«Γιατί… μπαμπάς είναι μόνο ένας»: Η Finos Film τιμά τη Γιορτή του Πατέρα

Με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα, η Finos Film αποτίει φόρο τιμής στις πατρικές φιγούρες του ελληνικού κινηματογράφου, με ένα συγκινητικό βίντεο που μας ταξιδεύει μέσα από αγαπημένες σκηνές.

Μια γλυκιά αναφορά στους κινηματογραφικούς πατεράδες

«Γιατί… μπαμπάς είναι μόνο ένας και θα είναι πάντα ο ήρωας μας» γράφει η ανάρτηση της Finos Film, η οποία τιμά τη Γιορτή του Πατέρα με έναν πολύ τρυφερό τρόπο. Μέσα από ένα βίντεο που συνοδεύει την ανάρτηση, θυμόμαστε τους «μπαμπάδες» της μεγάλης οθόνης, που μας έκαναν άλλοτε να γελάσουμε και άλλοτε να συγκινηθούμε βαθιά.

Το βίντεο περιλαμβάνει χαρακτηριστικές σκηνές από κλασικές ελληνικές ταινίες, στις οποίες οι πατρικές φιγούρες πρωταγωνιστούν με τρόπο ξεχωριστό, είτε μέσα από χιούμορ είτε με συγκίνηση.

Μια μέρα αφιερωμένη στους μπαμπάδες

Η Γιορτή του Πατέρα είναι μια κινητή εορτή αφιερωμένη στον ρόλο του πατέρα, στους δεσμούς που χτίζονται με τα παιδιά και στην επίδραση των πατέρων στην κοινωνία. Στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, η γιορτή τιμάται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, ενώ θεωρείται συμπληρωματική ως προς τη Γιορτή της Μητέρας.

Η αρχή της Γιορτής του Πατέρα

Η πρώτη γνωστή περίπτωση οργανωμένου εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα καταγράφηκε στις 5 Ιουλίου 1908 στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την πρωτοβουλία είχε η Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον, η οποία θέλησε να τιμήσει τους 210 πατέρες που έχασαν τη ζωή τους λίγους μήνες νωρίτερα στην τραγωδία του ορυχείου στο Μόνονγκα.

Η Κλέιτον επέλεξε ημερομηνία κοντά στα γενέθλια του πατέρα της για την τελετή, όμως η εκδήλωση επισκιάστηκε από άλλα γεγονότα της πόλης και δεν καθιερώθηκε επισήμως. Τελικά, η καθιέρωση της Γιορτής του Πατέρα αποδόθηκε στη Σονόρα Ντοντ από την Ουάσιγκτον, η οποία το 1910 οργάνωσε μόνη της τον πρώτο εορτασμό, θέλοντας να τιμήσει τον πατέρα της, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, και όλους τους πατέρες που υπηρέτησαν στον πόλεμο.

Η καθιέρωση ως εθνική γιορτή στις ΗΠΑ

Το πρώτο σχετικό νομοσχέδιο παρουσιάστηκε στο Κογκρέσο το 1913 αλλά απορρίφθηκε λόγω ανησυχιών για εμπορευματοποίηση. Το 1916, ο πρόεδρος Ουίλσον έκανε μια αποτυχημένη προσπάθεια επίσημης αναγνώρισης της ημέρας. Αντίστοιχη πρόταση έκανε και ο πρόεδρος Κούλιτζ το 1924, χωρίς να προχωρήσει σε ενέργειες.

Η ουσιαστική αναγνώριση ήρθε το 1966 από τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, ο οποίος υπέγραψε το πρώτο προεδρικό διάταγμα για τον εορτασμό της τρίτης Κυριακής του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Έξι χρόνια αργότερα, το 1972, ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον καθιέρωσε τη γιορτή ως μόνιμη εθνική αργία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αξίζει να σημειωθεί πως μετά την επίσημη αναγνώριση της γιορτής, ήρθε στο φως η παλαιότερη εκδήλωση της Κλέιτον το 1908, χάρη σε έναν παρευρισκόμενο που την είχε καταγράψει, αποδεικνύοντας πως η ιδέα είχε ξεκινήσει δύο χρόνια νωρίτερα από την προσπάθεια της Ντοντ.

Οι διαφορετικοί τρόποι εορτασμού στον κόσμο

Η ημερομηνία και ο τρόπος εορτασμού διαφέρουν σημαντικά ανά χώρα. Στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, η Γιορτή του Πατέρα γιορτάζεται στις 19 Μαρτίου, ανήμερα του Αγίου Ιωσήφ σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία. Στη Γερμανία, συμπίπτει με την Ημέρα της Αναλήψεως και συνοδεύεται από οικογενειακές εξορμήσεις και παραδοσιακά γλέντια με μπύρα.

Στην Αυστραλία, η γιορτή μετατίθεται στην πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου, που είναι η πρώτη Κυριακή της άνοιξης στο νότιο ημισφαίριο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση της Ταϊβάν, όπου η Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται στις 8 Αυγούστου. Αυτό οφείλεται στο λογοπαίγνιο που προκύπτει από την προφορά του αριθμού 8 δύο φορές (bā-bā), που μοιάζει με τη λέξη «μπαμπάς» στα κινέζικα (bà-ba).

Η Γιορτή του Πατέρα, ανεξαρτήτως ημερομηνίας ή τόπου, είναι τελικά μια παγκόσμια αφορμή να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τον ρόλο του πατέρα στη ζωή μας — είτε μέσα από λέξεις, είτε μέσα από εικόνες, είτε μέσα από μια αγαπημένη σκηνή από τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο.