Αναψυκτικά από τον τόπο σου: Οι τοπικές μάρκες που γράφουν ιστορία (ΦΩΤΟ)

Είναι μεσημέρι μετά τα μέσα Ιουλίου. Ο ήλιος είναι καυτός. Το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα έχει τελειώσει. Το αλάτι από τη θάλασσα έχει μείνει πάνω στο δέρμα. Τα τζιτζίκια συναγωνίζονται το ένα το άλλο, το ποιο θα κάνει τον περισσότερο θόρυβο. Μία παρέα, στην πλατεία, στο χωριό Βάμος του νομού Χανίων μιλάει, γελάει, φωνάζει. Και ταυτόχρονα ρουφάει την πορτοκαλάδα «Γεράνι».

Στα Τρίκαλα, σε μία καφετέρια, δίπλα στο ποτάμι, μια παρέα μόλις μόλις έχει φτάσει με τα ποδήλατά της. Μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού ένα κύμα γλυκιάς δροσιάς έρχεται ταυτόχρονα με μια γουλιά βυσσινάδας Κλιάφα – αυτή με το καινούργιο λογότυπο.

Μια βόλτα στην Ελλάδα αρκεί, για να διαπιστώσει κανείς, ότι αυτό που δεν κατάφεραν άλλες και άλλες εταιρίες απέναντι στις γνωστές πολυεθνικές κόλα το καταφέρνουν οι τοπικές βιομηχανίες παραγωγής αναψυκτικών και χυμών.

Οι περισσότερες από αυτές έχουν ιστορία που φτάνει ακόμα και πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ενώ οι συνταγές των αναψυκτικών είναι ηλικίας ακόμα και 100 ετών.

Οικογένεια Κλιάφα από το 1926

Ήταν στα μέσα του περασμένου αιώνα όταν η εταιρεία Κλιάφα εμφιάλωσε για πρώτη φορά αναψυκτικά. Από τότε μέχρι σήμερα, συνεχίζει με την ίδια συνταγή να προσφέρει προϊόντα μοναδικής δροσιάς και απόλαυσης.

Η εταιρεία Κλιάφα ιδρύθηκε το 1926 με αρχικό αντικείμενο τους ψυκτικούς θαλάμους και την παραγωγή πάγου. Ένα χρόνο αργότερα, το 1927, το μεράκι για τα αναψυκτικά οδήγησαν τον ιδρυτή της, στην εγκατάσταση μιας μικρής μονάδας εμφιάλωσης αναψυκτικών, η οποία είχε τη δυνατότητα να παράγει 120 φιάλες την ώρα.

Το πιο ωραίο γευστικό ταξίδι το βιώνει κανείς όταν απολαμβάνει μια βυσσινάδα από την Οικογένεια Κλιάφα. Με οδηγό την υπέροχη γεύση της η οποία ξυπνάει αναμνήσεις παιδικών χρόνων και την ίδια συνταγή που παραμένει αναλλοίωτη, μόνο επιφωνήματα απόλαυσης προκαλεί σε όποιον τη δοκιμάζει.

Η ΕΨΑ

Η ΕΨΑ από το 1924 συνεχίζει αδιάκοπα και με μεγάλη επιτυχία την πορεία της στην Ελληνική αγορά.

Οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου που βρίσκονται στην Αγριά, ένα παραθαλάσσιο γραφικό χωριουδάκι του Πηλίου, περιλαμβάνουν το χώρο παραγωγής, τις αποθήκες και τα γραφεία και καταλαμβάνουν έκταση 24 στρεμμάτων.

Το εργοστάσιο αποτελεί πραγματικό στολίδι της περιοχής μιας και πρόκειται για ένα παραδοσιακό κτίριο που έχει διατηρήσει αναλλοίωτη την Πηλιορείτικη Αρχιτεκτονική.

Ωστόσο, η παράδοση αφορά μόνο στη γεύση και στην αρχιτεκτονική, αφού εσωτερικά το εργοστάσιο έχει εκσυγχρονιστεί και διαθέτει πια δυο γραμμές παραγωγής, μια για τις γυάλινες και τις πλαστικές φιάλες ΡΕΤ και μια για τα κουτιά αλουμινίου.

H Λουξ

H Λουξ, η μεγαλύτερη αμιγώς ελληνική εταιρεία αναψυκτικών και χυμών, συνεχίζει τη δυναμική της ανάπτυξη, ισχυροποιώντας τη δεύτερη θέση της σε μερίδιο αγοράς στο σύνολο των αναψυκτικών, σε ένα χώρο έντονου ανταγωνισμού από πολυεθνικούς ομίλους.

Η αχαϊκή Λουξ έχει διεισδύσει σε ολόκληρη την ελληνική αγορά, κερδίζοντας την προτίμηση των Ελλήνων καταναλωτών.

Συγκεκριμένα, η Λουξ έχει ανέλθει στο 9, 4% (σε όγκο) και 10, 2% (σε αξία) της αγοράς αναψυκτικών συνολικά, ενώ στην κατηγορία των αναψυκτικών με γεύση έχει κατακτήσει το 27, 2% (σε όγκο) και 30, 5% (σε αξία) μεριδίων αγοράς, εδραιώνοντας τη θέση της ως το πιο δημοφιλές ελληνικό αναψυκτικό με γεύση της εγχώριας αγοράς.

Η Λουξ αναπτύσσει έντονη εξαγωγική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα, τα προϊόντα της εξάγονται σε 22 χώρες, σε ΗΠΑ, Καναδά, Παναμά, Αυστραλία, Κορέα, Ελβετία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Σουηδία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Τσεχία, Αυστρία, Κύπρο, Ηνωμένο Βασίλειο, Ντουμπάι, Κατάρ και, πιο πρόσφατα, Ρωσία και Νότια Αφρική.

H Βίκος ΑΕ στο διάστημα των τελευταίων χρόνων έχει επώνυμη παρουσία στην αγορά των αναψυκτικών. Η Βίκος ΑΕ έχει κατορθώσει να αποσπάσει ένα μικρό βέβαια αλλά αξιόλογο αρχικά μερίδιο. Στο σύνολο της αγοράς των αναψυκτικών το μερίδιο της εταιρείας υπερβαίνει το 2, 1% στην περιοχή της Αττικής ενώ στην κατηγορία της cola πλησιάζει το 1, 2%, στην ίδια περιοχή.

Η μπίρα τζίντζερ, γνωστή και ως τζιτζιμπίρα, ήταν για πολλούς η πρώτη επαφή με (κάτι που θεωρούσαν) μπίρα και ίσως ήταν αυτή που τους έκανε να λατρέψουν αργότερα το ζύθο. Τι κρύβεται, όμως, πίσω από αυτή την αστεία και παιδική ονομασία;

Ουσιαστικά είναι ένα αναψυκτικό με ανθρακικό που παρασκευάζεται με νερό, ζάχαρη και τζίντζερ κι αφήνει μια όξινη και γλυκιά γεύση. Παρ’ όλο που η ονομασία της παραπέμπει στο ginger ale, είναι λίγο διαφορετική, καθώς η τζιτζιμπίρα έχει πιο έντονη γεύση και δεν έχει τόσες φυσαλίδες όσες το ginger ale. Στην ουσία, η τζιτζιμπίρα είναι προϊόν ζύμωσης. Τη βρίσκει κανείς στην Κέρκυρα.

Στην ΑΣΠΙΣ παράγονται χυμοί φρούτων και πουρέδες από μεγάλη ποικιλία φρούτων, αρώματα φρούτων και έλαια, παρασκευάσματα φρούτων και κονσερβοποιημένα προϊόντα.

Διαθέτουν μονάδες επεξεργασίας σε δύο διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας. Η πρώτη βρίσκεται στην πόλη του Άργους στην περιοχή της Αργολίδας στη Νότια Ελλάδα όπου επεξεργάζονται εσπεριδοειδή και πυνηνόκαρπα φρούτα και λαχανικά που παράγουν χυμούς και πουρέ, αρώματα και έλαια εσπεριδοειδών, παρασκευάσματα φρούτων και μείγματα. Στο εργοστάσιό στο Άργος, παράγουν επίσης ζωοτροφές που προέρχονται από υπολείμματα φλοιού εσπεριδοειδών.

Οι φίρμες σε όλη την Ελλάδα είναι περισσότερες από είκοσι. Φλώρινα, Ασπίς, Σινάλκο, Μπυράλ, Κρίνος…. Αποτελούν σημείο αναφοράς και παράδοση. Και αναπόσπαστο κομμάτι του καλοκαιριού.

Πηγή