελαγχολία μας κάνει να αγαπάμε και να νιώθουμε ενωμένοι».

Ο αποχαιρετισμός του εγγονού του Διονύση Σαββόπουλου δεν ήταν μόνο ένας προσωπικός ύμνος στην αγάπη, αλλά και μια υπενθύμιση της δύναμης που έχει η απλότητα, η αλήθεια και η βαθιά ανθρώπινη σύνδεση.