Διέγνωσαν κολικό νεφρού ενώ ο ασθενής κόντεψε να πεθάνει από περιτονίτιδα

Διέγνωσαν κολικό νεφρού και πρόβλημα στον προστάτη και απέδωσαν τα προβλήματα στην ούρηση σε… ψυχολογικό πρόβλημα.

Ο ασθενής ωστόσο είχε οξεία σκωληκοειδίτιδα με περιτονίτιδα, έπαθε σηψαιμία ενώ περίμενε να καταλάβουν τι έχει και γλίτωσε κυριολεκτικά από του χάρου τα δόντια.

Η καταγγελία της συζύγου του μοιάζει απίστευτη αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή: «Μια απίστευτη ιστορία ιατρικού λάθους που παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, από αυτές που λες ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε εμένα, έτυχε πριν από ένα μήνα στον σύζυγό μου.

Στις 7 Μαΐου 2017 ο σύζυγός μου, Α.Κ., παραπονέθηκε για έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα και τάση για εμετό. Εμείς θεωρήσαμε σωστό να μεταβούμε στο κοντινό κέντρο υγείας για να τον εξετάσουν οι γιατροί και να μας πουν αν χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

Στο κέντρο υγείας οι εφημερεύοντες γιατροί μετά τις περιγραφές των πόνων του άντρα μου, του χορήγησαν παυσίπονο και του έδωσαν οδηγίες ότι εφόσον σε δύο ώρες δεν σταματήσουν οι πόνοι τότε να μεταβεί στο εφημερεύον νοσοκομείο. Πράγματι μετά από δύο ώρες οι πόνοι επιδεινώθηκαν και επιπλέον είχε ξεκινήσει κατακράτηση ούρων.

Τότε, λοιπόν, πήγαμε στο νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας που εφημέρευε. Εκεί παρόλες τις περιγραφές του άντρα μου που είχε δυσβάστακτους πόνους θεώρησαν ότι πρόκειται για ουρολογικό πρόβλημα και τον παρέπεμψαν απευθείας σε ουρολόγο.

Στο χρονικό διάστημα που πήγαμε σαν επείγον περιστατικό, δεν είδε τον ασθενή κανένας παθολόγος όπως συνηθίζεται, ούτε προχώρησαν σε εξετάσεις αίματος, ούτε φυσικά ούρων.

Όταν με απορία και αγωνία ρωτούσαμε γιατί έχει κατακράτηση ούρων, τότε μας έλεγαν ότι είναι ψυχολογικό λόγω νοσοκομείου και όταν πάει σπίτι του θα επανέλθει.

Στη συνέχεια προχώρησαν σε υπερηχογράφημα και ακτινογραφία και αποφάσισε ο ουρολόγος ότι η διάγνωση είναι κολικός του νεφρού και πρόβλημα στον προστάτη.

Μάλιστα του συνταγογράφησαν αντιβίωση και χάπια για τον προστάτη και μας έδιωξαν για το σπίτι!!

Όταν επιστρέψαμε σπίτι πλέον ο άνθρωπός μου σφάδαζε από τους πόνους, με δυσκολία τον βάλαμε σε αυτοκίνητο και φύγαμε για το πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ρίου. Εκεί ο παθολόγος των επειγόντων που τον ανέλαβε κατάλαβε τη σοβαρότητα της κατάστασης και προέβη στις απαραίτητες ενέργειες.

Οι γιατροί που πήραν το περιστατικό μέσω υπερήχων και ακτινογραφίας παρατήρησαν ότι κάτι συμβαίνει στην κοιλιά του άντρα μου και σίγουρα δεν ήταν η διάγνωση του ουρολόγου.

Αποφάσισαν να κάνουν αξονική κατά την οποία διαπίστωσαν οξεία σκωληκοειδίτιδα με περιτονίτιδα που ήδη βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο.

Η κατάσταση του ήταν εξαιρετικά κρίσιμη και σοβαρή και μέσα σε όλα τα προβλήματα, περιήλθε νωρίς σε σηπτικό σοκ με αποτέλεσμα να αρχίσουν να δυσλειτουργούν τα όργανα του.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι γιατροί να μπερδευτούν από τις ενδείξεις των εξετάσεων και να μην τον βάλουν άμεσα στο χειρουργείο.

Έπειτα από πολλές εξετάσεις και συμβούλια τελικά εισήχθη στο χειρουργείο με οξύ σηπτικό σοκ που είχε επηρεάσει πλέον όλα τα όργανά του.

Ο χειρουργός και οι υπόλοιποι γιατροί που βρέθηκαν στο χειρουργείο κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν τον σύζυγό μου.

Μετά το χειρουργείο που διήρκησε δυόμιση ώρες τον εισήγαγαν στην μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου σε βαθιά καταστολή και με ελάχιστες ελπίδες για να ζήσει.

Δυστυχώς μας είπαν οι γιατροί χάθηκε πολύτιμος χρόνος, το σηπτικό σοκ είχε επηρεάσει το οργανισμό του.

Στην εντατική έμεινε 17 μέρες και με τη βοήθεια των γιατρών, των φαρμάκων και του Θεού σταδιακά άρχισε να συνέρχεται.

Βέβαια θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να επανέλθει πλήρως σωματικά και ψυχολογικά και φυσικά συνεχή ιατρική παρακολούθηση για τυχόν μετεγχειρητικές επιπλοκές λόγω του σηπτικού σοκ.

Η περιπέτεια αυτή ήταν ένας εφιάλτης για τον άντρα μου, εμένα και τα τρία μας παιδιά» είπε η σύζυγος του ασθενούς ευχαριστώντας στο τέλος τους γιατρούς που βοήθησαν τον άντρα της.

«Εύχομαι καμιά οικογένεια να μην περάσει μια τέτοια κατάσταση που από λάθος διάγνωση παραλίγο να χάσουμε τον άνθρωπό μας, το στήριγμά μας.

Τέλος θα ήθελα εγώ και η οικογένεια μου να ευχαριστήσουμε θερμά από καρδιάς τον χειρουργο που τον ανέλαβε στο νοσοκομείο του Ρίου αλλά ιδιαίτερα την επίκουρη καθηγήτρια εντατικολόγο της μονάδας εντατικής θεραπείας του Ρίου που μας στάθηκε τόσο σαν επιστήμονας όσο και σαν άνθρωπος».