Η ιστορία του Σταύρου Θεράποντος, ενός 17χρονου μαθητή που νίκησε τον καρκίνο, είναι ένα συγκλονιστικό και βαθιά ανθρώπινο αφήγημα. Μια μαρτυρία ειλικρίνειας, δύναμης και ευγνωμοσύνης που αξίζει να ακουστεί.
Όταν το αδιανόητο χτυπά την πόρτα
«Είμαι ο Σταύρος. Είμαι 17 ετών μαθητής τρίτης λυκείου και μόλις νίκησα τον καρκίνο». Έτσι ξεκίνησε ο λόγος του Σταύρου στο συνέδριο του Παγκύπριου Συνδέσμου «Ένα όνειρο, μια Ευχή», συγκλονίζοντας με την εξομολόγηση του.
Η περιπέτειά του μοιάζει με εκείνον τον «δράκο» που όλοι πιστεύουμε πως θα μείνει για πάντα μακριά μας. Το άκουγε στις ειδήσεις, το διάβαζε, άκουγε ιστορίες φίλων και πάντα πίστευε πως είναι κάτι μακρινό. Μέχρι τη στιγμή που το «ξένο πρόβλημα» έγινε δικό του.
Η αρχική διάγνωση; Δύο μικροί όζοι στον δεξιό λοβό του θυρεοειδούς. Κανείς δεν μπορεί να προετοιμαστεί πραγματικά για μια τέτοια ανατροπή.
Η αρχή του δύσκολου ταξιδιού
«Να σας συστηθώ. Είμαι ο Σταύρος Θεράποντος, δεκαεπτά χρονών, μαθητής της τρίτης λυκείου και ταξίδεψα με τον καρκίνο». Επτά μήνες κράτησε αυτό το ταξίδι – από τις πρώτες εξετάσεις μέχρι το χειρουργείο και τη θεραπεία.
Πέρασε από γιατρούς, υπερηχογραφήματα, παρακεντήσεις, βιοψίες, λεμφικούς καθαρισμούς. Το χειρουργείο έγινε στις 28 Αυγούστου 2018 και κράτησε πέντε ώρες. Αρχικά είχε προγραμματιστεί για μερική θυρεοειδεκτομή, όμως η ταχεία βιοψία έδειξε κακοήθεια. Το χειρουργείο συνεχίστηκε με ολική θυρεοειδεκτομή και λεμφικό καθαρισμό.
Ο θυρεοειδής και οι ορμόνες του
Ο Σταύρος εξήγησε με απλά λόγια τι είναι ο θυρεοειδής αδένας, η λειτουργία του και τι σημαίνει η ολική του αφαίρεση. Από τη στιγμή που αφαιρέθηκε, ο οργανισμός του δεν παράγει πια τις απαραίτητες ορμόνες, και έτσι είναι πλέον εξαρτημένος από εξωτερική λήψη θυροξίνης.
Όμως το θέμα δεν ήταν μόνο σωματικό. Ήταν βαθιά ψυχικό και πνευματικό.
Το κίνητρο: η αγάπη για τη ζωή
«Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για το χειρουργείο και τα φάρμακα. Αντί αυτού, θα σας μιλήσω για όσα ένιωσα. Η αγάπη για τη ζωή και η επιθυμία να ζήσω όσα δεν είχα ζήσει».
Η αγάπη του για την οικογένειά του, τους γονείς, την αδερφή, τους φίλους του – ήταν η δύναμή του. Όπως λέει, «μια μάζα 20 γραμμαρίων έφυγε από πάνω μου. Όλα τα άλλα μπορούσαν να γίνουν». Το πιο δύσκολο ήταν η μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό και τα ερωτήματα που δεν σταματούσαν.
Και τελικά, τα κατάφερε. Με αγάπη, πείσμα και θέληση.
Η πνευματική μάχη
Ο καρκίνος, όπως τον περιγράφει, προσπαθεί να σου στερήσει την ταυτότητα και την υπόστασή σου. Κι όμως, εκείνος στάθηκε στο φως. Πέρασε απώλειες, πόνο, κόπο. Είδε τους γονείς του να προσπαθούν να στηρίξουν το παιδί τους με κάθε τρόπο. Άκουγε τη μητέρα του να ενημερώνεται, τον πατέρα του να κρατά τις ισορροπίες.
«Άτιμο πράγμα ο καρκίνος», γράφει. «Αλλά μου έμαθε να αγαπώ, να συγχωρώ, να ζω».
Τι κερδίζεις όταν χάνεις
Ο Σταύρος μιλά και για τις απώλειες. Έχασε χρόνο, σωματική και ψυχική αντοχή, στιγμές που οι συμμαθητές του ζούσαν ξέγνοιαστα. Μα ταυτόχρονα κέρδισε κάτι πιο πολύτιμο: τη συνειδητοποίηση της αγάπης των γύρω του.
«Πολλοί μου έλεγαν “θα τα καταφέρεις”. Κάποιοι λίγοι μου ψιθύριζαν “θα τα καταφέρουμε” – μεγάλη διαφορά!»
Η πίστη σαν παυσίπονο
Συγκρατεί λόγια που διάβασε σε έναν πίνακα ανακοινώσεων και που τον ενέπνευσαν:
«Πριν σου στείλει ο Θεός τον Σταυρό που σηκώνεις, Τον εξέτασε με τη Θεία λογική Του… Κράτησέ Τον και ανέβαινε, από τον Γολγοθά στην Ανάσταση».
Ο πνευματικός του, Πάτερ Ανδρέας, του υπενθύμιζε: «Μην λες στον Θεό πόσο μεγάλη είναι η καταιγίδα· πες στην καταιγίδα πόσο μεγάλος είναι ο Θεός».
Μια νέα αρχή, όχι το τέλος
Ο καρκίνος δεν ήταν το τέλος – αλλά μια νέα αρχή. Ο Σταύρος ανακάλυψε τη δύναμη που έκρυβε μέσα του. Κατάλαβε ότι ακόμη και οι πιο δύσκολες μάχες μπορούν να κερδηθούν – μία προς μία.
«Ο καρκίνος με βοήθησε να δω τη ζωή αλλιώς. Να εκτιμήσω, να ηρεμήσω, να μοιραστώ την εμπειρία μου για να βοηθήσω κι άλλους».
Είναι μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσει ποτέ – αλλά ούτε θέλει να την ξεχάσει. Τον βοηθά να νιώθει ευγνωμοσύνη για τα απλά, να ξεχωρίζει τα σημαντικά και να φροντίζει τον εαυτό του.
Μια μαρτυρία με αξία
«Ο καρκίνος είναι μια δύσκολη υπόθεση για όλους. Όμως η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση μπορούν να μας σώσουν. Δεν πρέπει να φοβόμαστε. Πρέπει να μιλάμε ανοιχτά. Μόνο τότε μπορούμε να νικήσουμε πραγματικά.»
Το μήνυμά του είναι ξεκάθαρο. Ο καρκίνος δεν είναι ντροπή. Μπορεί να είναι η αφορμή για να βρούμε τον εαυτό μας, να ζήσουμε αληθινά και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Ένας νικητής με ουλή και φως
«Να σας συστηθώ και πάλι. Είμαι ο Σταύρος Θεράποντος, δεκαεπτά χρονών, μαθητής της τρίτης λυκείου και νίκησα τον καρκίνο».
Ο Σταύρος δεν μας διδάσκει απλώς πώς να επιβιώνουμε. Μας διδάσκει πώς να ζούμε με βαθιά επίγνωση, να αντλούμε δύναμη από τις πληγές μας και να συνεχίζουμε. Με ουλή στο στέρνο και φως στα μάτια.
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
