Τα ξημερώματα της Κυριακής 28 Οκτωβρίου οι δείκτες των ρολογιών θα γυρίσουν ίσως για τελευταία φορά μία ώρα πίσω, καθώς περνάμε και επισήμως στη χειμερινή ώρα.
Η φετινή αλλαγή συνοδεύεται από μεγάλη σύγχυση κυρίως λόγω της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ανασταλεί οριστικώς η εναλλαγή ανάμεσα σε θερινή και χειμερινή ώρα. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν περιθώριο μέχρι τον Απρίλιο του 2019 για να αποφασίσουν την πορεία που θα ακολουθήσουν σχετικά με το μέτρο.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ παρουσίασε αναλυτικά στους ευρωβουλευτές την πρότασή του να τερματισθεί η υποχρέωση να προχωρούν μπροστά οι δείκτες των ρολογιών μία ώρα τον Μάρτιο και στη συνέχεια να πηγαίνουν πίσω μία ώρα τον Οκτώβριο.
Για να εφαρμοστεί, η πρόταση αυτή πρέπει να υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από το Συμβούλιο της ΕΕ. Μάλιστα, δίνεται η δυνατότητα σε κάθε χώρα ξεχωριστά να επιλέξει με ποια ώρα θα πορευτεί. Είναι συνεπώς θεωρητικά δυνατό γειτονικές χώρες να κάνουν διαφορετικές επιλογές. Στην Κομισιόν εκφράζονται, όμως, ελπίδες πως θα υπάρξει κάποιου είδους συντονισμός.
Επιλογή μέχρι τον Απρίλιο του 2019
Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διαβιβάσουν την επιλογή τους το αργότερο μέχρι το τέλος Απριλίου 2019. Αν το χρονοδιάγραμμα που προτείνεται από τις Βρυξέλλες γίνει σεβαστό, η αλλαγή ώρας την 31η Μαρτίου 2019 θα είναι το τελευταίο υποχρεωτικό πέρασμα στη θερινή ώρα.
Οι χώρες που επιθυμούν να επιστρέψουν μόνιμα στη χειμερινή ώρα θα έχουν στη συνέχεια τη δυνατότητα να την αλλάξουν μια τελευταία φορά στις 27 Οκτωβρίου 2019, καθώς στη συνέχεια οι εποχικές αλλαγές ώρας δεν θα είναι πλέον δυνατές.
Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων είναι υπέρ της αναστολής της αλλαγής ώρας, όπως φάνηκε και από τη μεγάλη διαβούλευση που έγινε από την Κομισιόν και στην οποία το 84% τάχθηκε υπέρ της κατάργησης της αλλαγής. Ήταν η πρώτη φορά που μία ηλεκτρονική διαβούλευση κατέγραφε τόσο μεγάλη συμμετοχή σε ευρωπαϊκό επίπεδο (μόνο στη Γερμανία συμμετείχαν τρία εκατομμύρια ενδιαφερόμενοι), αλλά η καταγραφή δεν θεωρείται απαραίτητα αντιπροσωπευτική.
Αυτή τη στιγμή οι χώρες της ΕΕ κατανέμονται σε τρεις διαφορετικές ωριαίες ατράκτους: την ώρα της δυτικής Ευρώπης (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο), την ώρα της κεντρικής Ευρώπης (17 χώρες) και την ώρα της ανατολικής Ευρώπης (Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Εσθονία, Φινλανδία, Λετονία, Λιθουανία και Ρουμανία).
Γιατί γίνεται η αλλαγή της ώρας
Το μέτρο της αλλαγής της ώρας έχει ως βασικό πλεονέκτημα την εξοικονόμηση ενέργειας. Συνολικά, κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι τον Ήλιο.
Τη δεκαετία του ’70, υπό την επήρεια της πετρελαϊκής κρίσης, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούσαν να εκμεταλλευθούν το φως της ημέρας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Από το 1996 ισχύει μία ενιαία, πανευρωπαϊκή ρύθμιση, κατά την οποία την άνοιξη γυρίζουμε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά (ώστε να αξιοποιούμε το φως της ημέρας για μία ώρα επιπλέον), ενώ το φθινόπωρο τα επαναφέρουμε μία ώρα πίσω.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της χειμερινής ώρας;
Σύμφωνα με τον γερμανό δημοσιογράφο Γενς Έμπερτ, «καλή η θερινή ώρα, αλλά μόνο για το καλοκαίρι. Τον χειμώνα θα μας δυσκόλευε ακόμη περισσότερο να σηκωθούμε από το κρεβάτι. Ήδη με τη χειμερινή ώρα ο ήλιος ανατέλλει στις οκτώ ή ακόμη και στις εννιά στη βόρεια Γερμανία. Αν ίσχυε μονίμως η θερινή ώρα, πάμε μία ώρα αργότερα. Ε, δεν είναι και το καλύτερο ξεκίνημα για τη μέρα μας. Και όποιος έχει παιδιά, ξέρει πόσο δύσκολο είναι να τα ξυπνήσουμε τον χειμώνα. (…) Επιπλέον, η χειμερινή ώρα ανταποκρίνεται καλύτερα στον βιορυθμό μας».
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της θερινής ώρας;
Υπέρ της θερινής ώρας δηλώνει ο δημοσιογράφος Μόριτς Στάντλερ. Γιατί όπως επισημαίνει «σε μία γερμανική πόλη είναι κορυφαία η ποιότητα ζωής τις ζεστές καλοκαιρινές βραδιές, ακόμα και η Κολωνία ή το Αμβούργο θυμίζουν λίγο Μεσόγειο. Είναι σπάνια όμως αυτά τα ωραία βράδια και αν καθιερώναμε μονίμως τη χειμερινή ώρα, θα τελείωναν μία ώρα νωρίτερα…»
newsbomb.gr
Τώρα όλες οι ειδήσεις του alldaynews.gr στο Google News.
To «alldaynews.gr» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
