Αποτεφρώθηκε η σορός της Άννας Κυριακού υπό τους ήχους του «Αννούλα του χιονιά»

Η Άννα Κυριακού, γνωστή και αγαπημένη από πλήθος θεατρικών, κινηματογραφικών και τηλεοπτικών εμφανίσεων, έφυγε από τη ζωή στα 96 της χρόνια. Η αποτέφρωσή της έγινε δύο μέρες μετά τον θάνατό της, σε κλίμα συγκίνησης και σεβασμού προς την τελευταία της επιθυμία.

Αποχαιρετισμός με τον δικό της τρόπο

Η Άννα Κυριακού αποτέλεσε μια από τις εμβληματικές μορφές της ελληνικής υποκριτικής τέχνης, με σπουδαία διαδρομή σε όλες τις σκηνές: θεατρικές, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές. Πολλοί θα τη θυμούνται για τις ερμηνείες της στους ρόλους της θείας Μπεμπέκας από τις «Τρεις Χάριτες» και της θείας Μάρως από το «Κωνσταντίνου και Ελένης».

Το τέλος της ήρθε την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου, ενώ η αποτέφρωσή της έγινε λίγες ώρες αργότερα, σύμφωνα με την επιθυμία που είχε εκφράσει ξεκάθαρα όσο ζούσε.

Η τελευταία της επιθυμία έγινε πραγματικότητα

Ο μοναχογιός της, Χρήστος Αποστολίδης, αποκάλυψε συγκινημένος:

«Ήτανε γέννημα θρέμμα της Αθήνας. Γεννήθηκε και πέθανε στο ίδιο σπίτι απέναντι από τον Παρθενώνα, και αυτό τη γέμιζε ζωή. Ήταν δική της επιθυμία να καεί, γιατί ήθελε να είναι σε βαζάκι και να κοιτάει τον Παρθενώνα».

Και αυτό ακριβώς συνέβη. Η σορός της μεταφέρθηκε στη Ριτσώνα, όπου και έγινε η αποτέφρωση, αμέσως μετά την τελετή αποχαιρετισμού, σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης.

Το τραγούδι που συνόδευσε την αναχώρησή της

Η τελετή είχε κάτι το ιδιαίτερο και προσωπικό, όπως το είχε επιθυμήσει η ίδια. Η μουσική υπόκρουση ήταν το τραγούδι «Αννούλα του χιονιά», παιγμένο στο πιάνο του Αποτεφρωτηρίου στη Ριτσώνα. Ήταν ένας απλός αλλά έντονα συναισθηματικός τρόπος για να πουν οι δικοί της άνθρωποι το ύστατο αντίο.

Η Άννα Κυριακού μπορεί να έφυγε από τη ζωή, αλλά άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στον ελληνικό πολιτισμό – και πλέον, όπως ήθελε, αγναντεύει τον Παρθενώνα από το μικρό της «βαζάκι».