Διονύσης Σαββόπουλος: «Μου αφαίρεσαν μισό πνευμόνι» – Η εξομολόγηση για τη μάχη με τον καρκίνο

Διονύσης Σαββόπουλος: Η μάχη με τον καρκίνο και το μήνυμα ελπίδας
Ο Διονύσης Σαββόπουλος, με τη χαρακτηριστική του ειλικρίνεια και το ποιητικό του ύφος, μοιράζεται για πρώτη φορά τον αγώνα που έδωσε με τον καρκίνο. Στην αυτοβιογραφία του, «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, ο καλλιτέχνης διηγείται τα γεγονότα και τα συναισθήματα αυτής της δύσκολης περιόδου, προσφέροντας ένα μήνυμα δύναμης και ελπίδας.

Η διάγνωση και οι πρώτες σκέψεις

Η περιπέτεια της υγείας του ξεκίνησε στα τέλη Μαρτίου του 2020, κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας. Μετά από επιτυχημένες εμφανίσεις με τον Μανώλη Μητσιά στο «Άλσος», αποφάσισε να δει τους γιατρούς λόγω ενοχλήσεων. Η διάγνωση ήταν σοκαριστική: καρκίνος στον πνεύμονα.

«Μια και είχα χρόνο στη διάθεσή μου, πήγα να δω τους γιατρούς, γιατί είχα κάτι ενοχλήσεις. Στις εξετάσεις διαπιστώθηκε καρκίνος στον πνεύμονα. Έτσι ξαφνικά; Όχι και τόσο ξαφνικά. Όλο γκούχου – γκούχου ήμουν το τελευταίο διάστημα, πάνω από πενήντα χρόνια καπνίζω, και σάς το λέω αυτό για προσέχετε, να ‘χετε το νου σας, κι αν – ο μη γένοιτο – σάς συμβεί, μη φοβηθείτε, αντιμετωπίστε το, κι έχει ο Θεός.»

Ακολούθησε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μισού πνεύμονα, ενώ οι θεραπείες προκάλεσαν κόπωση και αδυναμία.

Το πείσμα για ζωή και δημιουργία

Παρά τις δυσκολίες, ο Σαββόπουλος επέλεξε να συνεχίσει τη ζωή του κανονικά. «Παραμέρισα τη σκιά της αρρώστιας», λέει χαρακτηριστικά. Με την υποστήριξη της οικογένειάς του και το πάθος για δημιουργία, παρέμεινε ενεργός, αναλαμβάνοντας νέα πολιτιστικά έργα.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πρότεινε μεγαλόπνοα σχέδια για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, ενώ το 2022 ετοίμασε έκθεση για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.

Η πρόκληση του κορωνοϊού

Η πορεία της ασθένειάς του έγινε ακόμα πιο δύσκολη όταν, την άνοιξη του 2022, κόλλησε κορωνοϊό ενώ ήταν ήδη αδύναμος από τις θεραπείες. Ο ίδιος περιγράφει:

«Ενώ έκανα τις ανοσοθεραπείες μου κανονικά στο νοσοκομείο, μού ζήτησαν απ’ την Κύπρο να δώσω μερικές συναυλίες για τα εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν μού ήταν δυνατό ν΄ αρνηθώ…. Πήραμε όλες τις προφυλάξεις και κατεβήκαμε με τον Γιώτη Κιουρτσόγλου στο νησί. Εγώ πάντα μάσκα φορούσα…Και μόλις γύρισα, έπεσα στο κρεβάτι με υψηλό πυρετό. Φωνάξαμε γιατρό. «Γρήγορα στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο!» διέταξε. Είχα φορτωθεί με κορωνοϊό. Ήμουν που ήμουν αδύναμος απ’ τις θεραπείες, άρπαξα και τον ιό στο αεροπλάνο, διότι τα αεροπλάνα είναι θάλαμοι αερίων, και να το αποτέλεσμα.»

Ένα συγκλονιστικό περιστατικό

Κατά τη νοσηλεία του, ένα γεγονός αποκάλυψε την πιο ανθρώπινη πλευρά του:
«Ξυπνώ ένα βράδυ μούσκεμα. Είχα βρέξει εσώρουχα πιτζάμες, σεντόνια, χάλια τα ‘χα κάνει. Τώρα; Πρέπει να φωνάξω τις νοσοκόμες; Πρέπει να με δουν έτσι; Είμαι ο… ο Σαββόπουλος. Δεν γίνεται.

Γίνεται! Τι άλλο να έκανα, χτύπησα το κουδούνι. Κατέφθασε πρώτα η μία, είδε τί έγινε και φώναξε και τις άλλες. Ανέκφραστες και άψογες όλες τους:
– Σηκωθείτε, κύριε Σαββόπουλε.
Να γδυθώ; Έβγαλα αμήχανος τις πυτζάμες. Με ελέγξανε:
– Βγάλτε και τα εσώρουχά σας.
Τα ‘βγαλα και στάθηκα στη γωνιά ντροπιασμένος, κρύβοντας με τις παλάμες μου ό,τι μπορούσα. Ένας γυμνοσάλιαγκας ήμουν, ένα τίποτα.

Κι όπως ήμουν έτσι ν΄ ανοίξει η γη να με καταπιεί, ένιωσα ξάφνου σαν να μην έχει σημασία πια, σα ‘να φυγε ένα βάρος από πάνω μου, ανάσανα, κι αφέθηκα στα χέρια των γυναικών. Με πλύνανε, μού βγάλαν να φορέσω καινούργιες πιτζάμες, με ξάπλωσαν στα καθαρά σεντόνια και με σκέπασαν.
– Χρόνια πολλά, μού είπαν φεύγοντας οι αδελφές. Είχε έρθει το Πάσχα.»

Από τα γενέθλιά του στις 2 Δεκεμβρίου 2024

Πηγή: protothema.gr