Χριστίνα Λαμπίρη: «Μέσα σε μία στιγμή χάθηκαν όλα-Έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας»

“Αυτή η δίνη μεγαλώνει διαρκώς σαν τους κύκλους μέσα σε μια λίμνη, βλέπεις την εξέλιξή της, ό,τι ακολουθεί σε βάθος χρόνου, που είναι το χειρότερο. Είναι αυτό που λέμε “ενός κακού μύρια έπονται” είπε η Χριστίνα Λαμπίρη.

Η Χριστίνα Λαμπίρη έδωσε συνέντευξη στο Hello! και στον Γιάννη Βίτσα και μίλησε για την οικονομική καταστροφή της οικογένειάς της που της άλλαξε τη ζωή και την οδήγησε τελικά στη δημοσιογραφία.

Κλήθηκες στα 23 σου χρόνια να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου, ύστερα από μια σειρά ανατροπών.

Έγινα μητέρα και το ίδιο διάστημα η οικογένειά μου καταστράφηκε οικονομικά εξαιτίας μιας πυρκαγιάς. Μέσα σε μία στιγμή χάθηκαν όλα, έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας. Αυτή η δίνη μεγαλώνει διαρκώς σαν τους κύκλους μέσα σε μια λίμνη, βλέπεις την εξέλιξή της, ό,τι ακολουθεί σε βάθος χρόνου, που είναι το χειρότερο. Είναι αυτό που λέμε «ενός κακού μύρια έπονται».

Υπήρξε μια ακολουθία γεγονότων που μας έφερε σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή ήμαστε σε εξαιρετική κατάσταση. Αυτή η ιστορία άλλαξε εντελώς τα δεδομένα και τον τρόπο σκέψης μας.

Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει ότι τα κορίτσια ή δουλεύουν στην οικογενειακή επιχείρηση ή παντρεύονται. Όταν επέμενα ότι εγώ ήθελα να γίνω δημοσιογράφος, μου απαντούσε ότι αυτό δεν είναι επάγγελμα και ή θα εργαζόμουν μαζί του ή θα έβρισκα μια σοβαρή δουλειά να κάνω. Τελικά, λόγω των καταστάσεων -κι εκείνος δεν μπορούσε να φέρει αντίρρηση-, υποχρεώθηκα να βγω στην αγορά εργασίας, αρχικά για τις ανάγκες του παιδιού και στη συνέχεια για να στηρίξω το οικογενειακό εισόδημα.

Το δυσάρεστο αυτό γεγονός όμως έμελλε να ανοίξει μπροστά σου μια μεγάλη καριέρα.

Όταν προκύπτουν τραγικά πράγματα στη ζωή μας, πρέπει να υιοθετούμε τη φιλοσοφία «όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο». Μια τόσο σκληρή ιστορία με άλλαξε πολύ και με έφερε σε ένα διαφορετικό μονοπάτι ζωής, σε αυτό που ήθελα να κάνω πάντα, αλλά σε τεράστια ένταση.

Θα μπορούσα να ήμουν απλώς μια δημοσιογράφος ενός περιοδικού, όπως ξεκίνησα. Ο Θεός όμως τα έφερε έτσι, με ευλόγησε με τέτοιον τρόπο, ώστε να το νιώσω όλο μέχρι 100%.