Είμαι έγκυος σε δίδυμα. Ο σύντροφός μου με εγκατέλειψε. Να κάνω έκτpωσn;

Μια γυναίκα μοιράζεται την ιστορία της εγκυμοσύνης της σε δίδυμα και τη συναισθηματική κατάρρευση που ακολούθησε, όταν ο σύντροφός της την εγκατέλειψε. Μέσα από το γράμμα της, αποτυπώνει τον διχασμό και την αγωνία της για το αν πρέπει να συνεχίσει ή να διακόψει την κύηση.

Μια σχέση που προχώρησε γρήγορα

Καλησπέρα. Το όνομά μου είναι Έλσα, είμαι 30 ετών, έγκυος 11 εβδομάδων σε δίδυμα και πριν δέκα μέρες με εγκατέλειψε ο σύντροφός μου.

Η ιστορία μας ξεκίνησε περίπου πριν εννιά μήνες. Γνωριστήκαμε και η σχέση μας προχώρησε πολύ γρήγορα. Από νωρίς μου μιλούσε για το πόσο ήθελε να κάνει οικογένεια και παιδιά. Μάλιστα, από τον δεύτερο μήνα της σχέσης μας προσπαθούσε επίμονα να με αφήσει έγκυο. Εκείνος δεν ήξερε ότι ήδη έπαιρνα αντισυλληπτικά χάπια.

Όταν άρχισε να αναρωτιέται γιατί δεν μένω έγκυος, αποφάσισα πως είχε έρθει η ώρα να τον εμπιστευτώ. Σταμάτησα την αντισύλληψη και σύντομα έμεινα έγκυος.

Ενθουσιασμός και σχεδιασμοί

Η χαρά του ήταν τεράστια. Ήταν ευτυχισμένος, φρόντιζε να με προσέχει, μου θύμιζε να τρέφομαι σωστά, να μην καπνίζω, και να διατηρώ μια καλή και υγιή εγκυμοσύνη. Όταν μάθαμε πως περιμένουμε δίδυμα, ήταν ακόμα πιο ενθουσιασμένος – παρά το αρχικό σοκ.

Εγώ, από την άλλη, άρχισα να ανησυχώ για το οικονομικό βάρος. Ζούμε σε μια δύσκολη περίοδο στην Ελλάδα και το μέλλον έμοιαζε αβέβαιο. Είχαμε πει να μετακομίσουμε και να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο μετά το καλοκαίρι.

Η εγκυμοσύνη γίνεται πιο δύσκολη

Τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης ήταν έντονα από νωρίς – λογικό, αφού κυοφορώ δύο μωρά. Το άγχος μου μεγάλωνε καθημερινά. Έβλεπα ότι η εγκυμοσύνη δεν θα είναι τόσο εύκολη όσο φανταζόμουν και αισθανόμουν τον χρόνο να με πιέζει. Οι μέρες περνούσαν και εκείνος απέφευγε όλο και περισσότερο να μιλάει για το μέλλον και τα μωρά. Όταν ζητούσα εξηγήσεις, ποτέ δεν ήθελε να μιλήσουμε σοβαρά.

Η ξαφνική φυγή

Πριν δέκα μέρες, ξεκινήσαμε τη μέρα όπως κάθε άλλη. Με ρώτησε αν θέλω πρωινό, με αγκάλιασε, με φίλησε και έφυγα για τη δουλειά. Λίγο αργότερα μου έστειλε μήνυμα ότι έφυγε και εκείνος για τη δική του δουλειά. Όταν γύρισα το απόγευμα, το σπίτι ήταν άδειο. Είχε εξαφανιστεί. Τα τηλέφωνα κλειστά και ο ίδιος άφαντος.

Επικοινώνησε μόλις δύο μέρες πριν. Ήταν σίγουρος ότι είχα ήδη κάνει έκτρωση. Αυτό είναι και το μόνο που φαίνεται να τον νοιάζει.

Ένα δίλημμα χωρίς απάντηση

Είμαι σε απόγνωση. Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή απόφαση. Αν κρατήσω τα παιδιά, ξέρω πως αυτός ο άνθρωπος θα υπάρχει με κάποιον τρόπο στη ζωή μας. Και φοβάμαι πως κάποτε τα παιδιά θα θελήσουν να μάθουν ποιος είναι ο πατέρας τους – και δεν είμαι σίγουρη αν αξίζει να έχουν έναν τέτοιο πατέρα.

Αναρωτιέμαι αν θα μπορώ να τους δώσω όση αγάπη αξίζουν, όταν θα τα κοιτάζω και θα μου θυμίζουν εκείνον για πάντα.

Η σκέψη της διακοπής

Από την άλλη, δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να αντέξω μια έκτρωση. Ακούσαμε τις καρδιές τους να χτυπούν. Ένιωσα ήδη ότι μεγαλώνουν μέσα μου δύο ζωές.

Πρόλαβα να κάνω όνειρα. Να φαντάζομαι τα πρόσωπά τους, τις μορφές τους. Φοβάμαι πως αν σταματήσω την κύηση, θα είναι σαν να τιμωρηθώ. Σαν να μη μου δοθεί ξανά η ευκαιρία να αποκτήσω παιδιά, να νιώσω αυτό το τόσο δύσκολο αλλά και όμορφο συναίσθημα.

Η πίεση του χρόνου και της απόφασης

Η ψυχολογία μου, σε συνδυασμό με τις ορμόνες, δεν με βοηθά να σκεφτώ καθαρά. Ο χρόνος με πιέζει και πρέπει να αποφασίσω τώρα.

Αισθάνομαι πως βρίσκομαι σε αδιέξοδο.